Bölüm Şarkısı:
Uğur Etiler-Yaktım Gemileri^^
*Yakıştıramadım sana,
Ama sen kendine yakışanı yaptın!*
Derin'den...
"Kızım, okullar başlamak üzere. Seni yakınlarda bir okula yazdırmamız gerek. Okul ne kadar iyi, bilemem. Çıkmaz'ın gençlerinin olduğu bir okul. Ama merak etme, her saniye güvende olacaksın. Çıkmaz dışında da en yakın okul neredeyse diğer ilçede! Buralara pek okul yapmamışlar, ama olanla idare edeceğiz artık." dedi babam, kahvaltı masasında yaptığımız sohbet arasında.
"Sorun değil baba, gider gelirim. Hem bir sorun olsa, ararım seni." dedim, ağzıma zeytin atarak.
"Peki güzel kızım. Ben bu gün geç gideceğim, istersen okul işini halledelim. Ne dersin?" dedi babam.
"Nasıl uygun görürsen baba." dedim ve çayımdan bir yudum aldım.
"Zaten Serhat amcanın oğlu da orada olacak. Çağatay vardı ya," dedi babam, çayını içerek.
"Sorun değil, hem iyi anlaşıyoruz." dedim ve çayımı içtim.
Bu arada, uzun zamandır dışarıya çıkmıyorum. Babam, bu aralar hiç iyi şeyler olmadığından bahsetti. Bu arada dosyaları da o gece babam gelip almış. Boşu boşuna Duman'ın günahını aldım(!)
Buğra, Ateş hariç diğerleri ile arada görüşüyormuş. Arada arıyor, konuşuyoruz. Aslında ilk başlarda mesafeli olmalıyım diye düşündüm. Hatta bazen telefonlarına cevap vermedim. Ama sonra düşündüm de, çocuk beni savunmak için Ateş'le arasını bozdu. Ve bana herşeyi anlattı. Yani, mesafe zincirlerimi biraz kırdım.
"Hadi, giyin de çıkalım." dedi babam ve kafa salladım. Sonra masadan kalktım ve odama çıktım.
Siyah, jean kot pantolonumu ve üzerine de mavi, saçaklı kazağımı giyindim. Saçlarımı da yukarıdan bağladım ve telefonumu alıp, aşağı indim. Babam, sofrayı toplamıştı ve sanırım giyinmek için odasına gitmişti. Babamı beklemeye başladım ve telefonla ilgilendim. İnstagram'a girdiğimde, sekiz istek vardı. Girdiğimde, en üstte wq.bugra_arsln vardı. Hesaba girdiğimde, Buğra olduğunu anladım ve onayladım. Onun altında wp.gamzee vardı. Oyunu bildiğimden haberleri yok. Onaylasam mı? Bir anda onayla tuşuna bastım. Onun altında mugo.derler__ hesabı vardı. Girdiğimde tanımadığımı fark ettim. Eh, n'olcak canım, takipçi takipçidir, onayla gitsin!
Birkaç tane daha tanımadığım çıktıktan sonra, x_duman.q adlı bir hesap vardı. Hesaba girdiğimde, Duman'ın arkadan çekilmiş bir fotoğrafı vardı. Evet, sadece bir taneydi. Ama beğenilme sayısı, benim bütün fotoların beğenilme sayısı toplamı kadardı. 3.542.321! Bütün kullanıcılar beğenmiş mübarek!
Onu da kabul ettikten sonra hesabımda biraz oyalandım ve telefonumu kapatıp, cebime koydum. Babam da gelmişti zaten.
"Çıkalım kızım." dedi ve birlikte çıktık evden.
🌸 🌸 ❄ 🌸 🌸
"Evet Ümit Bey, haklısınız." dedi babam ve sonra hoca bana döndü.
"İstersen okulu gezebiliriz kızım." dedi müdür. Ümit Saygın, meşhur müdürümüz! Babamla kısa bir konuşma yaptılar ve bana döndü.
"Olur," dedim ve birilikte okul binasına girdik. Aşırı büyük bir okul değildi, ama eksikleri yoktu okulun.
Giriş katında kantin, öğretmenler odası ve kütüphane vardı. Buranın bir alt katında ise spor salonu ve soyunma odaları vardı. Beş katlı, sınıflarla dolu bir okuldu. En üst katı konferans katıydı. Ve bir de teras vardı tabi. Özel günlerin düzenlendiği.
Üçüncü kattaydı benim sınıfım. 10/A. Babam, özellikle A'da olmamı rica etmişti(!) Sebebini ben de bilmiyordum. Ama Müdür Bey'de bu kararı doğruladı. Hayırlı olsun! 2 hafta sonra okullar açılıyor!
