ASLAN'IN PENÇESİNDE

Carlos Pablo Leone

                          ÖZEL BÖLÜM

Herkese iyi okumalar diliyorum.

"Sana gerçekten inanamıyorum Pablo!!! En azından bana haber vermeliydin. "

"Sana haber vermeliydim öyle mi? Eylül 'e yeni bir kahramanlık daha yapasın diye mi?"

"Saçmalama Pablo! Sen,  o benim dedikten sonra hiç bir şey yapmayacağımı çok iyi biliyorsun. "

"Armando!!! Sana o benim demedim hiç!! O kimsenin değil. Sadece, tamamen güvende olana kadar yanımda kalması gereken bir misafir!! Bunu anlaman neden bu kadar zor?"

"Anlamaktan mı bahsetmek istiyorsun hadi edelim o zaman. Mesela , Fransa'ya gitmemesi için düzenlediğin silahlı saldırıyı anlamamı sağlamakla başlayabilirsin. "

"Mecburdum!! Haftaya gidecekti!!"

"Hayır mecbur değildin ve şu an senin yüzünden sakinleştiriciyle uyuyor. Mecbur değildin Pablo. Karşına alıp konuşabilirdin, ikna edebilirdin. Kalbini kazanabilirdin, sana güvenmesini sağlayabilirdin."

"Hadi ama Armando, Eylül 'den bahsediyoruz. İki el ateş edildiği için fikrini değiştirebilecekken neden işime yaramayacak kalbini kazanmak için uğraşayım ki? Ne o dostum, bu kadar mı tutuldun Eylül 'e?"

"Belki de daha fazla tutulmuşumdur ha Pablo? Bu konuda tavsiyen var mı?"

Saatlerdir sessizce Armando 'nun patlamasını bekliyordum ve yanılmadım da. Eylül'ü ikna etmenin en kısa ve kesin çözümünü bulmuştum ve başarılı da olmuştum. Armando'nun gereksiz yere Eylül 'ün peşinde dolanması yetmiyormuş gibi bir de duyguları olduğunu ima ederek kalan sabrımı da tüketmiş olmuştu. Sesimi alçak tutmaya çalışmam, tartışmamızı yatıştırmıyordu aksine artan öfkemin sesime yansıması Armando'nun geri adım atmasını sağlamıştı.

"Eylül'den uzak duracaksın!! Beni anladın mı?"

"Buna sen karar veremezsin! Eğer Eylül uzak durmamı isterse dururum ancak. "

"Neden anlamamakta ısrar ediyorsun? O henüz küçük bir kız, tecrübesizliğinin seni heyecanlandırdığını görebiliyorum. Yeni bir dünya senin için,  bildiklerinin dışında. Sıkıldığın zaman ne olacak Armando? "

Yüzüme şaşkınlıkla ve zaferle bakan adamı çözmeye çalışıyorken sessizce bizi dinleyen Rosa bir adım öne ilerleyerek varlığını hatırlattı.

"Tam olarak hislerini söylemiş oldun Pablo. Armando 'nun yapmaya çalıştığı da buydu; seni hislerinle yüzleştirmek. Sen bahsettiğin küçük kızı merak ediyorsun, sana farklı geldiği için incelemek , çözmek ve hızlıca tüketmek istiyorsun. İş gibi!! O iş değil Pablo, bunu unutma , o bir insan."

"Ne olsun istiyorsun Rosa? Sevgili dostum , biricik kocan Alex gibi bir kadın için silahımı gömmemi mi? Alex, şanslıydı silahını gömüp sevdiği kadına verdiği sözü tuttu çünkü, kıçını ben kolluyordum ve hatta halâ da kolluyorum. Benim kıçımı da sen mi kollayacaksın yoksa Armando?"

İkisi de tuhaf yüz ifadelerinin altına sakladıkları üzüntü ve pişmanlık ile birbirlerine baktılar. Bu benim gerçeğimdi seçmeme şansım vardı ve seçmemiştim de ama içine doğduğum dünyadan da kaçamamıştım. Sevmek beni zayıflatırdı ve kurduğum dünyayı başıma yıkmak isteyen bir sürü adam vardı etrafımda.

Bu benim hayatta kalma savaşımdı. Tek başıma boğulmamak için bu kadar çabaladığım denizde başka birini omzuma alırsam kesin boğulurdum , üstelik omzuma aldığım kişiyle birlikte. Ben Carlos Pablo Leone, sevdiklerimi kaybetmenin acısıyla baş edemeyeceğim için kimseyi sevmemeye yemin etmiş ömür boyu yalnızlığa mahkum edilmiş bir adamım.

Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.