Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 124

Aangekomen op school zag ik mijn schatje al zitten. Ik ging naast hem zitten, maar Souraya ging naar een andere tafeltje.

Ik: ''eh koe wat zit je daar?!''
Souraya: ''ja je weet toch leg ik wel andere keertje uit.''
Ik: ''zal wel.''

Waarom wou ze nou niet bij mij en Samir zitten? Normaal zat ze altijd bij ons misschien dat ze ons ze3ma privacy wou geven.

Ik en Samir hadden het over alles en nog wat, totdat de bel ging we moesten naar de les. Het viel me op dat Souraya heel afstandelijk was en ze zat niet eens mee te doen met de les. Ze was gewoon een islamitische boekje aan het lezen, niet dat ik mee deed ik was druk bezig met Samir. De hele schooldag zat Souraya niet bij ons. In de trein vroeg ik haar waarom ze zo vreemd deed.

Ik: ''waarom zo afstandelijk vandaag? Wat is mer met je?''
Souraya: ''Nora begrijp het dan ik wil een moslima worden weet je nog.''
Ik: ''ja nou dan kan je toch wel bij ons zitten?''
Souraya: ''ja zeker bij Samir?''
Ik: ''ja dus?''
Souraya: ''uhmm ooit gehoord dat je niet aan tafel mag zitten bij jongens''
Ik: ''nou ja zeg denk je nou dat Samir verliefd op je gaat worden ofzo?''
Souraya: ''nee tuurlijk niet slaat nergens op.''
Ik: ''nou wat dan!?''
Souraya: ''laat maar je begrijpt echt niks.''

De hele reis terug naar huis waren we stil zij was haar islamitische boekje aan het lezen, en ik zat maar naar buiten te staren. Ik had honger als een gek en zij moest nog zonodig stoer doen. We hadden soort van ruzie dat merkte ik toen ik afscheid van haar nam, ze zei heel afstandelijk doei en liep gelijk weg naar huis. Die 5 minuutjes naar huis lopen vanaf de bushalte dacht ik aan Souraya ppff ze deed wel overdreven hoor vond ik. Ze3ma gelijk niet meer bij ons zitten. Ach ja ze moest zelf weten.