K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) -FİNAL OLDU-

45. Bölüm- Yapbozdaki Tek Eksik Parça

"Hilal? Güzelim lütfen yapma böyle."

Üzgün bir sesle konuşan Aslı odaya girdi, Nisa da onu takip ediyordu. İkili, yatakta cenin pozisyonunda yatan kızın yanına oturdular.

"Yine mi yemek yemedin?" diyen Nisa'nın sesi hafif öfkeli çıkmıştı. Kardeşinin kendini böylesine yıpratması onu kahrediyor, canını yakıyordu.

"Hilal? Konuşalım lütfen. Bu sessizliğin korkutuyor beni... Aklındakileri bizimle paylaş, bir hal çaresini bulmaya çalışalım. Olmaz mı canım?"

Nisa'nın cümlesi üzerine Hilal'den herhangi bir tepki gelmedi.

"Kardeşim lütfen... Sen böyle sustukça benim canım acıyor. Yalvarırım artık bize dön. Birlikte ağlayalım, böyle bir başına olmasın. Lütfen...'

Aslı'nın yalvaran sesi karşısında, Hilal 5 gün sonra ilk defa arkasını döndü ve arkadaşlarının gözlerine baktı. Acıyla bakan ela gözler kıpkırmızı olmuştu.

Onun bu halini gören Nisa "O herifi öldüreceğim!" diyerek ayağa kalktı ve öfkeyle kapıya yöneldi. Kardeşine bunu yapan, Burak denen o adamı mahvedecekti.

"Hayrunnisa..."

Hilal'in çatlak çıkan sesi karşısında Nisa durdu. Duyduğu isim ile aklı kafede yaşanan konuşmaya giderken, isyan dolu bir nefes alarak kıza döndü.

"Anlayamıyorum! Ben gerçekten anlayamıyorum Hilal. Yaa bu adam bana onlarca şeyi sayan adam değil mi?.. Sırf seni üzdüm diye neler dedi! Peki kendisi bunu sana nasıl yapabiliyor? Hadi bir halt yedi diyelim de... Şu 5 günde neden bir kere bile aramadı? Ulaş'a soruyorum tek kelime bile etmiyor, üstüne bir de beni geçiştiriyor. Neler oluyor? Ben... Burak'ın seni sevdiğini düşünmüştüm. Seven adam böyle mi yapar?.. Ne olduğunu da anlatmadın adam akıllı. Neler oluyor Hilal? Ne yaptı da... Bu haldesin?"

Gözlerini kaçıran Hilal, yeni bir gözyaşı yağmuruna tutuldu. Genç kızın titrediğini hisseden Aslı ona sarılırken, Nisa da üzgün bakışlarla yanlarına geldi ve her ikisine birden sarıldı.

"Ona çok kötü şeyler söyledim..." diyerek hıçkıran kızın ağlaması şiddetlenmişti.

"Neler söyledin?" diye fısıldadı Nisa yumuşak bir sesle. Arkadaşının konuşması gerekiyordu... İçindeki zehri dışarı vurması.

"Keşke seninle hiç tanışmamış olsaydık' dedim, ölüme aşık bir adama daha fazla aşık olamam dedim ve... Ve ben... Ben... Deliler gibi aşık olduğum adama 'Huzurlu ölümler' diledim."

Duydukları son cümle ile şaşıran kızlar geri çekildiler ve şaşkınlık dolu bakışlarla Hilal'e baktılar. Sinirleri bozuk olan kız, yaşananları hatırladığında gülmeye başladı. Onun bu anormal kahkahası karşısında Nisa ve Aslı bakıştılar.

Kısa süre sonra kahkahaları, ağlamaya dönüşen Hilal isyan dolu bir şekilde inledi.

"Ölecekti... Ölecekti... Paramparça olacaktı. Ölecekti. Ben... Ben onu bir daha göremeyecektim. Bir daha sarılamayacaktım. Aşık olduğum yeşil gözlerine bakamayacak, benimleyken attığı o muhteşem kahkahasını duyamayacaktım. Bir daha onun sesini hiç duyamayacaktım. Kelebeğim deyişini... Papatyam diyerek kokumu içine çekişini. O... O ölecekti. Ölecekti. ÖLECEKTİ!"

Hilal'in bir kez daha hıçkırıklara boğulması üzerine Aslı, yaşlı gözleriyle ona sarıldı.

Nisa ise sadece durdu. Hilal'in sözleri ruhuna saplanmıştı. Neler hissettiğini öyle iyi anlıyordu ki...
Her gün koşuşturma seslerini duyunca cama çıkar ve çalıştığı yerin yanındaki polis merkezine dikerdi gözlerini. O binadan sevdiğinin çıktığını gördüğünde pencerenin kabzasını sımsıkı tutar ve onun gidişini izlerdi. Sonrasında ise tüm gününü nefessiz bir halde geçirirdi. Aldığı hava ciğerlerine ulaşmaz, aklına sevdiği düştüğünde ise tüm vücudunu bir titreme sarardı. Ta ki... Onun merkez bahçesine giriş yaptığı ana kadar. Girişteki güvenlikçi tek bir mesaj atardı genç kıza.
'Geldi!'
Mesaj sesini duyan Nisa, ne işi varsa bırakır ve sevdiğine koşardı. Ulaş, her seferinde aynı özür dileyen bakışlar ile karşılardı onu. Eğer aralarındaki ilişki 14 yıl önceye dayanamamış olsaydı... Büyük ihtimal Nisa'nın da, Hilal'in yaptığını yapması kaçınılmaz olurdu.