Hoofdstuk 133

544 23 2
                                    

De hele week ging het niet zo goed tussen mij en Samir. Steeds hadden we ruzie om niets en elke keer was ik de oorzaak van die ruzie's. Hij werd er gek van en wilde het dan uitpraten, maar dat wilde ik weer niet. Hij had veel geduld met me al was het iemand anders geweest had diegene het zeker uitgemaakt.

Vrijdag gingen ik en Souraya naar werk, Souraya wou ontslag nemen.

Souraya: ''ah joh we hebben toch studie. Ik ga dus echt niet meer werken. Al die varkensvlees ieg!''
Ik: "ja dat red ik niet hoor met alleen studie moet ik zo gierig gaan leven''
Souraya: ''wil je dan nog steeds varkens blijven snijden?''
Ik: ''nee maar misschien vakkenvullen ofzo.''
Souraya: ''hahaha vakken vullen? Jij bent grappig zie je het al voor je?''
Ik: ''ewa ja wat wil je dan?''
Souraya: ''gewoon thuis blijven.''
Ik: ''we zien wel.''
Souraya: ''sorry maar ik ga toch echt vandaag ontslag nemen.''
Ik: ''als jij gaat ga ik natuurlijk ook mee''
Souraya: ''ja wou al zeggen.''

's avonds gingen we met de bus naar ons werk. We fietsten niet meer, want dat vond ik echt niet staan met een hoofddoek maar Souraya had daar echt schijt aan.

In de bus hadden we het nog over onze werk. Aangekomen bij ons werk liep Souraya zelfverzekerd naar Frank.

Souraya: ''hallo Frank''
Frank: ''hallo dames, so jullie zijn vandaag op tijd. Komt niet vaak voor''
Ik: ''wij zijn altijd op tijd toch?''
Frank: ''tuurlijk Nora, maar is er iets?''
Souraya: ''nou ik en Nora willen graag ontslag nemen.''

Hij heek ons raar aan. Hij had het niet verwacht dat konden we  aan zijn blik zien.

Frank: ''maar maar. Hoezo dan?!''
Souraya: ''wij zijn moslims en wij mogen dus geen varken eten maar ook niet snijden.''
Ik: ''ja en niet te vergeten we mogen hier ook geen hoofddoek dragen wat wij heel irritant vinden elke keer af en op doen.''
Frank: ''hmm maar over jullie doekje kan nog gepraat worden.''
Souraya: ''nee Frank het gaat om die vieze roze dikke varkens.''
Frank: ''en willen jullie dan niet ander werk doen. Vakkenvullen, cassiere ofzo?''
Souraya: ''ik niet sorry Frank.''
Ik: ''als zij gaat ga ik ook mee''
Frank: ''nou ik vind het echt heel jammer, maar komen jullie wel morgen nog werken''
Souraya: ''ja anders is het zo gemeen.''
Ik: ''oh maar ik niet.''
Souraya: ''waarom niet?!''
Ik: ''ja je weet toch Hafid enzo''
Souraya: ''oh ja!''
Frank: ''Hafid?''
Ik: ''ja kijk morgen komt mijn tante enzo en ik kan echt niet komen.''
Frank: ''jammer dan regel ik wel iemand anders.''
Ik: ''bedankt frank en sorry''
Frank: ''geeft niet hoor. Ik zie wel dat jullie veranderd zijn.''
Souraya: ''ja?''
Frank: ''ja dat zie ik ja. Jullie zijn veel rustiger geworden.''
Ik: ''hahahaha dat is waar ja.''
Frank: ''nou dames gaan jullie aan de slag?''
Souraya: ''yeps.''

En we liepen naar de kantine om ons om te kleden.

Souraya: ''hij is wel lief''
Ik: ''jawel ik ga hem wel missen hoor''
Souraya: ''nou dat ook weer niet''
Ik: ''ikke wel hoor.''
Souraya: ''maar trouwens oeeh spannend je gaat bijna Hafid zien insha'Allah''
Ik: ''pff. Ja ik ben nu al zenuwachtig.''
Souraya: ''ik ben zelfs zenuwachtig laat staan jij.''
Ik: ''ja echt erg''
Souraya: ''en Samir?''
Ik: ''ja als ik iets voel of wat dan ook voor die Hafid, dan maak ik het denk ik wel uit.''
Souraya: ''denk je?!''
Ik: ''ik weet niet joh ik zie wel. Ik heb de hele week dom tegen hem gedaan dus als ik het echt uitmaak dan komt het niet zo hard aan.''
Souraya: ''dat denk jij.''
Ik:''stil gewoon ik wil het daar niet meer over hebben.''

En we waren de hele avond stil ik was aan het fantaseren over Hafid. Ik zag me zelf al lopen met een khimaar en jalaba zou echt stoer zijn..

Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu