Hoofdstuk 112

570 20 1
                                    

We vertrokken om 17:00 we namen afscheid van mijn tante. Ik moest zo erg huilen aach ik vond het zielig voor Warda, want ze had echt geen leven alleen in de zomervakantie als wij kwamen. Als troost gaf ik haar al mijn kleren, zomervakantie was toch voorbij.

Onderweg naar Nederland was zo saai terug naar kikkerland je3oek echt geen zin! We hadden galia meloenen meegenomen en shi 3000 liter olijfolie mijn ouders hadden bijna heel Marokko meegenomen.

Aangekomen in Nederland regende het. Firki en Nabil waren nog steeds in Marokko en ik moest al over 2 dagen beginnen met mijn nieuwe opleiding in Rotterdam elke dag shi 1,5 uur reizen ofzo maar had het er wel voor over.

Toen ik thuis kwam ging ik gelijk naar mijn kamer. Oh ik had mijn bedje gemist. Ik ging douchen en daarna mijn koffer uitpakken. Ik had heel weinig kleertjes nog oh ik moest zo nodig shoppen. Ik had helemaal geen winterkleren. Ik deed mijn Nederlandse simkaart in mijn telefoon en belde Souraya op ff kijken of zij al terug was.

Souraya: ''ja''
Ik: ''eey moekejoe3! Je bent terug''
Souraya: ''hahaha schatje wejow ik heb jou gemist''
Ik: ''IK JOU OOK!''
Souraya: ''we moeten snel afspreken ik moet je heel veel vertellen en je gaat schrikken!''
Ik: ''ja ik moet je ook heel veel vertellen''
Souraya: ''ewa wanneer ga ik je zien?''
Ik: ''morgen gaan we naar koopzondag in Rotterdam, want heb echt kleren nodig!''
Souraya: ''hahahaa ja me too, wel even bij yemma zeuren maar mag vast wel''
Ik: ''oke dan,ik bel je dan wel''
Souraya: ''is goed lieverd''
Ik: ''doei doei en groetjes thuis''
Souraya: ''ja jij ook!''
Ik: ''zal ik doen beslama schat''
Souraya: ''beslama lieverd!''

En ik hing op. Ik had echt zin om te winkelen met haar, maar jammer dat het zo koud was.

Na een paar uurtjes heen en weer lopen in huis ging ik maar slapen.

De volgende ochtend werd ik vroeg wakker om het huis op te ruimen anders mocht ik echt niet naar de stad gaan. Om 13:00 belde Souraya mij dat ze mocht gaan en dat ze me 13:30 zou komen ophalen. Ik kleede me snel om en nam mijn bankpasje mee zat nog geld op van werk. Ik pakte mijn jas en rende snel naar beneden want  Souraya stond al heel lang op mij te wachten.

Ik: ''oh sorry schat je weet toch.. EN OH GOD WAT HEB JIJ OP JE HOOFD?!"

Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu