Hoofdstuk 91

633 23 0
                                    

Ik stond buiten en kon zien dat ze heel bang was. Ik liep er langzaam doorheen en kwam er uit. Ze toverde gelijk een bigsmile op haar gezicht. We liepen snel naar beneden en we sprongen in elkaars armen.

Ik: ''HAHAHAHA wejow jeh kick. Wollah dat was leuk''
Sour: ''hahaha echt spannend man, dat babyblauwe truitje wil ik wel he''
Kim: ''hahaha we gaan zo eerlijk delen, echt beter als we met z'n drieen gaan, anders is zo saai voor mij, maar nu was echt tof!''
Ik: ''so zeker wel. Zo makkelijk man in kwartiertje zeker 200 euro gratis aan kleren''
Kim: ''ja zie je. Hoe lang geleden zei ik al tegen jullie kom mee''
Sour: ''soo wij gaan zeker nu elke dag mee.''
Kim: ''hahahaha gekkie''
Ik: ''kom we gaan naar mac. Ik trakteer en dan gaan we onze kleertjes delen''
Sour: ''jij krijgt niks hoor schijterd''
Ik: ''ga ga ik krijg alles!''
Kim: ''nee we gaan gewoon eerlijk verdelen''
Sour: ''ja was maar joke hoor''
Kim: ''is goed Mocrotje''

We liepen met z'n drieen naar mac donalds. We aten en hadden het over de V&D. We vonden het zo geweldig dat we nog een keer wilden gaan, maar Kim wou niet, omdat wij niks deden enzo. Wij moesten ook wat doen, maar ik durfde niet. Souraya wel, die had meer lef dan ik. Na een tijdje hadden we toch maar besloten dat we niet gingen anders hadden we teveel en was dan beetje opvallend. We gingen maar rondzwerven in de stad.

Het was 15:00, maar we werkten zogenaamd tot 18:00 dus we konden nog lang blijven. De dagen waren al wat langer geworden en de zon scheen. Iedereen was lekker zomers gekleed.

Mijn telefoon ging over het was Kamal. Sinds ik hem had gezegd dat ik niks wou probeerde hij toch nog elke dag, maar ik wou zeker weten niks met hem.

Ik: ''ja''
Kamal: ''waar ben je?''
Ik: ''in de stad''
Kamal: ''oh oke alles geod?''
Ik: ''ja goed en met jou?''
Kamal: ''alhamdullilah''
Ik: ''ewa hoe is leven?''
Kamal: ''saai man, maar bijna naar Marokko''
Ik: ''ja lekker he. Ik heb ook echt zin''
Kamal: ''ja zeker lekker. Je gaat daar toch niet trouwen ofzo he?''
Ik: ''hahahaha ben je gek!?''
Kamal: ''ewa je weet maar nooit''
Ik: ''nee hoor''
Kamal: ''en al school gevonden?''
Ik: ''ja allang al joh''
Kamal: ''wollah? Waarom zei je niks dan?''
Ik: ''ja je vroeg er niet naar''
Kamal: ''gekkie naar welke school ga je?''
Ik: ''Zadkine''
Kamal: ''hmm. Iets heel anders dan Mondriaan he''
Ik: ''aach ja we zien wel''
Kamal: ''is goed schoonheid. Ik ga hangen''
Ik: ''is goed doei doei''
Kamal: ''doeg''

En hij hing op.

Sour: ''wie was dat?''
Ik: ''Kamal''
Sour: ''sooo hallo. Belt ie nog steeds?''
Ik: ''ja man soms word ik echt gek van hem''
Sour: ''ppff jeh mensen''
Ik: ''ach ja joh''
Kim: ''welke Kamal?''
Ik: ''je weet wel broertje van Samir''
Kim: ''echt?''
Ik: ''ja, hoezo?''
Kim: ''wejow met hem ben ik een keer naar bed geweest''
Ik: ''je liegt..''
Kim: ''ik zweer het waarom zou ik liegen. Hij heeft een kk kleine, en geen ervaring''
Sour: ''gadver, ze3ma altijd heilig doen bij jou''
Ik: "soo nu hang ik gelijk op als tie belt. Viezerik ze3ma. Ik denk altijd aan je''
Kim: ''ach ja. Hij heeft z'n behoeftes en tja ik had ook wel zin''
Sour: ''oef vies kind''

Ik had het niet verwacht dat Kamal zoiets zou doen. Tfoe jongens allemaal 1 pot. Ik moest steeds denken aan Kamal. Ik was boos geworden op hem terwijl we niks hadden maar toch, hij was altijd zogenaamd lief en kwam altijd goed over. Hij had zich wel een keer laten pijpen, maar daar had hij spijt van, maar naar bed met Kim, dat had ik niet van hem verwacht.

De tijd ging heel snel. We gingen maar naar huis. In de kelder deed ik mijn werk kleren aan en verstopte mijn nieuwe kleren in een doos. Ik ging snel naar boven. Ik hoopte dat ze niet naar werk hadden gebeld anders was ik zwaar de lul. Ik kwam boven en deed de deur open. Ik k ging gelijk naar de keuken. Ik k groette mijn moeder en ze begon over werk. Gelukkig maar ze hadden dus niks door.

Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu