Bölüm-22

13.4K 567 89
                                    

Herkese merrr haa baaa!!!! 🙆🏻‍♀️🙆🏻‍♀️ Çok özledim sizi umarım siz de kitabımı özlemişsinizdirr. 😂😂 Okunma oranı bayağı uçmuşş gitmişş bu yüzden okuyan, fırsat verip zamanını ayıran herkese teşekkür ederim ikinci teşekkür edeceğim kitle de hayalet okuyucu olmayıp emeğimin karşılığı olarak oy verip görüşlerini benimle paylaşan sevgili okurlar. ❤️❤️ İyiki varsınız ve sayınız gün geçtikçe artar inşallahh. 😂😂🙏🏻🙏🏻 Bu bölümün de nasıl olacağı hakkında bir fikrim yok açıkçası ama umarım beklediğinize değer bir bölüm olur. 😬😂 Fırsat yaratmaya çalışıyorum yazmak için o yüzden yüksek ihtimalle tek seferde yazıp bitiremem bölümü ama umarım çok uzun bir süreye de yayılmaz sonra unutuyorum yazdığımı çünkü. 😂😂 Neysee sizi seviyorum bölümün sonunda görüşürüzz.❤️❤️❤️

****************

    Asya okuldan gelmiş elinde telefonla odada gidip geliyordu. Az önce Açelya arayıp Ali'yle kendisini akşam yemeğine davet etmişti. Gayet normal gözüken bu teklif Asya'yı huzursuz ediyordu çünkü arkadaşını biraz bile tanıyorsa bu yemeğin bir nedeni olduğuna neredeyse emindi.

    Daha fazla ertelemenin bir anlamı olmayacağını düşünerek derin bir nefes alıp Ali'yi aradı.

    İkinci çalışta açılan telefon kelimelerini tam olarak toparlayamadığı için onu hazırlıksız yakaladı.

    "Canım?"

    Ali'nin içini ısıtan tatlı sesiyle dudaklarında oluşan küçük tebessümü yok edip konuşmaya başladı.

    "Hemen bir şey sorup kapatacaktım işin çok yoğunsa sonra da arayabilirim gerçi?"

    Evet demesini yürekten istiyordu çünkü arkadaşıyla evlendiği adamın sürekli birbirine laf soktuğu bir yemekte tampon görevi üstlenmek istediği bir şey değildi.

    "Hayır hayır müsaitim söyle bakalım."

    Şansına lanet edip nefesini dışarı verdi.

    "Açelya bu akşam bizi yemeğe çağırıyor. Ama işin uzun sürerse ben giderim senin gelmene gerek yok." bir çırpıda söylediği sözlerden sonra Ali'nin cevabını beklemeye başladı.

    "Beni de davet ettiyse geliyorum tabii ki."

    İstemsiz suratı asılan Asya yatağa oturup derin bir nefes verdi.

    "Tamam o zaman kaçta geçeriz?"

    Ali kızın mutsuz sesiyle istemsiz kaşları çatıldı.

    "Şöyle yapalım bir saat sonra şirkete gel buradan geçeriz olur mu?"

    Asya aniden yataktan kalkıp banyoya doğru koştu.

    "Tamam o zaman hazırlanayım bende, orada görüşürüz."

    Ali'nin şirketine ilk gidişiydi o yüzden ne giymesi gerektiğine emin olamıyordu. Uzun denilecek bir sürenin sonunda hazırlanıp aşağıda arabada kendisini bekleyen Rıza'nın yanına oturdu.

    Okula bırakırken ki neşesinin yerinde yeller esiyordu. Nedenini sormayı düşündü ancak Ali gibi Rıza'nın da o istemeden kimsenin ondan bir şey öğrenmesinin imkan olmadığını bildiğinden sustu. Anlatmak isterse bir iki güne kendisi anlatmaya başlardı zaten.

    Dev binanın önünde duran arabadan inince huzursuzluğu daha da arttı. Kendini aptal durumuna düşürmek istemiyordu. Yanına gelen Rıza'yla birlikte içeri girdi ve gülümseyip ona selam veren onlarca kişinin yanından ilerleyip özel olduğu belli olan asansöre bindiler. Rıza özel bir bölmede yer alan tuşlara bir şeyler tuşlayıp dalgın bir halde yere bakmaya başladı.

KEMANCI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin