Bölüm-42

4.7K 337 112
                                    

Finalden önceki son bölüm mü bu ne buu 😭❤️

***************

Yaklaşık 1 yıl sonra...

Evde telaş içinde odadan odaya koşarken Ali de her zamanki gibi yatağa uzanmış oğlumla beraber çoktan hazır bir halde gülerek beni izliyordu.

"Sevgilim, maratona katılacağını bilmiyordum?"

Küpelerimi takmaya çalışırken sinirli bir 'hah' sesi döküldü dudaklarımdan.

"Geç kalıyoruz, dalga geçmeyi bırak da Asil'in çantasını hazırla."

Oğlumun saçlarına öpücük kondurup göğsüne yatırdı.

"Yaklaşık yarım saat önce hazırlayıp arabaya koydum zaten."

Sonunda taktığım küpelerle derin bir nefes alıp kapıya doğru ilerledim.

"Akşama kadar sizi mi bekleyeceğim beyler? Çabuk olun hadi."

Ali, inanamıyormuş gibi kahkaha atıp kafasını iki yana salladı.


Yol üzerinde aldığımız güzel çiçeklerle son anda törenin yapılacağı salona attık kendimizi. Bizimkiler uzun bir sıra boyunca oturuyor, panik halinde oradan oraya yürüyen Alper'e gülüp videoya çekiyorlardı.

Karnı burnundaki Açelya bir taraftan gülüyor bir taraftan da Barış'a sokuluyordu. Yakın zamanda kucaklarına alacakları oğullarını sabırsızca beklerken günleri sayıyorlardı.

Yanına oturup törenin başlamasını, birazdan yapılacak sürprizin heyecanıyla beklerken asıl sürprizin bize yapılacağından habersizdim.

Bölüm birincisi olan Başak konuşma yapmak için çağırıldığında sahne birden karardı ve romantik bir müzik etrafa yayılırken çoğu insan gibi Başak da şoka girmiş ne olduğunu anlamaya çalışır gibi etrafa bakıyordu. Sahneye çıkan Alper'i hala görmediği için olayı anlamamıştı ama biz çoktan Açelya'yla sarılmış salya sümük ağlıyorduk bile.

Arkasına döndüğü gibi diz çökmüş Alper'i görünce ne olduğunu anladı ve o da hem kahkahalar atıp hem de ağlamaya başladı.

Başağın 'evet' çığlıkları salonda yankılanırken herkes sevinçle alkışlamaya başladı. Bu sırada mikrofonu elinden bırakmayan Alper o gün ikinci kez bombayı patlattı.

"Ali, abicim hazır buradayken seni de kutlayayım, ikinci kez baba oluyorsun ulan! Asil'e kardeş geliyor kardeş!"

Salonda ki herkes bir sahneye, bir şoktan donakalmış bize bakarken kimi alkışlayacağını şaşırmış haldeydi ama kısa bir an sonra boşverip iki tarafı da kuvvetlice alkışlamaya başladı.

Yüzüm ağır ağır Ali'ye dönerken şoktan irileşmiş gözlerle sahneye bakakalıp kollarının arasında tuttuğu Asil'le alkışlamak için kaldırdığı ellerinin havada asılı kaldığını görünce yavaşça koluna dokundum.

"Sevgilim, bir şey söyle?"

Ağır ağır bana dönen gözlerini bir saniye olsun ayırmadan hemen yanındaki Barış'a Asil'i uzatıp bir adım yaklaştı.

Tekrar ağzımı açacağım sırada beni kollarına alıp mutlulukla kahkaha atarak döndürmeye başladı.

"BABA OLUYORUM ULAN! İKİNCİ KEZ BABA OLUYORUM BEN!"

Kahkahalar etrafta yankılanırken durup yüzümü avuçlarının arasına alıp aşkla fısıldadı.

"İyi ki, iyi ki sen!"


KEMANCI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin