Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 137

Waarom trok ik altijd zo snel mijn conclusie's. k zag z'n Armani broek en ik dacht gelijk klaar dat ie gewoon een flikkertje was, maar toch, ik had heel wat anders verwacht. Waar was ik in godsnaam mee bezig. Was die tante maar nooit gekomen dan zat ik niet in zo een dilemma dacht ik.

Naziha: ''maar Nora als je een echte man wilt dan moet je echt Hafid nemen echt, al zeg ik het zelf het is echt een goeie jongen en je kan echt met hem lachen.''
Ik: ''ja, ik weet niet man, ik ben nog zo jong enzo..''
Naziha: ''daarom is beter hoe eerder je trouwt hoe beter.''
Ik: ''ja dat is wel zo.''
Naziha: ''ik zie dat je heel erg twijfelt, je mag hem zien hoor misschien dat je het dan wel weet.''
Ik: ''AAAH nee ik schaam me dood!''
Naziha: ''hahaha meid je zal wel moeten anders weet je het niet en ik ben er gewoon bij en als je wilt je zusje ook. Er gebeurd niks hoor, gewoon elkaar zien.''
Ik: ''wejow mijn hart nee ik durf niet''
Naziha: ''kom op zeg! Hij eet je niet op hoor.''
Ik: ''hoe wil je dat gaan zeggen.'Hafid kom nora wilt je zien ofzo?'''
Naziha: ''nee joh gekkie, mijn moeder kan goed praten ik geef haar een seintje dan begrijp ze het wel.''
Ik: ''oooh dit is echt erg.''
Naziha: ''ooit moet je trouwen en Hafid is gewoon geschikt voor jou klaar!''
Ik: ''hahaha hoe weet jij dat nou?''
Naziha: ''ewa ja dat voel ik gewoon.''
Ik: ''oke ga maar, of nee wacht nog even''
Naziha: ''nee ik ga doei. Ik kom zo.''

Voordat ik nog wat wou zeggen was ze al weg. Ooh mijn buik. Hij was nog niet eens mijn kamer binnengekomen en ik werd al rood. Ooh shit wat was dat erg. Na een paar tellen hoorde ik voetstappen. Ik deed nog snel mijn hoofddoek goed en probeerde zo normaal mogelijk te doen.

Hafid: ''salaam moealeikoem''
Ik: ''wa aleikoem salaam'' zei ik zacht en durfde hem echt niet aan te kijken.
Naziha: ''nou Nora dit is dus Hafid.''

Ooh waar was zij mee bezig? Ik moest toen wel naar hem kijken. Ik keek hem aan.. Wat was hij knap! Hij straalde iets heel moois uit. Heel anders dan Samir. Hij zag er zo volwassen uit. Voelde ik dat nou goed. Nee alstublieft geen vlinders in me buik. Ik voelde me rood worden en keek weer snel naar de grond.

Hafid: ''en Nora wat doe je zoal in het dagelijkse leven?''
Ik: ''uhmm ik?''
Hafid: ''ja jij.''

Tfoe ik kneep mezelf en dacht doe normaal wat uhmm ik? Ik leek wel een meisje van 13. Hij mocht niet merken dat ik hem een knappe jongen vond..