Jongens, make-up, stad, playen, totdat.. (Waargebeurd) (Voltooid)

Hoofdstuk 143

Ik: ''salaam moealeikoem''
Naziha: ''wa aleikoem salaam lieverd''
Ik: ''alles goed?''
Naziha: ''alhamdullilah met jou ook alles goed?''
Ik: ''gaat goed alhamdullilah''
Naziha: ''en waarom heb je nee gezegd?''

Ppff dat dacht ik al dat ze dat ging vragen.

Ik: ''ja je weet enzo. Hafid is een leuke, goeie jongen ligt niet aan hem maar ik vind mezelf nog jong en nu ging alles zo snel..''
Naziha: ''maar Hafid wil wel wachten totdat je er klaar voor bent, want wollah ik lieg niet hij vind je echt een leuke meid.''
Ik: ''echt?''
Naziha: ''ja tuurlijk en ik vind je ook heel lief en aardig.''
Ik: ''Naziha je moet me begrijpen ik ben 18. Ik heb nog school, rijlessen enzo. Ik ben er nog niet klaar voor.''
Naziha: ''mijn moeder wilt je spreken.''
Ik: ''nee Naziha ik schaam me.''
Naziha: ''anders moet je praten met Hafid.''
Ik: ''ja doei geef maar je moeder dan.''

Ik hoorde haar haar moeder roepen. Ik rende snel naar de keuken en gaf de telefoon aan mijn moeder. Ik kon niet eens zo goed berbers praten en wat moest ik tegen haar zeggen? In haar had ik helemaal geen zin.

Ik liep snel weg naar mijn kamer en ging op mijn bed liggen. En zei zachtjes: ''oh Allah. Ik hoop zo dat ik de juiste keuze heb gemaakt..''

Ik kroop onder de dekens en wou gaan slapen, maar mijn moeder kwam de kamer binnen ik keek gelijk naar haar handen gelukkig maar, ze had geen telefoon bij zich.

Ik: ''ewa wat zeiden ze?''
Yemma: ''ze willen weer langs komen en goed praten.''
Ik: ''neee yemma ik wil niet!''
Yemma: ''ja dan moet je ze dat goed en duidelijk laten weten.''
Ik: ''heb ik toch gedaan.''
Yemma: ''ja ik heb ook gezegd dat je niet wilt, maar je tante wilt weer komen en ik kan niet nee zeggen''
Ik: ''ik bel ze dan wel zelf op doei ik heb echt geen zin meer in hun.''
Yemma: ''wat jij wilt.''

En mijn moeder liep weg. Tfoe man ik had toch nee gezegd. Marokkanen blijven altijd zo plakken. Morgen zal ik ze wel duidelijk maken dat ik hem niet wil..

De volgende ochtend ging ik weer naar school ik zag Souraya niet staan bij de bushalte. Ik besloot maar om haar te bellen.

Souraya: ''ja''
Ik: ''salaam moealeikoem eh slaapkop.''
Souraya:''wa aleikoem salaam.''
Ik: ''ewa waarom kom je nou weer niet naar school.''
Souraya: ''ppff school. Ik ga toch stoppen dus waarom zou ik komen.''
Ik: ''Souraya begin je al weer. Je moet naar school''
Souraya: ''Nora ik moet niks. Op school is mijn imaan zo laag. Ik haat school zo erg. Ik kan nooit op tijd bidden niks.''
Ik: ''ja maar je weet zelf wat Allah heeft gezegd, hey is goed dat je de Islam studeert maar probeer ook andere dingen te studeren dus je gaat naar school of ik kom je halen.''
Souraya: ''kom maar, mijn bedje is heel warm''
Ik: ''hahaha gekke, mohiem ik ga wel hoor ik wil mijn diploma halen.''
Souraya: ''insha'Allah haal je die.''
Ik: ''nou ik spreek je nog insha'Allah.''
Souraya: ''is goed salaam moealeikoem''
Ik: ''wa aleikoem salaam.''

En ik hing op. Ik stapte de bus in en ging achterin zitten. Mijn leven was een beetje een chaos, ik wist niet meer precies wat ik wou en werd soms erg onzeker. Om eerlijk te zijn ik wist niet wat ik met Samir aan moest. Ik wilde hem heel graag natuurlijk had daarom ook voor hem gekozen, maar elke keer voordat ik hem ging zien had ik 2 verschillende gevoelens. Ik was blij om hem weer te zien, maar ik wist dat het niet goed was. Waar wij mee bezig waren en ik wilde ook niet met hem zoenen maar zodra een vrouw en een man alleen waren was er altijd een derde persoon bij en dat was shitan. En ik merkte dat ook heel erg, zodra ik bij hem was, gaf ik mezelf helemaal terwijl ik daarvoor had afgesproken met mezelf om niet met hem te zoenen, maar het is me nooit gelukt. Mijn imaan was veel te zwak..