K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) -FİNAL OLDU-

50. Bölüm- En Fazla Ne Olabilir Ki?

Karşısındakinin telefonu açmasını bekleyen Burak, sabırsızlıkla ayağını sallamaya başladı. Karşı taraf telefonu açtığında selam sabahı es geçen adam konuya bodoslama daldı.

"Yalnız mısın?"

"Evet dersem... Gece gelecek misin?"

Dişlerini birbirine sürten Burak, sakinleşmeye çalışırcasına derin bir nefes aldı. Karşıdaki, onun bu öfkesinin bilincinde olsa da sırıtarak devam etmişti.

"Ama bizim ev olmaz tatlım. Benim küçük İbo cin gibi. Aramızdakileri fark edip herkese ilan falan eder. İkimiz de yanarız."

"Ateş!"

Burak'ın ultra öfkeli ve ikaz dolu sesi karşısında Ateş ciddileşmeye çalışan ama başarılı olamayan ses tonuyla şakımaya devam etti.

"Kiminle görüşüyorum acaba? Burak Arslan mı yoksa ekip lideri Yüzbaşı mı? Ya da biriciğim Alfa?"

"Sence?" diye söylenen Burak elinde olsa telefonu adamın yüzüne kapatır, numarasını da engellerdi.

"Yani sen beni Burak olarak aramazsın. Bu beni çok kırıyor bu arada. KİT'in Yüzbaşı'sı olsan... Ulaş abimi arardın. Beni arayan sadece biriciğim Alfa'm olur. En sevdiğim!"

"Biliyor musun şimdiden aradığıma bin pişman ettin."

"Pişman olsan neye yazar. Şimdiye telefonu yüzüme kapatmadığına göre bana çok pis işin düştü di'mi? Ehh bu yüzden de beni çekmek zorundasın abi. Ve evet! Üzgün değilim."

Ateş'in oldukça neşeli çıkan sesi Burak'ın gözlerini devirmesine neden oldu. Bu dünyadaki en yanlış insanların birinden yardım istiyordu şu an.

Ateş, Onur ve Korkut Bermuda Üçgeni'nin en tehlikeli, en delirten gereksizi hangisiydi acaba?

"Hangi gizli operasyonda yardım edeceğim?"

Ateş'in nihayet ciddi çıkan sesi ile Burak derin bir nefes aldı ve sıkıntıyla konuştu.

"Gerçekten gizli ve... Biraz/bariz sıkıntılı."

"Bu ses tonu da ne biriciğim? Endişe etme benim arkam sağlam. Tüm suçu başkomiserime atarım. Temiz iş!"

"Hain seni." diyerek gülen Burak konuşmaya devam etti.

"Atacağım konuma gel. Soran olursa..."

"İbo'yla alakalı bir durum mu var? Hemen geliyorum. Önce ekipten birine söyleyeyim de neden ortadan kaybolduğumu merak etmesinler."

"Okay! Teçhizatlı gel. Çelik yeleğini mutlaka giy. Bizi ne bekliyor bilmiyorum."

"Anlaşıldı kaptan. Bekle beniiiiii geleceğim."

Telefonununu kapatan Burak arabasına yaslanarak gülümsedi.

"Gereksiz. Yeminlen gereksiz." diye söylenen adam bu işin sonunda olacakları düşünerek durgunlaştı. Herhangi bir tersliğin sonuçları çok büyük olabilirdi.

"Elimde olsa seni bu işe karıştırmazdım be Ateş." diye mırıldanan adam, konumu arkadaşına attıktan sonra kaçındığı konuşmayı artık yapması gerektiğinin bilinciyle sevdiğini aradı.

🦋

"Kız nereye?"

Arkasından bağıran Duygu'ya telefonunu işaret ederek "Sevgilim!" diye fısıldayan Hilal, kızları mutfakta bırakıp odasına geçti.

"Günaydın Alfa'm."

"Günaydın Kelebeğim. Nasılsın?"

"İyiyim. Duygu geldi, kahvaltı yapacağız şimdi."