Bölüm-9

17K 698 71
                                    

Açelya geldiğine göre eh artık bir düğün yapmayalım mıı 🕺🏻🕺🏻
Bu şarkı Ali ve Asya'nın düğün şarkısı olsun madem 👫

Bu aralar yazamayacağımı maalesef belirtmek isterim ancak bulduğum her fırsatta telefonu elime alıp ufak da olsa bir şeyler yazabilirim o yüzden takipte kalın🙋🏻‍♀️ Bölümleri doğaçlama yazıyorum o yüzden bölümler biraz kopuk olabilir...
Umarım bir sonraki bölümü yayınlayacağım zaman okunma sayısı ve oy umut ettiğimden daha iyi olur sizin desteğiniz beni çok fazla motive ediyor sizleri seviyorum❤️❤️
***********
Asya'dan

Kapının önünde kırmızı görmüş boğa gibi duran Ali'ye baktım.

"Bir şey mi istedin?"

"Konuşalım biraz." Ardından Açelya'ya dönüp ekledi "Yalnız."

Manyak adam yine sinirlenecek ne buldu merak ediyordum doğrusu.

Açelya soran gözlerle bana baktı. Onay vermemi beklediğini biliyordum. Ali'den hayatıma girmeden önce sinirli veya agresif insanların yanında huzursuz olduğumu bildiğinden şuan beni yalnız bırakmak istemiyordu. Sorun olmadığını belirtircesine gülümsedim. Kupasını eline alıp ayağa kalktı.

Boşalan mutfakla bakışlarım tekrar Ali'yi buldu.

"Seni dinliyorum."

"Kim bu Kaan denen ibne!"

"Bu muydu konuşacağın konu? Ciddi misin sen?" Yanından geçeceğim sırada önümü kesti.

"Cevap bekliyorum Asya." Dişlerini sıkarak konuşuyorsa durum fena demekti sanırım. Ancak özel hayatımı konuşmak istemiyordum hemde kendimi bu kadar ezik hissettiğim bir konuda. Cevap almadan rahat bırakmayacağını belirtircesine kaşını kaldırdı.

İstemsiz omuzlarım düşmüştü. Sıkıntıyla oflayarak cevap verdim.

"Önemli biri değildi." Sesimde ki gizleyemediğim acıyla devam ettim. "Eski sevgilim."

Hiçbir duygu belirtmeyen ifadeyle gözlerime bakıyordu. Ne bekliyordum ki 'üzülme' deyip saçımı okşamasını mı? Benliğimi saran ani öfkeyle mutfaktan çıkacağım sırada yine sesi duyuldu.

"Çok beklediğin arkadaşın da geldiğine göre şu düğün olup bitsin artık."

İçimde hissettiğim baskıyla nefes almaya çalıştım. İstemediğim evliliğin üstüne şimdi düğün yapılacaktı ve artık sakin sessiz hayatım tam o anda noktalanacaktı. Ağır ağır kafamı sallamaya çalışıp yüzüme yerleştirdiğim sahte gülümsemeyle içeri geçtim.

Açelya beni görünce rahatladığını belirten bir gülümsemeyle bana baktı. Yanına oturup biraz daha sokuldum can yoldaşıma.

O sırada Ali de gelmiş bakışları bir saniye bile üstüme uğramadan eski yerine oturmuştu.

Açelya'nın kıpırdanıp durduğunu hissedince başımı kaldırıp ona baktım.

"Ne oldu, ne arıyorsun?"

Hala kafasıyla evin arka taraflarına bakarken bir taraftan da konuşmaya başladı.

"Köpek nerede hani göremiyorum?"

Ali sohbet ilgisini çekmişçesine kafasını kaldırıp bana baktı.

"Ne köpeği?"

"Ne demek ne köpeği? Asya?"

Açelya kaşlarını çatıp suratıma baktı.

Ali sanki Açelya'ya kaşın nasıl çatılacağını gösterir gibi bir ifadeyle bana bakıyordu.

KEMANCI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin