Hoofdstuk 70

647 20 0
                                    

Carla: ''nee Nora je hoeft niet zo zielig te kijken. Ik weet wat je wilt zeggen ga maar gewoon naar je les''
Ik: ''nee ik zweer het ik ben doorgelekt ik moet echt naar huis. Ik kom over uurtje terug echt waar''
Carla: ''oke is goed echt terugkomen he?''
Ik: ''ja ik woon in Rijswijk dus ik kom zo snel mogelijk''
Carla: ''oke is goed''

Yes het was me gelukt. Ik liep naar buiten. Ik ging wachten op Souraya. Ik zag in de verte een Marokkaanse jongen, hij had precies hetzelfde loopje als Louay. Shit ik wil hem nu echt niet zien. Hij was zo dichtbij me toen kon ik hem spreken en vragen stellen maar ik werd zenuwachtig en ik voelde me echt een debiel. Hij kwam steeds dichterbij. Shit dacht ik. Ik kan niet naar binnen dan ziet Carla mij. Ik pakte ze3ma mijn telefoon en ging praten tegen mijn telefoon.

Ik: ''ja lieverd is goed.. Ja hoor''

Ik praatte door. Hij groette mij en liep gelijk naar binnen. Ik deed mijn telefoon weer in mijn tas. Tfoe en als tie nou overging. Wollah dan stond ik echt voor lul, en hij tfoe zoveel kapsones.

Sour: ''eey snel loop door als Carla ons ziet, weet ze het''
Ik: ''oh ja wat zei Hans?''
Sour: ''ja gewoon dat ik briefje moest inleveren ofzo. Mohiem het is me gelukt''
Ik: ''oke dan en nu wat gaan we doen?''
Sour: ''we gaan lekker naar stad. Kleren kijken, naar de mac en perenhoofd bellen''
Ik: ''hahaha Sour ben je verliefd op perenhoofd ofzo?''
Sour: ''ja zoiets''
Ik: ''jeh gare, maar eey trouwens gaan we naar Rotterdam dan?''
Sour: ''ja wou je naar Den Haag gaan dan?''
Ik: ''nee joh ben je gek al die bekende''
Sour: ''ja dacht al''
Ik: ''ja deze maand moeten we nog veel genieten van boys enzo want je weet Nabil''
Sour: ''ewa saffie net alsof Nabil ooit in Rotterdam komt''
Ik: ''jij kent hem nog steeds niet, dealers komen overal''
Sour: ''ja oke, maar toch. Jij bent gewoon te bang''
Ik: ''ja vind je het gek, maar ja ik wil niet aan hem denken. Niet aan school aan niemand. Gewoon lekker wij tweetjes gek doen in de stad''
Sour: ''precies!''

We gingen eerst met de bus naar station en daarna richting Rotterdam. En elke keer treinkaartje betalen. Kostte zoveel geld. We hadden wel een keer zwart gereden maar toen werden we gepakt en moesten we bijna het dubbele gaan betalen. Dat was toen nog niet eens zo erg. Het ergste was dat er een paar lekkere Marokkanen in de trein zaten en die lachtten ons toen gewoon uit. Ik kon toen wel door de grond zakken zo erg stonden we voor lul.

Aangekomen in Rotterdam zagen we weer die standaard junkies die je versieren. Ze hadden echt geen leven zo op de ochtend staan ze in de kou. Triest hoor.. Onderweg naar de stad belde Souraya perenhoofd op. Ze had het nog steeds niet opgegeven ze had gezworen dat ze hem een keer moest zien, maar ja ik had echt schijt gekregen ik was wel benieuwd naar zijn hoofd maar toch hij kwam nooit opdagen.

Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu