Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 43

Op school bleven we nog wat kaarten want wat moesten we doen nu het ''ramadan'' was. De jongens wilden al helemaal niet naar huis.

Kamal: ''ja ik ging naar huis om te eten, maar nu geen eten dan maar chillen hier''
Ik: ''ja precies''
Sour die kneep me en fluisterde ''rmagheb was bij ons al om 09:00 he?''
Ik: ''hahahaha''
Kamal: ''wat is er? Zeker ging het om mij.''
Ik: ''ja jij bent zo belangrijk ahum ahum''
Kamal: ''ja dat weet ik. Hoef je niet iedere keer te zeggen hoor''
Ik: ''wat ben je grappig Kamal zeg''

Kamal en ik waren vaak aan het dollen met elkaar. Sour dacht altijd dat hij mij leuk vond, maar ik wist zeker van niet. Ik voel wel wanneer iemand mij leuk vind, maar Kamal nee. Ik zag Louay binnenkomen. Mijn ''vriendje'' het was echt een saaie relatie, omdat we ook in de ramadan wat met elkaar kregen deden we ook niks, want ja s'avonds ga ik echt niet afspreken ik wou het wel, maar mijn ouders had ik ook nog.

Louay: ''salaam junkies''
Iedereen: ''salaam''
Mo: ''speel je mee?''
Louay: ''nee ik kijk liever''

Mijn telefoon ging over iedereen keek me aan.

Ik: ''nooit telefoon horen over gaan ofzo?''

Ik liep weg van ze, want als er een telefoon over ging, gingen ze altijd kinderachtig schreeuwen enzo. Daar had ik geen zin in en zag dat het Jaouad was.

Louay: ''waarom loop je weg? Blijf gewoon hier''
Ik: ''ja kom zo.''

Hij wou zeker afluisteren. Ik nam snel op, voordat hij ophing.

Ik: ''ja''
Jaouad: ''schatje labas?''
Ik: ''ja goed goed''
Jaouad: ''wat jij aan het doen wasch?''
Ik: ''zat met vriendinnen''
Jaouad: ''oh oke. Hoe isch ramadan voor jou bietje moeilijk?''

Pff. Net alsof ik mee deed.

Ik: ''nee erg makkelijk hoor''
Jaouad: ''mezian, maar ik jou nog toch kan zien in ramadan. Geen probleem toch?''
Ik: ''oh nee hoor geen probleem''
Jaouad: ''geloekieg. Jij mij vrouw word, allesch komt goet. Allah niet boos worden op ons''

Ik word iedereen z'n vrouw. Jongens zeiden dat vaak om dingen te bereiken. Allemaal praatjes never dat ik met ze naar bed ga, dat wist ik zeker.

Jaouad: ''nou schat wanneer ik jou mag zien?''
Ik: ''is morgen goed, net als eerst 14:00 bij bios''
Jaouad: ''ja erg goet''
Ik: ''oke dan tot morgen''
Jaouad: ''dankiewel he. Ja morgen beslama''
Ik: ''beslama''

Ik hing op. Dat illie taaltje van hem kon ik nog steeds niet aan wennen. Hij deed Nederlandse cursus, maar het leek wel of het steeds slechter ging. Ik liep weer terug naar de kantine. Die blik van Louay viel me gelijk op. Zo jaloers. Hij kon me wel opeten.