ASLAN'IN PENÇESİNDE

BULMACA

Herkese iyi okumalar diliyorum.

Güle taktığı yüzüğü benim parmaklarıma  geçirirken bir soru sormadığını dolayısıyla da cevap beklemediğini anlamıştım. Bu Pablo'nun gerçeğiydi ve gerçekler sandığımdan daha erken ortaya çıkmaya başlamıştı. Dün bile isteye Aslan'ın inine girmiştim ve şimdi de pençesindeydim.

"Ne olursa olsun zaten benimsin, seni bırakmayacağım, yanımda, güvenle yaşayacaksın ömür boyu. Bunu yapabilmem için sana ihtiyacım var sevgilim. Sorumluluklarım çok fazla, her an yanında olmayacağım ve ben yokken de güvende olduğunu bilmek zorundayım. İlk defa tamamen bana ait bir şeye sahibim ve ne yapacağımı bilmiyorum. Eylül, eğer karım olursan ben yanında değilken de korunursun. Bir Leone olduğun zaman benim için çalışan herkes seni korumak zorunda kalacak, biz bir aileyiz ve ben diğerlerinin ailesini koruyorum her zaman. Herkes de benim ailemi koruyacak ama bunu sadece seni korumak için istemiyorum, verdiğin yemini gerçekleştirmek istiyorum. "

Pablo, hiç olmadığı kadar kararlı ve istekliydi. Düne kadar bana duyguları olduğuna emin bile değildim ancak şimdi uzun uzun beni ikna etmeye çalıştığı şey akıl alır gibi değildi.

"Ben bilemiyorum Pablo, yani biliyorum da benim hayallerim , okulum, geleceğim söylemek istediğim ; her şey çok ani gelişti ben şu an ne düşüneceğimi bilmiyorum, biraz yalnız kalıp düşünsem acaba daha iyi olur mu? İnan onu bile bilmiyorum. Beni yanlış anlamıyorsun değil mi?"

"Eylül, sevgilim, her şeyin farkındayım, henüz erken olduğunu düşünüyorsun, yaşıtlarının yaşadığı gibi bir hayat yaşamak istiyorsun anlıyorum ama beni seçmemen için seni uyarmıştım. Hiç bir şeyi normal yaşayamayacağını biliyordun, başından beri kim olduğumu da. İhtimal vermiyordun belki ve evet çok hızlı gelişti ama şimdi özgür olduğunu söylesem beni bırakabilir misin? Bunun cevabını tüm kalbimle duymak istiyorum. Eylül, eğer evet dersen seni yine korurum ve asla karşına çıkmam söz veriyorum. "

"Seni bırakmak mı? Pablo beni hep uçlarda gezdiriyorsun, önümde bir yüzük koyuyorsun ve sonra da bırakmaktan bahsediyorsun yani az önce de sonsuza kadar birlikte olmaktan bahsediyordun. Sence bunun bir ortası olmamalı mı?"

"Nasıl bir ortası? Sana seni bir daha bırakmayacağımı söylemiştim, evli ya da değil her türlü benimle benim istediğim şartlarda yaşayacaksın ki aylardır da öyle yaşıyorsun. Eylül şimdi şu an bana cevap vermek zorundasın. "

"Bana anlatmadığın şeyler var değil mi? Sakın bir gecede evlenme heveslisi olduğunu söyleme. Kahretsin!!! Sadece kahvaltı yapıp biraz öpüşmeyi hayal ediyordum. Şu olanlara bak! Seninle evlenmeyeceğim şimdi ve senden de ayrılmayacağım Pablo. Sözünü tut ve beni bırakma. "

"Eylül!! Seninle yarın evleneceğiz ve inan bana bu zorla olmayacak, kendi isteğinle ve inanarak evleneceksin. Şimdi üzerini giyin kahvaltını yap aşağı in konuşmalıyız. "

Ayağa kalkıp çıkmak üzere kapıya gittiğinde ağlamak üzereydim.

"Pablo, yeniden başlayalım mı bu anı başa alalım, lütfen. Tepsiyi tekrar getir ama yüzük olmadan. "

"Fazla oyalanma, aşağıdayım. "

Düşünmek zorundaydım ve bana bu zamanı bile vermemişti. Bir hafta, bir ay , bir yıl sonra da evlenebilirdik ancak o bir gün sonrasında ısrarcıydı. Bana olan duygularıyla alakalı olmadığını anlayabiliyordum fakat şu an Ne istediğimi anlamıyordum. Özgürsün dediğinde gitmediğim için pişman olmamayı dilemekten başka bir şey yapamıyordum.

Uzunca duş alıp kendimi topladım ve üzerime dolaptan bulduğum bir elbiseyi geçirerek aşağı indim. Pablo, Armando ile tartışıyordu. Geldiğimi görmüş olmalarına rağmen bölmediler.