Hoofdstuk 30

884 36 0
                                    

Ik pakte mijn telefoon en belde hem op.

Kamal: ''ja''

Ik was stil. Hij klonk boos.

Kamal: ''ewa met wie?''
Ik: ''Kamal met mij''
Kamal: ''Hey Nora alles goed?'
Ik: ''ja gaat wel en met jou?''
Kamal: ''ja goed hoor. Vandaag hebben we rwina gemaakt he? Hahaha''
Ik: ''ja, sorry man door mij moest je naar menr. de Zwaluw''
Kamal: ''eey geen probleem joh. Ik had het ze3ma uitgepraat met hem. Het is al goed''
Ik: ''so ik voelde me echt zoo schuldig, wollah sorry en ook bedankt echt lief van je''
Kamal: ''ja hij moet je niet zomaar hoer noemen''
Ik: ''ja die sukkel.''
Kamal: ''maar mijn moeder roept me. Ik ga lekker marmita eten''
Ik: ''hahaha is goed gekke ik zie je morgen''
Kamal: ''is goed. Let goed op jezelf''
Ik: ''ja zal ik doen jij ook doei doei''
Kamal: ''doei lieverd''

Hij hing op en hoorde ik dat goed lieverd? Zei hij dat of verbeelde ik me dat gewoon. Nee dat zei die niet leek maar zo. Ik keek voor me zag dat boek van economie voor me. Oef morgen een toets waaa ik had echt geen zin. Ik keek naar de tekst. Economisch resultaat: bedrijfswinst van een onderneming met een peroonlijk ondernemingsvorm. Bla bla bla. Ik sloeg dat boek dicht en ging wat met de meiden praten.

Ik: ''ewa Naoual hoe is het met de liefde?''

Naoual was 14..

Naoual: ''nou ik heb al een vriend en hij is heel lief!''
Ik: ''zeg wollah? Zo erg! Ik dacht dat ik erg was''
Naoual: ''nee joh geintje ik speel nog met barbies hoor''
Ik: ''mlih en blijf met barbies spelen totdat je gaat trouwen is beter voor je ''
Ze begrepen me niet en zeiden tegelijk: ''whatever''

Ik verveelde me ik wist niet wat ik moest doen. Ik keek om me heen. Ik pakte wat foto's van Marokko nog en toen ik klein was. Ik was echt een lelijke kind, mijn hoofd vroeg gewoon om klappen. Zo een irritante hoofd. Foto's van Marokko doodlachen. Zag je ons met zwerver kleren op de grond zitten met vis, kefta, brood van 3 dagen oud en wij aten dat gewoon. Vroeger was leuk, geen gezeur aan je hoofd lekker klein je mocht zwemmen, gek doen. Alles. Zodra je borstjes kreeg begon het gezeur al. Doe hoofddoek, maak schoon, je mag niet meer naar buiten en nog veel meer. Ik legde de foto's neer. Die tijd is voorbij.

Naoual: ''HALLO!''
Ik: ''oh sorry ik hoorde je niet''
Naoual: ''ja moet je niet zoveel aan jongens denken he''
Ik: ''stil stil eh mesgotta, ga je naar huis''
Naoual: ''ja is al laat''
Ik: ''is goed doe de groeten aan je zussen en zeg tegen ze dat ze een keer langs moeten komen''
Naoual: ''is goed doei doei''
Ik: ''beslama''

Ik ging bij de tv zitten. Abdel was tv aan het kijken. Standaard dat hij voetbal keek. Hij was 16 en was een echte puber. Meisjes daar dacht hij helemaal niet aan. Voetbal was zijn leven.

Ik: ''ewa abdel nog steeds geen profvoetballer?''
Abdel: ''ja ze hadden me gevraagd, maar ja kreeg weinig geld weet je. Ik wil meer geld''
Ik: ''haha je droomt te veel''
Abdel: ''nee maar wil ook wat anders worden nu''
Ik: ''wat wil je worden dan?''
Abdel: ''nou naast voetbal, ga ik danser worden''
Ik: ''hahhahahaha vieze hoomo, dansen?''
Abdel: ''ja breakdance enzo eh heks''
Ik: ''oh laat maar wat zien dan''
Abdel: ''ja 5 euro dan laat ik je zien''
Ik: ''nee ga nou''
Abdel: ''nou oke voor deze ene keer dan''

Hij deed muziek aan een re-mix en hij begon te dansen in de woonkamer. Ik heb me doodgelachen.

Ik: ''ga ga ze3ma breakdance''
Abdel: ''ja kijk deze''

Hij zat wat te draaien op de grond als een debiel.

Ik: ''beter ga je normaal doen''
Abdel: ''oke ik ga wel wat anders voor je doen''

Hij deed een liedje op, een liedje van Said Marouari. HAHAHAHAHA. Wejow hij ging Marokkaans dansen met z'n kont. Het zag er zo grappig uit. Zo een strakke kont en dan ze3ma shaken. Ik kon niet meer bijkomen. Ik liep weg. Ik kreeg tranen van het lachen. Ik liet hem dansend achter.
Ik hoorde nog yemma zeggen: ''senkas! (doe zachter!)''

Ik was in mijn kamer en keek naar mijn economie boek. Hoe ga ik dat morgen doen?. Ik ga gewoon weer afkijken bij zo een kaasje ofzo. Denkend aan mijn toets voor me morgen viel ik in slaap..

Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu