Amore Infinito | Completed |

CAPITULÒ 20

"Huwahhhhhhh! I can't I can't kyahhhhh!" sigaw ko sa kwarto ko. Kakarating lang namin sa palasyo at oo mukha akong baliw dito. Hindi parin ako makapaniwala sa ginawa ni Prinsipe Rhavene. Bakit baaaaa? Why o why my prince?

Ayoko ma in love sa taong di naman ako kilala kung sino ang totoong ako pero di mo padin mapigilan ang nararamdaman mo lalo na't gwapo ang nasa harap ko hihi tapos napaka gentleman niya rin. Oo aaminin ko halik lang Yun sa forehead pero feel ko ang special ko kapag may gumawa sa kin non! T____T awww!

Siguro kung lahat ng lalaki ay ganun baka ang dali kong mainlove hehe. Nagpagulong gulong na ako dito sa kama. Ang landi ko sa panahong ito promiseee!.

Napatingala naman ako sa kisame, di ko parin makalimutan ang titig na yon. Kakaiba eh, feel ko nakita ko na yun kaso nakalimutan ko na. Matulog kana Celestine, naku! baka masira ang beauty mo hahayst!

Pilit ko ipinikit ang mga Mata ko pero di parin ako makatulog. Naghanap naman ako ng masusulatan ng nararamdaman ko.
Ganito kasi ako, isusulat ko ang mga nangyayari sa buhay ko lalong lalo na't walang makaintindi sa akin.

Dear Diary,
Alam mo ba? Siyempre di mo alam kasi di ko pa nasulat eh haha. Hirap aminin na kinilig ako sa ginawa ni Prinsipe Rhavene kyahhhh! Kiniss niya yung noo ko huhuhu. Kaya isinulat ko to dahil Wala akong mapagsabihan eh! Basta diary, gusto ko na hindi kami maging awkward if ever magkita kami haha. Kumportable naman ako sa kaniya eh! Yun lang dear diary. Hehe

Nagmamahal,
Celestine Alfaro

Hays! Itinupi ko iyon at inilagay sa box of evidences. Sa sobrang pagkakatulala ko ay nakatulog ako.

----------------------

"Binibining Ghufelina, maghanda na tayo para sa pagbabalik ng iyong ama at Ina" Sabi ni Lydia, Hindi naman ako nagdadalawang isip na tumayo.

"Nanibago ako sa'yo ah! Di ka na mahirap gisingin" nagulat na Sabi ni Lydia at napahawak pa ito sa mga bunganga niya. Kahit kailan ang OA niya hahaha. Di ko rin alam pero ginaganahan akong gumising ng maaga.

Bumaba na kami galing sa kwarto ko at nakikita ko na ang mga tagapagsilbi ay busy na busy sila sa kanilang ginagawa nagyon bilang surpresa sa pagbalik ni Ama at Ina.

Pumunta naman kami sa kusina at nandoon sina Lola Armenia. Si Lola Armenia ay pinawisan niya sa kaniyang inaatupag na sinaing. Nakita ko na ang daming pagkain na inihanda sila.

"Bakit ang dami? Iilan lang naman Tayo dito" Sabi ko at napatanong sa kanila. Lumapit naman sa akin si Lydia para bumulong.

"Di mo ba alam? Dito magdiwang sa ating palasyo sa pagbabalik ng Pamilyang Fregroso, Antonio at Almanzar." Pabulong na sabi ni Lydia. Nagulat naman ako.

"Anoooo?!!!" Napasigaw ko sa kaniya! Ayaw ko muna harapin si Rhavene ngayon baka maalala ko ang halik na yon at ma concious tuloy ako huhuhu.

"Oo" sabi naman ni Lydia at tinulungan niya si lola Armenia.

"Oo nga pala Prinsesa, gusto muling matikman ng iyong ana at Ina ang iyong luto" nakangiting sabi ni Lydia. Oh noooo! Ayoko na baka matikman nila Leonardo at Rhavene ang niluto ko tapos lalaitin naman ako ni Leonardo at aasarin naman ako ni Rhavene!! T___T