Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 106

Warda hielp mij met mijn koffer hij was heel zwaar. Ik en Laila hadden echt geluk wij gingen naar Al Hoceima en mijn broer zou naar Tanger gaan en als wij weer terug kwamen van Al Hoceima zou hij weer naar Al Hoceima gaan. Toen wij dat hoorden waren we zo blij want ik wist als Nabil met mij in een huis zou zitten dat ik nooit het daglicht mocht zien vooral in Marokko niet. We namen afscheid van mijn tante. Ik zou ze wel missen vooral Warda zij was echt leuk en gek.

Warda: ''wollah alsjeblieft snel terugkomen want zonder jullie heb ik echt geen leven hier''
Ik: ''meskiena ik ga zeuren en hopen dat ik snel terug kom''
Warda: ''ik hoop het. Nou veel plezier met de Berbers daar''

En ze gaf me een knipoog.

Ik: ''hahaha beslama''
Warda: ''beslama''

Ik gaf haar kusjes en stapte de auto in. Papa starte de auto. Daar gingen we dan, helemaal naar Arrief. De wegdek was zo erg. Allemaal gevaarlijke bochten en het was zo heet in de auto. Ik had zeker wel 5 keer overgeven. Onderweg gingen we bij shriefat eten. We keken naar beneden je zag overal wietplantjes. Abdel deed natuurlijk gelijk stoer.

Abdel: ''zie je dat, dat word later allemaal nog van mij.''
Ik: ''tfoe puber ga ga!''
Abdel: ''ik bedoel niet die plantjes, daar heb ik natuurlijk niks aan. Nee sis heb het over die doekoes. Allemaal van moi!''
Ik: ''jeh fantasie''
Abdel: ''we gaan zien. Later een mooie Mercedes.''
Ik: ''ja speelgoed auto toch?''
Abdel: ''jij denkt ik maak grapjes met jou? Ik ben serieus vriend''

Ik kon het niet meer aanhoren. Ppff het was echt een pubertje. Ik liep weg en ging mezelf beetje opfrissen in de wc. Nadat mijn ouders klaar waren met eten gingen we weer verder rijden. Na een uurtje of 2 waren we eindelijk in Arief, maar we gingen eerst naar Imzouren naar mijn moeder's zus.

Laila: ''en dan zeggen wij dat Tanger vol zit met Nederlanders, wejow kijk alleen maar Hollanders''
Ik: ''ja altijd hier komen de meeste Nederlanders''
Laila: ''beter!''
Ik: ''dat denk jij. Weet je hoeveel bekende hier zijn.''
Laila: ''dus? Schijt!''

Toen we bij mijn tante kwamen ging ik gelijk een douche nemen ik deed schone kleren aan en wou met Laila en mijn nichtje Farah heel even naar de stad, kijken hoe de stad van Imzouren was, maar mocht niet van mijn tante en van mijn vader.

Ik: ''WAAROM NIET!?'
Laila: ''ja wollah ik ga echt niet thuis blijven hoor!''
Papa: ''omdat dit Arief is. Is geen Tanger, hier is het gevaarlijk''
Ik: ''wat zeg jij? Tanger is veel groter en drukker''
Papa: ''nee is nee. Spring hoog, laag. Je mag niet klaar!''
Laila: ''ppff.''

Ttfoe man. Gelijk al. Eerste dag in Imzouren en mijn vader begon gelijk te zeiken. Oh ik wou weer terug naar Tanger, dagenlang mochten we niet naar buiten. We mochten wel als we hoofddoek opdeden en normale kleren, maar ik had gezworen ik zou never hoofddoek opzetten nooit, misschien thuis maar nooit naar buiten.

Laila: ''Nora waarom doen wij dom..''
Ik: ''wat?''
Laila: ''we doen gewoon op wollah.''
Ik: ''NEE IK WIL DAAR GEEN EEN WOORD OVER HOREN!''
Laila: ''luister dan eerst eh sukkel. We doen op paar straten verder doen we 'm af''
Ik: ''ja doei dan lijk ik wel die trieste wijven''
Laila: ''ja maar in huis blijven is nog triester. Ze hebben niet eens een normale tv. Ben je de sadari (marokkaanse banken) niet zat?
Ik: ''ieg zeker.''
Laila: ''ewa nou dan''
Ik: ''hhmm ok is goed.''
Laila:''haha oke dan.''

Ik liep naar wewe toe en zei dat ik hoofddoek op zou doen.

Papa: ''mlih mijn dochter kijk nu ben je vrouw..''
Ik:''ja papa.''
Papa: ''maar niet te lang, want Imzouren is anders''
Ik:''ja ja. We komen heel snel terug.''

Yes we mochten gaan. Ik deed een linnen jurkje aan en daaronder een linnen broek. Ik keek naar mijn hoofddoek die ik had meegenomen uit Nederland. Oh ik haatte dat stukje stof zo erg, net alsof dat zin had. Ik deed 'm op en wikkelde hem op mijn knot heen. Ik keek in de spiegel IEG! Maar ja moest wel. Laila moest 'm ook opdoen. We leken echt 2 illie's. We namem Farah mee en liepen naar de stad. We hadden onze hoofddoeken toch maar wel opgelaten want we kregen toch genoeg aandacht en er werd zelfs nog meer versierd in Imzouren dan in Tanger.

Aangekomen in de stad, schrok ik.

Ik: ''SAFFI WAS DIT HET?''
Farah: ''ja en daarchter is nog meer, maar daar zijn heel veel mannen in cafe's enzo''
Ik: ''wejow waar zijn de vrouwen, meisjes enzo?!''
Farah: ''komen niet zo vaak vrouwen naar de stad''
Laila: ''oh god waar zijn we beland. Is geen Imzouaen maar ikezouaen (drollen)''
Ik: ''hahaha wollahiella. God echt lelijk tfoe jeh stad.''
Laila:''ja kom we gaan gewoon weer terug''

We liepen gelijk weer terug. Tfoe en we moesten nog 1,5 week mijn vader had ons geflasht.