KEMANCI (TAMAMLANDI)

Bölüm-33

Herkese mer ha baa!! Sonunda şu şarkıyı koyacağım bölüme geldik şükür 😂 😂 Yayımlamadan önce kontrol etmedim ama umarım bir sorun yoktur bölümde 😅

Bu bölümde, başlarda "Neden hemen evleniyorlar bunlar ya?" Diyen okuyucalar sonunda cevap bulacak, bilmiyorum hala okumaya devam ediyorlar mı ama 😂🤷🏻‍♀️ Her bölüm belirli oy veren ve yorum atan kesim var istisnasız yani 😇 Teker teker adlarını yazamam belki ama onlar kendilerini biliyor bu bölüm de başta olmak üzere tüm bölümleri size ithaf ediyorum 💙 Gerçi bazıları öğk istemem bu bölümü diyebilirler 😂 Neysee hazırsak bombeler patlasııın 💣 💣👩🏻‍🔬🧑🏻‍🔬Bölüm sonunda görüşürüz canlarım 💙

**********

   Ali'den

  Rıza telefonu kapattıktan sonra nefeslerimi düzenlemek için yatağa oturdum. Ama sakinleşemeyeceğimi anlayınca bir hışımla evden çıkıp arabaya atladım. Ve az önce verilen adrese sürdüm.

   İki katlı güzel bir evin önünde durdum. Kaç aydır nefesimin kesilmesine neden olan yokluğuyla delirmenin eşiğindeyken onun sığındığı eve baktım. Otuz yıllık hayatımın en büyük sabrını göstermek için büyük bir savaş veriyordum. Ellerim koşarak eve girip ona sarılmak için karıncalanıyor, burnum hasret kaldığım kokusunu istiyordu ama durdum.

   Beni göremeyecekleri bir yere parkedip evi izlemeye başladım. Arabadan çıkmaya cesaret edemiyordum çünkü biliyordum ki sonrasında kendimi durduramazdım.

   Kafamı sürücü koltuğuna yasladım. Gözlerimi kırpmaya bile korkuyordum saçmaydı belki evet ama yine bir şey olur ve onu yine kaybederim diye korkuyordum.

   Saatlerdir gözümü ayırmadığım evde bir hareketlilik oldu ve Rıza'dan kuzeni olduğunu öğrendiğim adam sarsak adımlarla dışarı çıktı.

  Kısa bir süre sonra elinde poşetlerle geri geldiğinde kalbim acıyla doldu. Asya ve bebeğim için alınmıştı. Benim bebeğim için alınmıştı... Ve ben onlardan gizlenerek belki de defalarca tekrarlanan olaya ilk kez şahit oluyordum... Benim olmam gereken yerde başkaları vardı, benim büyük bir zevkle yapmam gereken şeyi başkaları yapıyordu...

   Güneş doğarken kendimi zorlayarak evimize sürdüm. Bir dakika bile gözlerimi kapatıp dinlendirmediğim için uyumamıştım ama saatler sonra onu görmenin mutluluğu ve heyecanıyla aylardır hiç hissetmediğim kadar enerji doluydum. Beni kabul edeceğini düşünmüyordum ilk başta tabii ki belki dinlemezdi bile ama her yolu deneyecektim. Zaten onu görmek bile ilk başta benim için büyük bir mucizeydi.

   Uzun süre sonra ilk defa giyeceğim her bir parçayı özenle seçtim ve giyindim.

   Partiye davetsiz olduğum halde girmek hiç sorun olmadı adımı duyan herkes büyük bir saygıyla benimle ilgileniyordu ancak kimse sormaya cesaret edemese de burada ne işim olduğunu anlayamıyordu.

   Hala gelmemişti. Buraya gelir mi bilmiyordum. Bir kumar oynayarak buraya gelmiştim önce, eğer kuzeniyle gelmezse de nerede olduğunu biliyordum sonuçta. Ama yine de işimi şansa bırakmamak için Rıza orada bekliyordu.

   Telefonum mesaj sesiyle titreşti.

   Geliyorlar abi.

   Kalbim umutla ve heyecanla titredi.

   Bir süre sonra kapıda bir hareketlilik hissettim ve bakışlarım karşımda konuşan adamdan oraya çevrildi ve onu gördükten sonra herkes birden önemini kaybetti. Aylar sonra ilk defa yaşadığımı hissettim. Ciğerlerim sanki uzun bir süredir oksijensiz kalmış gibi hızlı hızlı soluyordum. Her bir hücrem özlemden kavruluyor ama ona bir adım bile atamıyordum. O şuan beni görmese de benim gözlerim ondan başka hiç kimseyi, hiçbir şeyi görmüyordu. Gülümsediği, konuştuğu herkesi o kadar kıskandım ki. Onların yerinde olmak yüzüne bakıp o tatlı sesini dinlemek, o muazzam kokusunu solumak için bütün malvarlığımı bir saniye düşünmeden feda ederdim.