KEMANCI (TAMAMLANDI)

Bölüm-32

Herkese mer ha baa!! Eğer belirli bir gün için söz vermemişsem en geç yedi gün içinde bölüm atmaya çalışıyorum ama bu uygulamada okuduğum çoğu kitabın neredeyse ayda bir bölüm atması Wattpadd'in bana 'Kitap okuyacağına sen otur da bölümünü yaz' deme şekli sanırım😂😅 Artık en başından beri çoğunuzun merak ettiği soruların cevapları çıkıyor yavaştan bu bölüm de bunların başlangıcının olduğu bir bölümm 🙋🏻‍♀️🙋🏻‍♀️ yine bitirdiğim gibi yayımladığım bir bölüm oldu daha ne yapayım sizin içiiiin 😂 💙 bölüm sonunda görüşürüz💙🙏🏻

************
  
    Çan şeklinde siyah v yakalı mini elbisemle tekrar aynada kendime baktım. Karnımın hafif şişliği belli olmuyordu. Hatta aldığım birkaç kilo beni biraz daha güzelleştirmiş bile olabilirdi. Abartıdan uzak makyajımı da bitirince kalın ceketimi alıp aşağıya indim.

Hala tereddütlüydüm. İçimde nedenini bilmediğim büyük bir huzursuzluk vardı. Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım. Kendi saçma sapan kuruntularımdan daha önemliydi kuzenim. İstemiyorum deme gibi bir lüksüm yoktu bir an bile düşünmeden yaptığı fedakarlıklar karşısında. Hem ne kadar itiraf etmek istemesem de haklıydı artık kendimi eve kapatmak istemiyordum. Bir yerden başlamam lazımdı yaşamaya. Sonuçta hamileyken aldatılan tek kadın ben değildim ve o olmasa da hem kendime hemde biricik bebeğime yetebilmeliydim!

Semiyle beraber girdiğim ortam beni rahatsız etmeyecek kadar sakindi. Söz konusu Semiyse bu durum oldukça şaşırtıcıydı. O da ne düşündüğümü anlamış gibi açıklama yapmaya başladı.

"Önce kokteyl sonra parti." Ardından sinsice sırıtıp konuşmaya devam etti.

"Sen tamam ama bu şeker pancarının yaşı tutmuyor. O yüzden seni eve bırakacağım ve sen de sütünü içip akıllı bir çocuk gibi uyuyacaksın. Eh ben deee" düşünüyormuş gibi tavana bakıp tekrar bana döndü.

"Gurbet ellerdeki hayvan sevgilimi düşünüp geberene kadar içeceğim. Feneri bir yerde söndürmem belki ama yakında onun hayatını söndüreceğim."

"Neden bir şey mi yaptı?"

Umursamazca omzunu silkip cevap verdi.

"Kendime acı çektirmek veya ona trip atmak için illa mantıklı bir nedenim olmasına gerek yok. Canım istiyor. Mantıklı bir neden bulsak eğlencesi nerede kalır ki? Sevgililik olmaz o zaman."

"Bu kadar yıldır beraberiz hala kafan nasıl çalışıyor anlayamıyorum Semi! Ne çeşit bir varlıksın sen ya."

   Gülerek omuz silkip kolumdan tuttuğu gibi beni daha önce adını bile duymadığım bir sürü önemli insanla tanıştırmaya başladı.

Kalabalık grupta konuşulanları dinlerken birden ensem karıncalanmaya başladı ve bu sohbetten kısa sürede uzaklaşmama yetti bile. Karşımdaki kadına zoraki gülümserken birden böyle hissetmeme neden olan şeyi anlamak için yavaşça gözlerimi insanların arasında gezdirdim. Ve... ve gözlerim onu bulduğunda kalbim atmayı kesti ve suratımda ki gülümseme donup kaldı. O... o buradaydı ve yanındaki adam ne diyorsa kesinlikle dinlemiyor ve gözleri şahin gibi yüzümü izliyordu. Kısa bir an bakışları gizlenmiş olan karnıma gittiğinde huzurlu bir gülümsemeyle dudakları kıvrıldı. Gözleri tekrar gözlerimi bulduğunda dudaklarındaki huzurlu gülümseme yerini sinsi bir sırıtmaya bıraktı ve elindeki kadehi kaldırıp beni selamladı.

    Aldığım nefes boğazımda tıkanmıştı. Ve asla ciğerlerime inmek gibi bir niyeti yoktu. Güç bela bakışlarımı gözlerini bir an bile kırpmadan beni izleyen gözlerinden çektim. İzimi kaybettirip hemen buradan uzaklaşmam lazımdı. Arkamı döndüğüm gibi kalabalık gruplar halinde bulunan insanların arasında kendime bir yol bularak ilerlemeye başladım. Hemen Semiyi bulmam lazımdı ancak bizi görme riskini göze alamazdım. Belki de çoktan görmüştü? Panik bedenimi ele geçirirken içimden bunun bir tesadüf olduğunu söyleyip sakinleşmeye çalıştım.  İçten içe kendimi kandırdığımı bilerek...