Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 149

Op school aangekomen leek het net of ik modeshow moest lopen. Alle ogen waren op mij gericht ze waren het natuurlijk niet gewend, normaal zag ik er ze3ma modern uit, maar ja ze moesten er maar aan wennen. Ik voelde me er goed in en besloot voortaan altijd jalaba's aan te doen, het stond immers in de koran dus zag het ook als een plicht. Ik zocht een tafeltje uit en ging alleen zitten. Ik pakte de metro en begon de krant te lezen, zoals gewoonlijk stonden er weer dingen in over de zogenaamde moslimextremisten,  terwijl ik concentrerend een artikeltje aan het lezen was werd ik gestoord.

Samir: ''salaam moealeikoem mevrouw, mag ik zitten?''
Ik: ''wa aleikoem salaam, ja zit maar.''
Samir: ''hoe is het met je?''
Ik: ''gaat goed Alhamdullilah en met jou?''
Samir:''gaat wel.''

Ik durfde hem niet echt aan te kijken. Ik schaamde me een beetje en voelde ook dat ik rood was.

Samir: ''mooie jalaba heb je aan, nieuw?''
Ik: ''dank je, nee heb ik al een tijdje komt uit Saudi Arabie''
Samir: ''leuk joh, Nora ik heb foto's bij me.''
Ik: ''wat voor foto's?''
Samir: ''van ons nog, van mijn familie enzo.''
Ik: ''oh leuk mag ik ze zien?''

Hij wist dat ik er van hield om foto's te kijken. Ik vond dat altijd geweldig ook al kende ik die mensen niet.

Samir: ''op een voorwaarde en hij keek mij ondeugend aan.''
Ik: ''en dat is?'' zei ik een beetje boos.
Samir: ''laat maar''
Ik: ''ja precies, dat dacht ik ook ja. Ewa zied geef de foto's''
Samir: ''mevrouwtje wil de baas spelen jek?''
Ik: ''geef gewoon.''

En ik probeerde het uit zijn hand te pakken, hij haalde snel zijn hand weg.

Ik: "kinderachtig ben jij. Geef nou!''
Samir: ''ewa hier pak dan!''

En hij haalde weer z'n hand weg. Ik moest om hem lachen zo kinderachtig.

Ik: ''saffi, hoeft al niet meer.''
Samir: ''oke hier.''

Ik wilde het fotoboekje pakken, maar hij hield mijn hand vast. Ik keek hem raar aan. Hij keek mij met een verdrietige blik aan. Zo bleven we een paar tellen naar elkaar kijken. Waar was ik mee bezig? Hij was gewoon de hele tijd aan het flirten met mij. Ik wende mijn blik af.

Ik: ''mag ik mijn hand terug alsjeblieft?''
Samir: "oh ja sorry. Nora waarom negeer je je gevoelens voor mij?''
Ik: ''Samir ik heb daar geen zin meer in hoor. Saffi je moet mij vergeten..''
Samir: ''hoe kan ik jou vergeten? Als ik zoveel van je hou, plus ik zie jou 5 dagen in de week.''
Ik: ''wees maar niet bang, vandaag ga ik me op een andere school inschrijven, dan ben ik hier weg insha'Allah.''
Samir: ''maar heeft toch geen zin? We hebben nog maar 3 maanden school.''
Ik: ''ja moet wel.''
Samir: ''je hoeft niet voor mij weg te gaan hoor. Als je niet wilt dat ik bij je zit of tegen je praat dan doe ik dat niet.''
Ik: ''beloof je me dat?''
Samir: ''dat beloof ik je Nora.''
Ik: ''oke dan en nu even stil zijn ik wil die foto's zien.''
Samir: ''jeh fotojunk, maar ik kom wel even naast je zitten. Bij elke foto hoort een verhaal.''

Ik keek hem aan met een wenkbrauw omhoog.

Samir: ''wejow die blik zegt al genoeg. Ik blijf wel zitten waar ik zit..''

Terwijl ik foto's aan het kijken was, voelde ik gewoon dat hij mij aan het bekijken was.