K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) -FİNAL OLDU-

41. Bölüm- Yağmur Adam Ve Çilek Kız

"Nereye gidiyoruz?" diye tekrardan sordu Hilal, yanındaki Burak'a bakarak.

"Görürsün!"

"BURAK! Bu... Fazla dejavu oldu" dedi genç kız gülümseyerek.

Burak Kadir Alacalı'nın yanına ilk götürdüğü zaman da aynısını yapmıştı.

"Ehh. O zaman devamında gelecek diyaloğu biliyorsun?" dedi Burak gözünü kırparak.

"Hâlâ mı? Onca şeye rağmen mi?"

"Onca şeye rağmen... Hâlâ seni sinir etmeyi seviyorum. Meraklı gözlerle bana bakmanı... Sana sürpriz yapmayı... Liste uzaaar gider."

Hilal'in dudaklarındaki gülümseme genişledi.

"Demek uzaaar gider. Bir gün listenin diğer maddelerini de öğrenmek isterim Bay Olric!"

"Zevkle Bayan Kelebek!"

Bir süre sessizce ilerledikten sonra genç kız günlerdir aklını kurcalayan meseleyi sordu.

"Bu arada... Babamı ziyarete gidiyormuşsun?"

Soru üzerine Hilal'e şaşkın bir bakış atan adam başıyla onayladı.

"Kimden öğrendin?"

"Babamdan desem?"

"İnanmam!" diye mırıldandı Burak arabayı sağ şeride geçirirken.

"Neden?"

"Kadir abi söylemez çünkü. Neyi öğrenmek istiyorsun Hilal?"

"Kadir Alacalı'nın nasıl Kadir abi olduğunu... Babamı 10 günde bir neden ziyarete gittiğini..."

Burak, kısa süre sessiz kaldıktan sonra iç geçirdi.

"Ben de bilmiyorum. Ne ara Kadir abi oldu, ne ara ona bir şeyler anlatmaya başladım... Gerçekten de bilmiyorum. Şu ormandaki saldırı olduğunda... Etrafımda onca adam var ama ben... Onun yanına gittim. Beni en iyi anlayacak kişi oydu çünkü..." diyerek duraksayan Burak kıza döndü ve fısıltıyla devam etti.

"Benim kadar sana değer veren tek kişi oydu... İçimden bir ses beni eleştirmeyeceğini veya bir soru sormayacağını söylüyordu. Ki haklı da çıktım. Ne yorum yaptı ne de soru sordu. Sadece dinledi. Ben de anlattım."

"Sen... Babama bizi mi anlattın?" diye sordu Hilal şaşkınlık dolu bir sesle.

"Bizi değil de... Seni ve beni anlattım?"

Adamın hafif şaka barındıran sesi karşısında kız gülümsedi.

"Demek hapishanedeki zor günlerinde babama arkadaş oldun..."

"Sanırım öyle oldu... Yakaladığım adamı dert ortağım yaptım. Herkese nasip olmaz böylesi!" dedi Burak kendi kendine gülerek.

"Bu görev seni bayağı zorlamış gibi..." dedi Hilal de gülerek.

"Vayy. Bakıyorum da bu konuda şaka bile yapmaya başladık."

"O görev... Tüm hayatımı değiştirdi. Şimdi geriye dönüp 'Kaybettiğim ne var?' diye bakıyorum da... Sadece para! Evim, arabam... Tüm yaşantım değişti. İlk başlarda da çok zorlandım. Doğru! Her şeyden önce sen..."

Hilal dudaklarını ısırarak sustu. Yanlış bir şey söylemekten çekinmişti. Elinde hissettiği el ile başını yanındaki adama çevirdi.

"Sana neden Kelebek diye hitap ettiğimi unutmasan mı Kelebeğim?.. Lütfen benden düşüncelerini saklama! Bilmediğim hiçbir şeyi söylemezsin zaten."