Hoofdstuk 130

596 40 3
                                    

Ik werd heel erg stil van haar advies en dacht steeds aan Hafid en Samir. Het was zo moeilijk voor me. Ik probeerde maar alles even te vergeten.

Toen we eindelijk in Amsterdam aankwamen gingen we opzoek naar islamitische winkeltjes. Souraya wilde nieuwe hoofdoeken kopen en jalaba's. Ik schrok zo erg toen ze dat zei.

Ik: ''nee wil je dat echt dragen?''
Souraya: ''ja Nora en jij gaat dat ook dragen insha'Allah. Ik wil niet meer bekeken worden door die vieze jongens en mannen. Mijn lichaam is van mij en van niemand anders, dus niemand maar dan ook niemand hoeft mijn lichaam te zien. Alleen mijn man dan insha'Allah.''
Ik: ''wollah dat wil ik ook zo graag maar is moeilijk man met school, werk enzo.''
Souraya: ''dat zegt de vervloekte schitan tegen je. Allah helpt je wel insha'Allah. Dit is maar de Dunya (wereld) hoor. Ik heb schijt aan deze hele aardbol. Ik heb maar een doel, insha'Allah in de Djannah terecht komen en daar ga ik voor werken ook.''
Ik: ''Souraya ik heb echt respect voor je. Kijk hoe snel je veranderd bent.''
Souraya: ''Nora we zijn er nog lang niet.''
Ik: ''WOLLAH KLAAR! IK GA OOK KOPEN! ISLAM 4 EVER!''
Souraya: ''hahahahaha rustig rustig al die mensen kijken.''
Ik: ''ja dus? Schijt!''

Overal hadden we gevraagd aan mensen waar we islamitsche winkeltjes konden vinden.

Na een tijdje hadden we ze eindelijk gevonden. We gingen naar binnen het winkeltje heette ''Nour'' de jonge man groette ons met "Salaam moealeikoem" en wij groette hem netjes terug. Hij zag er echt islamitisch uit hij was jong zeker niet ouder dan 25 jaar en ik vond zijn baard heel mooi bij hem staan, meestal vond ik het er heel onverzorgd uitzien, maar het paste mooi bij hem. Souraya en ik keken naar alle jalaba's. Ik kocht een pakistaanse tuniek en zij 2 lange wijde jalaba's eentje zwart en een grijs. We hadden wat lange hoofddoeken gehaald, boeken en cd's. Zeker waren we 200 euro kwijt aan al die spullen. We wilden weglopen, maar Souraya liep terug en gooide al haar wisselgeld in een potje voor Palestina. Tevreden en zeer geslaagd liepen we het winkeltje uit op weg naar huis om salaat Dhor op tijd te bidden..

Omdat ik veel lezers heb, maar weinig stemmen, zal ik een stemgoal doen vanaf nu bij elke hoofdstuk. Als we er zijn, zal ik een nieuw deeltje plaatsen in sha Allah.

Stemgoal: 35 *

Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu