K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) -FİNAL OLDU-

21. Bölüm- Git de bana... Ben de gideyim! Dönmemek Üzere.

Radar kontrol noktasında görevli olan 2 polis, önlerinden son sürat geçen motoru gördüklerinde hızla polis arabasına atladılar.

"Bu hız da ne? Bu adam deli mi?" diyen Komiser Erol, arabayı çalıştırarak motoru takibe başladı.

Dörtlüleri açık olan motor, arabalar arasında makas atarak ilerliyordu.

"Bir şey mi oldu acaba? Dörtlüleri açık. Aynı zamanda diğer araçlara zarar vermeden gidiyor!" dedi yolcu koltuğunda oturan Kerem.

Polisleri farkedemeyecek kadar telaşlı olan Burak, az ilerisindeki yeşil ışığın kırmızıya döndüğünü görünce okkalı bir küfür savurdu. Hızlıca bir hesap yapan adam, karşı şeritten gelen arabadan önce geçeceğine emin olduğunda hiç yavaşlamadan kırmızı ışıkta geçti.

Bunu gören polis sirenlerini açarken yanındaki arkadaşına hitaben konuştu.

"Az önce diğer araçlara zarar vermeden mi demiştin Kerem? Adam kırmızıda geçti!! Neyse ki... Şans eseri bir kaza gerçekleşmedi."

Motoru süren Burak, siren seslerini duyduğunda bıkkınca derin bir nefes verdi.

"Ne de güzel(!). Bir bu eksikti!"

Plakasını anons ederek, durmasını söyleyen polislere rağmen süratini gram azaltmayan adam, hızla sağa saptı.

Virajı hızla dönmesiyle birlikte motor ,neredeyse, yerle buluşmuştu.

"Bu adamın canına kastı mı var? Kaza yapacak!" dedi Komiser Kerem telaşla.

"Ya da yaptıracak!.. Nereye kadar devam edecek bu kovalamaca? Durmuyor da adam. Şehirden çıktık resmen!" diyen Erol Komiser oldukça öfkeliydi.

Fabrika dönüşündeki benzinliğe gelen Burak, motorunu yavaşlatarak orman yoluna saptı. Motorunu neden yavaşlattığını sorsalar 'Yol toprak bu yüzden de kaza yapmak istemedim!' derdi. Fakat gerçek bambaşkaydı. Adam korktuğu için ,istemsizce, yavaşlamıştı. Karşılaşacağı manzaradan deliler gibi korktuğundan...

Fabrika yolunun yarısındayken, dikkatini çeken ışıkla yavaşladı. Motoru durduran adam, titreyen bacaklarıyla motordan indi. Ormanlık alana yavaşça yaklaşırken, gördüğü sahneyle birlikte hızla ağaçların arasına daldı.

🦋

Son anda refleksle direksiyonunu kırması sayesinde çok büyük bir kazadan kıl payı kurtulan Hilal "Şükürler olsun!" diye mırıldandı.

Aracın arka tarafı ağaca çarpıp paramparça olmuştu. Ön taraftaki genç kız bu çarpışmadan neredeyse etkilenmemişti. Tabii ki fiziksel olarak... Korkudan ödü kopan kız başını direksiyona yaslayarak sakinleşmeye çalıştı. Bir kaç dakika sonra aklına gelen düşünceyle doğruldu. Titreyen elleriyle emniyet kemerini çıkardı ve telefonunu aramaya başladı.

"Lütfen kapanmamış ol!" diyen sesi umutsuzluk doluydu. Kapandığını biliyordu çünkü. Telefonunu bulup açmaya çalıştığında yanılmadığını anladı.

"Offf! Ne yapacağım?" diyerek kararmış havaya baktı.

Hızlı adımlarla yürürse, yarım saate kalmadan benzinliğe ulaşmıştı olurdu.

'Hee tabii yürü sen yürü! Dizilerde olay yerini terkedenlerin başına mutlaka bir iş gelir. Bilmiyor musun?' diyen iç sesiyle birlikte hüsranla bir nefes verdi.

'Ne yapayım? Burada durursam birinin geleceği kesin mi sanki?'

'Burak seni burada bırakmaz!"