Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 151

Voor 3 maanden naar een andere school mocht toch niet. Ik zou never nooit worden aangenomen maar ja nee had ik en ja kon ik krijgen en besloot dus na dat ik uit was naar mijn mentrix te gaan. Ik liep naar beneden en klopte op haar deur.

Mentrix: ''binnen.. Hallo Nora''

Ze bekeek me van top tot teen en ik wist precies wat ze dacht.

Ik: ''hallo mevrouw''
Mentrix: ''neem plaats.''
Ik: ''dank u wel.''
Mentrix: "vertel het maar.''
Ik: ''nou ik vroeg me af of ik naar een andere locatie mocht of misschien dat ik met een andere leerling mag ruilen.''
Mentrix: ''en hoezo dat?''
Ik: ''gewoon ik kan niet in mijn klas blijven. Is prive.''
Mentrix: ''uhmm ik begrijp het al. Heeft het niet toevallig iets met Samir te maken?''

Ik kon net zo goed de waarheid vertellen, ze wisten het toch allemaal.

Ik: ''om eerlijk te zijn ja. Het is uit tussen ons en het is echt heel irritant dat ik bij hem in de klas zit.''
Mentrix: ''maar waarom is het uit dan? Jullie stonden zo leuk bij elkaar.''
Ik: ''ik ben nog jong en wil geen serieuze relatie.''
Mentrix: ''oke, maar naar een andere locatie zit er niet meer in, dat is gewoon onmogelijk. Het schooljaar is bijna voorbij''
Ik: ''ja dat dacht ik al''
Mentrix: ''maar je zou wel naar de andere klas mogen.''
Ik: ''echt?!''
Mentrix: ''ja denk het wel en anders ruil je gewoon met iemand.''
Ik: ''oh dat zou echt geweldig zijn!''
Mentrix: ''nou je hoort nog wel van me. Ik kijk wel wat ik voor je kan doen.''
Ik: ''dank u wel mevrouw. Tot ziens.''
Mentrix: ''tot ziens Nora.''

Ik wilde haar kamertje verlaten, maar ze riep me weer bij haar terug.

Mentrix: ''uhmm Nora, misschien een persoonlijke vraag, maar waarom zijn jullie zo erg veranderd en waarom komt Souraya niet meer opdagen? Err is toch niets thuis gebeurd?''
Ik: ''haha nee hoor mevrouw. Wij hebben eindelijk onze ogen geopend.''

Ze keek me vragend aan.

Ik: ''ik leg het u nog wel uit. Ik moet naar huis heb erg haast.''
Mentrix: ''is goed Nora. Dag''
Ik: ''dag.''

En ik deed de deur achter me dicht. Ik had haast omdat ik dhor al had gemist.

Onderweg naar huis dacht ik zoals vaker aan mijn leven en aan de dood. Ik was erg veranderd qua gedachtes, ik was wijzer geworden en praatte niet net als voorheen zoveel onzin. Ik was stiller en serieuzer geworden. Mijn nichten en vriendinnen vonden mij dus ook heel erg saai en ze belde bijna nooit. Zij zaten nog in die fase die ik al had gehad op mijn 17e vriendjes, stad, de mode volgen, etc, terwijl zij al in de 20 waren, maar ja ieder z'n leven. Ik pakte mijn dua boekje en leerde wat dua's uit mijn hoofd. Voor mij zat een oude vrouwtje die zielig en minderwaardig naar mij keek. Ze zal vast gedacht hebben dat ik onderrukt werd en dat ik geen leven had. Ik lachtte die onwetende Hollanders uit! Ze moesten eens weten hoe goed ik me voelde en voor de Islam had ik toch echt zelf gekozen.

Ik was alweer in Rijswijk aangekomen. Ik kwam vaak bekende tegen. Ik groette ze met Salaam moeaileikoem maar veel van hun herkende mij niet eens, dat was wel een grappige gezicht.

Thuis aangekomen groette ik iedereen en deed mijn kleren uit.

Laila: ''ey Nora bin laden alles goed?''
Ik: ''heel geestig hoor''
Laila: ''hoeveel bommen heb je onder die soepjurk?''
Ik: ''3 dus kijk maar uit, want ik dood alle ongelovige.''

Ze vond het niet grappig dat ik dat zei. Het raaktte haar een beetje dat kon ik aan haar gezichtuitdrukking zien. Mijn zusje die bad toen nog steeds niet en als je niet bad was je ongelovig, vandaar dat ze zo reageerde.

Laila: ''pff. Ik bid langer dan jou hoor.''
Ik: "ewa goed zo!''
Laila: ''nee even serieus man, zal ik beginnen met bidden?''
Ik: ''jeh vraag. DUUH!''
Laila: ''is zwaar man. Als ik school heb dan ben ik altijd zo moe. Wollah echt geen zin en isha komt tegelijk met mijn serie.''
Ik: ''astaghfiroe'Allah. Je moet het gebed niet zien als een last. Als je bid krijg je juist rust.''
Laila: ''ja nou ik heb zovaak geprobeerd, maar ik voel niks hoor.''
Ik: ''vind je het gek. Je moet wel weten wat je zegt, voelen dat Allah (SWT)naar je kijkt en probeer je imaan te versterken door de Koran vaak te lezen, dua te doen en vraag dan standvastigheid etc. En als Allah (SWT) het wil ga je je beter voelen dan ooit. Die innerlijke rust komt niet zomaar.''
Laila: ''ja ja ik doe me best, maar oh ja Samir nog gezien, gesproken?''
Ik: ''ik wil hem vergeten niet over hem beginnen.''
Laila: ''hallo nu je zo goed bent, kan je elke man krijgen die je wilt, dus fuck hem!''
Ik: ''hahaha eska eska (stil stil). Moekejoe3, ik ben nog lang niet goed, was het maar waar, maar insha'Allah worden alle moslim-meisjes goed.''
Laila: ''geef een enge boekje, dan ga ik wel lezen, misschien dat ik dan ga bidden enzo.''
Ik: ''hahaha jij bent echt grappig, ligt daar in me bureau het boekje heet 'een glimp van de binnenkant van de hel'. Die is heel eng dat zeg ik je nu al.''
Laila: ''oke dan, ik ga lezen.''
Ik: ''ja doe dat, ik ga bidden want Dhor is allang geweest.''

Ik pakte mijn gebedsjurk en deed de woedoe.

Na mijn gebed liep ik naar mijn kamer en zag mijn zusje concentrerend lezen. ''Oh Allah leid haar'' zei ik zacht.

Ik ging op mijn bed liggen en dacht aan Samir. Ik mistte hem zo erg, maar ik negeerde al mijn gevoelens en probeerde ook zo min mogelijk aan hem te denken, maar dat lukte mij niet echt. Ik had het uigemaakt omwille van Allah (SWT) en insha'Allah zou Allah mij belonen door met mij met hem te laten trouwen, dat wilde ik zo graag hij was gewoon de ware voor mij. Ik lag zeker een paar uurtjes op mijn bed alleen met asr ging ik bidden en ging weer terug naar mijn bed. Mijn zusje was nog steeds bezig met lezen. Gelukkig vond ze het interessant. Mijn telefoon ging ineens over ik schrok ervan. Ik keek op het schermpje. Ppff Samir wat moest ie nou weer. Was ik nou nog steeds niet duidelijk?!