Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 82

Laila: ''ik ga naar Naima straks. Ik ga echt niet bij hun blijven''
Ik: ''hier voor je dat ik daar alleen met hun blijf. Jij gaat echt bij mij blijven en trouwens Naima heeft vast ook wel bezoek''
Laila: ''tfoe man. Kk kinderen ik haat ze!''
Ik: ''eh mongool doe de deur open want je bent er zelf ook een''

We kwamen binnen en zagen allemaal schoenen in de gang. We konden zo een winkeltje beginnen. Alle soorten en maten stonden er. Laila en ik gingen snel naar onze kamer om make-up weg te halen en andere kleren aan te doen. Onze tantes zouden anders gelijk vies kijken. Ik deed een lange vest aan en een broek en deed een hoofddoekje op naar achteren. Ik voelde me altijd illie als ik hoofddoekje op deed. Zo een meisje die ze3ma modern wilt zijn, maar ja bij familie was ik standaard scheinheilig. Goed overkomen en altijd huishouden doen, dan hoorde je ze zeggen ''zij moet je nog niet laten trouwen. Inscha'Allah zal ze met mijn zoon trouwen'' en dacht dan bij mezelf oef je moest eens weten hoe ik echt was. Ik ruimde snel mijn kleren op en verliet mijn kamer. Ik kwam de keuken binnen, het stonk heel erg naar schapenvlees en op de tafel lag gewoon nog een schaap. Wejow als Nederlanders dat zagen, een hele schaap in de keuken met alles erop en eraan.

Yemma: ''nu pas zijn jullie thuis. Iedereen vraagt naar jullie. Jeh straatmeiden zied ga snel jullie tantes groeten''
Ik: ''saffi we gaan al''

Ik zag mijn neefjes en nichtjes in de kamer van Nabil. Ze waren op zijn bed aan het springen en Imad de vervelendste was zijn dvd speler aan het slopen. Ik had schijt lekker voor Nabil. Zolang ze maar niet in mijn kamer kwamen vond ik alles goed. Ik hoorde Imad al wat zeggen hij had me gezien.

Imad: ''Nora de pora''
Ik: ''eey kleintje. Nog steeds vervelend?''
Imad: ''jij bent vervelend trut. Hahaha''
Ik: ''wacht maar ik ga het tegen jou moeder zeggen''
Imad: ''je3oek ga maar mijn moeder zegt toch niks dus''

Oef hij deed echt zjnoen, hij had zo een ondeugende gezichtje en toen al op 7 jarige leeftijd zo een Marokkaanse kapsel en ze3ma al merkkleding. Echt een verwende kutkind.

Laila: ''eey kom je nou ik ga echt niet alleen naar binnen''
Ik: ''ja ik kom''

We liepen naar binnen en alle hoofden waren gelijk op ons gericht. Ik werd altijd zo zenuwachtig als mensen naar mij keken en op een gegeven moment deed ik dan alles verkeerd echt een slungel.

Ik: ''salaam moealeikoem''

Iedereen groette mij terug ik moest iedereen kusjes geven. Sommige tantes hadden echt van die zweetgezichten en dan bleven ze je maar kussen. Zo irritant. We kregen eerst hele kruisverhoor waar we waren enzo. Hoe het op school ging. Bla bla. Ze konden echt veel praten en mijn berbers was erg matig. Ik antwoorde pas nadat ik shi 2 minuten had nagedacht. Ik kon het niet meer aan en ging naar mijn kamer om af te koelen Laila kwam me snel achterna.

Laila: ''wejow, ze maken me gek''
Ik: ''hahaha wollah zij kunnen kapot veel praten''
Laila: ''ja en hard ook''

Iemand kloptte op de deur.

Ik: ''ga open doen''
Laila: ''ja dag straks zijn het die mannen''
Ik: ''wacht ik kijk wel eerst. Tfoe is Nabil maar''
Laila: ''oh jouw beste mattie. Jij mag open doen''
Ik: ''grappig hoor. Trutje''

Ik deed de deur open. Hij kwam binnen zonder te groeten en keek me vies en boos aan. Tfoe hij begon al. Sukkel met zn lelijke hoofddoek vriendinnetje.

Nabil: ''wie zijn daar?'
Ik: ''gewoon vrouwen''
Nabil: ''en wie is daar in mijn kamer''
Ik: ''kinderen''
Nabil: ''wat voor kinderen?!''
Ik: ''ik weet niet ga zelf maar kijken''
Nabil: ''eh mongool. Sla ze en schop ze eruit''
Ik: ''ppff doe zelf''
Nabil: ''wacht maar stoer doen''

En hij liep naar zijn kamer. Ik wou al zeggen Nabil en veranderen? Nooit van ze leven. Hij blijft voor altijd hetzelfde..