🌸 🌸 🌸 🌸
Babamla birlikte kırtasiye tarzı yerlere uğramış ve birkaç birşey almıştık. Okul kıyafetlerim ise, dizimin bir karış üstünde olan, koyu mor bir etek ve üzerime de siyah bir lakostu. Neden bu kadar koyuydu, anlamıyorum? Pantolon almak istemiştim, ama babam okulda kız olduğum için uygun olmayacağını söylemişti. Ama eminim, etek onun da hoşuna gitmemişti.
Şimdi de babam beni evin sokağına bırakıp, karakola gitmişti. Acil bir işi çıkmıştı.
Sokakta ağır adımlar ile ilerlerken, bir anda Ateş ve Gamze'ye rastladım. Beni görmeyi beklemiyormuş gibiydiler. Ben de hiç onlara bakmadan, yürümeye devam ettim. Oyundan haberdar olduğumu bilmiyorlardı.
"Ya Ateş saçmalama! Bak ben okumayacağım!" dedi Gamze inatla. Yanlarından geçmek zorunda mıyım?!
"Kes sesini Gamze, kaydını Yağız yaptı bile." dedi Ateş, umursamadan sigarasını yakarak. Hayır canım, onlara bakmıyorum!
"Of Ateş!" dedi Gamze ve sinirle arabaya bindi. Ateş'de sigarasını içmeye devam etti. Ben de umursamadan yanından geçtim. O bana göz ucuyla bakıyordu, ama ben ona bakmadım. (Nasıl gördüğünü sormayın, yazar yaptı işte bişeler jsjsjs)
"Ah, kahretsin!" dedim sinirle. Yanımdan hızla geçen araba, yoldaki yağmur suyunu üzerime sıçratmıştı. Pantolonum ve kısa olduğum için kazağım bile batmıştı.
O an hiç beklemediğim bir ses doldu kulaklarıma. Ateş'in kahkahası! Kahkaha mı atmıştı o¿?
"Ne gülüyorsun be?! Çok mu komik?!" dedim sinirle, ona dönerek. Sigarasını attı ve yanıma geldi.
"Evet," dedi, yüzüme eğilerek. Gözlerine dik dik bakıyordum. Yüzü yüzüme o kadar yakındı ki, seslice yutkunmama sebep oldu. Bu hâlimi gören Ateş, gülerek kafasını yana çevirdi ve cebinde olan ellerinden birini çıkarıp, saçını düzeltti. Sonra tekrar bana döndü.
"Gül o zaman!" dedim sinirle ve sonra kısık sesle(!) geri zekalı dedim. Duyması işime gelmez.
"Gülüyorum zaten," dedi ve göz kırptı. Sonra dikildi. Eğilirken bile uzun it!
"Üf, uğraşma benimle!" dedim, aklıma oyun gelerek.
"Aa, ama neden?(!) Ben çok eğleniyordum." dedi yapmacık bir şekilde. Gözüm arabanın içine kaydı. Gamze, telefonuyla uğraşıyordu. Sonra Ateş'e döndüm.
"Kendine git başka eğlence bul!" dedim ve arkamı döndüm. Tam adımımı atacakken, kolumdan tuttu.
"Bıraksana, manyak mısın?!" dedim kolumu çekmeye çalışarak.
'Tip tip ne bakıyon oğlum?!' demek istesem de, demedim tabi ki!
"Bu neyin özgüveni?" dedi göz kırparak.
"Oyun ve Gerçeğin!" dedim saçımı savurarak. Boş anından yararlanarak kolumu kurtardım. O da bana şaşkınca bakıyordu.
"N-ne dedin sen?!" dedi, kaşlarını çatarak. Hayır, hayır Derin! Korkma!
"Öf Ateş, işim var!" dedim ve aceleyle oradan ayrıldım. Oh be! Az daha yakalanıyordum!
Kısa bir bölümle bitirdim. Umarım beğenmişsinizdir!
Pek içime sinmeyen bir bölüm olsa da,
yazdım artık!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyun ve Gerçek {Seri Tek Kitaptır} •Wattys 2020
Teen Fiction| İLK KİTAP BİTTİ | Derin, babasının mesleği sebebiyle taşındığı bu mahallede, karşılaşacağı birçok şeyden habersizdir. Bu, bazen aşk, bazen arkadaşlıktır... Ama en çok ta, gerçek sevgidir öğrendiği... ~~~ *Oyunlar beraberinde gerçekleri getirdi ve...
