တိမ်စိုင်ဖုံးတဲ့ ကြိုးမဲ့လေတံခွန် (Z & U ) (Complete)

အပိုင္း (၄)

Zawgyi

ေခြၽးေစးမ်ားျဖင့္ႏိုးလာေသာ ေကာင္ေလး ပါးျပင္မွာလဲ မ်က္ရည္မ်ားက စိုရႊဲစြာ......၊ စိတ္ထဲတြင္လဲ ေမာဟိုက္၍ ရင္အစံုက နိမ့္ခ်ည္ ျမင့္ခ်ည္....။ အသက္ကို ျပင္းစြာ ရွ ူေသာ္လည္း အသက္ရွ ူမဝ ။ အတန္ၾကာ စိတ္ကို ၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး ေဘးနားခံုေပၚ တင္ထားေသာ ေရဘူးထဲမွ ေရကို ဖန္ခြက္ထဲ ထၫ့္ကာ ေသာက္လိုက္သည္ ။

အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာရေတာ့မွ ဝဲက်ေနေသာ ဆံပင္ကို သပ္တင္ကာ သက္ျပင္းဖြဖြခ်လိုက္သည္ ။ ‌စားပြဲေပၚမွ နာရီကေတာ့ သံုးနာရီအတိ ကိုၫႊန္ျပလ်က္.....။ ျပန္အိပ္လို႔ မရေတာ့တဲ့အတူ ဝရန္တာဘက္ ထြက္လာခဲ့သည္ ။ မဲေမွာင္ေနေသာ ေကာင္းကင္တြင္ ၾကယ္မ်ား တစ္လံုးစ ႏွစ္လံုးစသာ ေတြ့ရသည္ ။ ေဝ႔ွၿပီး တိုက္ခတ္လာေသာ ေလၫွင္းအရသာကို မ်က္ႏွာေမာ့ကာ ခံယူ လိုပ္သည္ ။

Accident အျဖစ္အပ်က္မ်ားက အခ်ိန္တစ္ခုၾကာျမင့္ခဲ့သည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ကေတာ့ မေန့ကလိုပင္ ။ ျပန္ေတြးမိတိုင္း ထိတ္လန႔္မႈ ၊ နာက်င္မႈ ၊ ေၾကကြဲမႈေတြ ခံစားေနရတုန္းပင္ ။ အတိတ္ဆိုးထဲမွ မရုန္းထြက္ႏိုင္ေသးေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ မနည္းျပန္တည္ေဆာက္ထားသည္ ။

သူ ကိုယ္တိုင္လဲ ရုန္းထြက္ခ်င္ပါသည္ ။ သို႔ေသာ္....သို႔ေသာ္.......၊ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားက အိမ္မက္အျဖစ္ ေရာက္ေရာက္လာဆဲ......၊ အေဒၚႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္ 'ႏိႈင္း' ကသူ႔ေဘးနားမွာ ရိွေနေပး၍ ေတာ္ေသးသည္ ။ မဟုတ္ရင္ သူ႔ေတာင့္ခံႏိုင္ဖို႔ရာ မေသခ်ာပါ......။

ေယာက္ယပ္ခတ္ေနေသာ အေတြးမ်ားမွ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာသည္ ။ ထိုမ်က္ရည္မ်ားက ေဖေဖႏွင့္ ေမေမကို လြမ္း၍လား...၊ အထီးက်န္သိမ္ငယ္၍လား....၊ တစ္ေယာက္ထဲ အားငယ္၍လား မသဲကြဲပါ.....။ သို႔ေသာ္ မ်က္ရည္မ်ားကို ၾကာၾကာက်ခြင့္ မေပးပါ....၊
'ႏိႈင္း'ေျပာတဲ့ "မင္းမ်က္ရည္ေတြ ငါမုန္းတယ္။ " ဆိုေသာ စကားေၾကာင့္ ယေန့အထိ 'ႏိႈင္း' ေရွ ့တြင္ မငိုမိေတာ့....။ လက္ခံုျဖင့္ အသာအယာ သုတ္လိုက္သည္ ။

ဝရန္တာတြင္ ရပ္ၿပီး ေတြး‌ေတာေနတာ အခ်ိန္မည္မ်ွၾကာမွန္းမသိ...၊ ပဲျပဳတ္သည္ အသံၾကားမွ အေတြးတို႔ ျပန္လည္စုစည္း မိသည္ ။ အခ်ိန္လဲ မနည္းေတာ့ၿပီမို႔ ေရမိုးခ်ိဳးကာ မနက္စာ ျပင္ရန္ ေအာက္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္ ။ အေဒၚႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ေသာ‌ေၾကာင့္ အခ်က္အျပဳတ္က သူ႔အတြက္ မခက္ခဲပါေပ ။ သူကိုယ္တိုင္ ဝါသနာပါေသာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္မည္ ။