First Blood

EPILOGUE

*3 years later*

AERY's POV

"Moommmyyyy!!!" sigaw ng isang batang babaeng paslit sa akin habang umiiyak.

"Oh, baby? What happened? Why are you crying?" Umupo ako para maging kapantay ko siya.

"Kuya Brix made me cry. He is teasing me panget. I'm not panget naman di ba, Mommy?" Umiiyak na pagsusumbong sa akin ni Aeris sa akin.

"Ambry? Where's Brix?" Brix is now six years old. Di naman ako galit sa kanya. It's normal. Away-bata lang yun.

"About that, ayun naiyak na din. Inaway kase ni Janery. Inaaway daw kasi ni Brix si Aeris kaya inaway niya din si Brix." Natatawa namang kwento ni Ambry. Aeris and Janery is my twins. Yes, anak namin ni Eris.

Tinawag namin ang mga bata na agad naman lumapit sa amin. Nagtago si Brix sa likod ni Ambry at lumapit naman sa akin ang isa pa sa kambal ko na nakabusangot at ayaw pansinin si Brix. Suplado, mana sa ama.

"Brix? Bakit mo inaasar si Aeris ng panget?" malumanay kong tanong kay Brix.

"Wala lang po. Nakakatawa po kase sya magalit at umiyak e." Nahihiyang sagot ni Brix.

"Did you know that it's bad making a girl cry?" seryosong tanong ni Eris ka Brix mula sa likuran ko.

"Hoy! Tinatakot mo yung bata sa tono ng pananalita mo." saway ko kay Eris. Ang seryoso naman kase akala mo naman eh hindi bata ang kausap niya.

"Okay. Sorry." sumagot siya at itinaas ng bahagya ang dalawang kamay.

"Brix, say sorry to Aeris." utos ni Ambry kay Brix.

"I'm sorry, Aeris." pagsosorry ni Brix.

"It's okay. Hmp!" pagtataray pa din ng anak ko. Nagmana talaga sa ama.

"And Janery, say sorry to Kuya Brix." utos ko sa isang kambal.

(Janery / Aeris is pronounced as Ja-ne-ri / Ay-ris)

"Moommyyy! It's already 11:50 pm! New year is coming!" magiliw na imik ng aking anak na si Aeris.

"And my birthday, too!" pumapalakpak namang imik ng aking anak na si Janery.

Magkaiba sila ng birthday kahit kambal. Aeris is December 31, 11:59 while Janery is 12:00 am na lumabas so considered as January 01 where we also get his name.

"10..." panimula ng aking anak sa pagbibilang.

"9... 8... 7..."

"6... 5... 4..."

"3... 2... 1..."

"Happy new year!!!" sabay-sabay naming pagsigaw at pagpapaingay.

"Happy birthday, Janery. We love you." pagbati ko sa aking anak at hinalikan ang tungki ng ilong niya.

"Thank you, mommy. I love you, too." sagot ng aking anak at humalik sa pisnge ko.

"This is our fourth new year together, babe. And I'm hoping for more years with you and our twins. I love you." Niyakap ako ni Eris mula sa likuran at hinalikan sa ako sa aking batok.

"Okay, so let's eat na." pag-aaya ni Ambry.

Having this kind of family is really a blessing. Marami man kaming pinagdaanan bago maabot ang ganitong kasiyahan, thankful pa din ako dahil nanatili sila sa tabi ko.

THE END.