Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 125

Thuis aangekomen kreeg ik een heel lief smsje binnen van mijn mannetje Samir. Elke keer als ik aan hem dacht werd ik helemaal gek hij was zo lief voor me en ik dacht gelijk ook aan morgen. Ik moest eerder weg van school omdat ik moest rijden wat ik heel jammer vond, want dan kon ik niet na schooltijd bij hem blijven. E het ergste vond ik nog dat het ramadan was. Ik kon ik hem niet zoenen.

De volgende ochtend stond ik op weer op met shor, het bidden en alle islam gedoe was ik alweer vergeten. Ik kon alleen maar aan een ding denken en dat was Samir.

Na shor ging ik slapen en daarna gelijk naar school. Op school deed Souraya nog steeds hetzelfde zo afstandelijk en ze leefde echt in haar eigen wereldje en je moest echt niet bij haar in de buurt komen want ze was echt super sago.

Om 14:00 moest ik rijden en ging dus spijbelen. Samir spijbelde mee wat ie wel vaker deed.

Samir: ''lieverd rij je voorzichtig''
Ik: ''ja niet zo overdrijven hoor hallo rij-instructeur is er toch bij''
Samir: ''ja maar toch lieverd ik heb jou nog nodig''
Ik: ''Aacch lieverd niet zulke lieve dingen zeggen in de ramadan.''
Samir: ''ja sorry..''
Ik: ''geeft niet. Nou ik ga''

Hij keek mij diep aan. Oh wat wilde ik hem graag een kus geven. Zo verleidelijk, maar nee dat kon ik niet maken. Deze ramadan wou ik wel echt meedoen en niet weer verpesten..

Samir: ''lieverd ik wil je lippen proeven, ik heb ze zo erg gemist''
Ik: ''stil Samir, zulke dingen moet je niet zeggen''
Samir: ''maar ik kan er niks aan doen kijk hoe aantrekkelijk je bent''
Ik: ''klaar, ik ga doei''

Ik liep weg. Hij pakte me bij mijn arm en voordat ik het door had waren we wild aan het zoenen. Ik was alles om me heen vergeten en dus ook vergeten dat we aan het vasten waren. Alle gevoelens kwamen weer naar boven. Oh ik had het zo gemist, maar waar was ik mee bezig?

Ik: ''KLAAR! KIJK WAT JE DOET?!''
Samir: ''sorry lieverd wollah''
Ik: ''ja nu is het te laat he?!'''

En ik liep boos weg. Ik hoorde hem nog wat zeggen maar hoorde het niet goed. Boos liep ik naar buiten en zag mijn rij-instructeur al staan.

Tijdens mijn rijlessen dacht ik aan Samir. Ppff het was eigenlijk ook mijn schuld. Hij kon moeilijk in z'n eentje zoenen. Ik had ook gewoon meegedaan. Tfoe wat was ik eigenlijk voor een type? Eerst wilde ik heel graag moslima worden en dan ging ik beetje zoenen in de ramadan. Het ging lekker goed met mij..