K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) -FİNAL OLDU-

28. Bölüm- Emye'nin Kıvırcık Cadısı

"Buse" diye mırıldandı Emre, kıza doğru bir adım atarken.

Onun adımıyla birlikte Aslı geriye çekildi.

"Yaklaşma! Yaklaşma ve... Sakın! Sakın bana öyle seslenme! Benim adım ASLI!"

Hüsranla derin bir nefes alan Emre omuzlarını silkti.

"Diyemiyorum! Sana... O isimle seslenmek içimden gelmiyor. Sen benim için her zaman Buse'sin ve bu asla değişmeyecek!"

Onları izleyen küçük Eftalya merakla sordu.

"Yani Aslı abla sen... Abimin çocukluk aşkı mısın?"

Soruyu duyan ikilinin bakışları kısa bir anlığına küçük kıza döndü. Ardından tekrar birbirlerine baktılar.

"Abin kendi kendine gelin güvey oluyor Eftalya! Takma sen onu. Ben de... Gidiyordum şimdi!" diyen Aslı elindeki çerçeveyi adamın eline tutuşturdu ve hızlı adımlarla alt kata inmeye başladı.

Vestiyerden montunu ve çantasını alan kız dış kapıyı açtı. Fakat kapının açılmasıyla kapanması bir oldu.

Kapıyı kapatan Emre kapıyla kız arasına girdi.

"Hiçbir yere gitmiyorsun!"

"Gidiyorum. Çekil!"

"Gitmiyorsun dedim Buse!"

Aslı, öfkeyle bağırdı.

"ÇEKİL EMRE!"

Onları bu tartışmasını duyan evdekiler hole doluşmuştu.

"Bu saatte tek başına göndereceğimi düşünmen ayrı, gitmene izin vereceğimi düşünmense ayrı komik!" dedi Emre kesin bir şekilde.

"Senden izin alan yok zaten. Çekil dedim!"

"N'oluyor kızım?" diye sordu Sıla olayı anlamaya çalışarak.

Annesinin sesini duyan Aslı ona döndü ve kızgın bir şekilde konuşmaya başladı.

"Biliyordun değil mi? Biliyordun ve hiçbir şey söylemedin! Tek sen de değil. Hepiniz biliyordunuz. Hayır hepsini anlarım da... Hilal sen de mi?"

"Boşuna Hilal'e kızma! Kimseye kızma. Ben istedim söylememelerini" diyerek araya girdi Emre.

"Niye? Benimle daha rahat eğlenebilmen için mi?"

Aslı'nın cümlesi üzerine Emre sinirle güldü. Bir süre sadece kıza baktıktan sonra sakin bir sesle konuşmaya başladı.

"İkimiz de biliyoruz nedenini Kıvırcık!"

Duyduğu hitapla geçmiş gözlerinin önünden bir film şeridi gibi geçerken, Aslı sinirle adama çıkıştı.

"BİLMİYORUM! Ben hiçbir şey bilmiyorum. Bilmek de istemiyorum zaten. Umurumda değil! Gidiyorum ben!"

"Gidebilirsin tabii(!)" dedi Emre rahat hareketlerle kapıya yaslanırken.

"ÇEKİL ŞU KAPIDAN EMRE!"

"Çekebiliyorsan çek! Gidebiliyorsan git! Kaçabiliyorsan... Kaç!" dedi Emre ciddi gözlerle kıza bakarken.

"Kaçmak? Komiksin! Muhatap olmak istememem kaçtığım anlamına gelmez" dedi Aslı alayla.

"Tam da o anlama gelir!"

Aslı, karşısındaki adamla uğraşamayacağını anladığında mutfağa doğru gitmeye başladı. Oradaki bahçeye açılan kapıdan dışarı çıkabilirdi. Sadece 2 adım atmıştı ki kolundan tutan elle durmak zorunda kaldı.