အပိုင္း (၁၉)

393 25 1
                                    

Zawgyi              

                    ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲ အခ်ိန္ေစ့ ေခါင္းေလာင္းထိုးၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ေျပးလႊားကာ အခန္းထဲက ထြက္လာၾကသည္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေပ်ာ္ရႊင္စြာပင္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကေသးသည္ ။ စာေမးပြဲ ၿပီးသြားျခင္းက ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ထမ္းေဆာင္ထားရတဲ့ တာဝန္ႀကီး ေပါ့သြားသည္ မဟုတ္ပါလား......။ တစ္ႏွစ္တာလံုး စာေတြနဲ႔ပဲ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ ဘဝက ကြၽတ္သြားၿပီမလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခုန္ေပါက္ေနၾကတာက အဆန္းမဟုတ္ေတာ့.......။
                   'ေသာ့္' ရဲ့ အခန္းက ေအာက္ထပ္တြင္ ရိွေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းျပင္ကို ပိုၿပီး ေစာေစာထြက္ကာ 'ႏိႈင္း' ကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။ အတန္ၾကာတဲ့အထိ ထြက္မလာႏိုင္ေသာ 'ႏိႈင္း' ကို စိတ္မရွည္ေတာ့.......၊ ေက်ာင္းထဲတြင္ လူေတာင္ ရွင္းစျပဳေနေလသည္ ။

          " ေဟ့ေရာင္ 'ေသာ္ယံ' ၊ မင္း 'ႏိႈင္း' ကို ေတြ ့မိေသးလား "

                  အေျဖတိုက္ရင္း ခပ္ကုပ္ကုပ္ထြက္လာေသာ 'ေသာ္ယံ' နဲ႔ 'ခ်မ္းလြန္း' ကို အေျပးသြားေမးလိုက္သည္ ။

          " ေတြ ့တယ္ေလ ၊ အခုထိ အခန္းေရွ ့မွာပဲ ရိွေသးတယ္ "

          " အဲ့မွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ၊ ဒီမွာ ငါေစာင့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ "

          " ဘာလုပ္ရမွာလဲကြာ ၊ 'ေကာင္းကင္မႏိႈင္း' တို႔ ထံုးစံအတိုင္း ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာေလ ၊ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန ့မလို႔ တဲ့ Facebook account နဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ ဝိုင္းေတာင္ေနၾကတယ္ "

                  ခပ္မဲ့မဲ့ေျပာလိုက္တဲ့ 'ေသာ္ယံ' စကားေၾကာင့္ ေခါင္းသာ အသာယမ္းလိုက္မိသည္ ၊ ဘယ္ခ်ိန္ထိ သူက ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနရဦးမွာလဲ........။

          " ဟိုေလ အကို႔ Facebook account ေလး add လို႔ ရလား "

                  တိုးတိုး တိုးတိုး နဲ႔ ေျပာေနၾကေသာ သူတို႔ သံုးေယာက္အနား ဖုန္း‌ေလးကိုင္ကာ ‌ေရာက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္.......၊ ဦးတည္ရာက 'ခ်မ္းလြန္း' ဆီ.....။ 'ေသာ္ယံ' က ႏႈတ္ခမ္းကို မဲ့ခ်ကာ -

          " သူ မအားေသးဘူး ညီမေလး "

                  ၾကားထဲကေန ခပ္ျပတ္ျပတ္ဝင္‌ေျပာကာ 'ခ်မ္းလြန္း' ကို ဆြဲေခၚသြားေသာ 'ေသာ္ယံ'........။ 'ခ်မ္းလြန္း' ကေတာ့ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္သာ 'ေသာ္ယံ့' ေနာက္က ပါသြားသည္ ။ ေနရာမွာ က်န္ခဲ့သည္က 'ေသာ္' နဲ႔ ထိုေကာင္မေလး.....။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိလို႔ ေၾကာင္အစြာ ၿပံဳးျပလိုက္မိေတာ့ ေကာင္မေလးက လွၫ့္ထြက္သြားသည္ ။ ဘာလဲဟ.....သပ္သပ္ႀကီး.....။

တိမ်စိုင်ဖုံးတဲ့ ကြိုးမဲ့လေတံခွန် (Z & U ) (Complete)Where stories live. Discover now