Oyun ve Gerçek {Seri Tek Kitaptır} •Wattys 2020

19. Bölüm: Musallat!

        Derin'den...

   Evet! Okul bitmişti! Şimdi çantamı topluyordum. Sınıftaki herkes çıkmıştı,  Mert ise teşekkürü(!) için bekliyordu.

  "Nasıl teşekkür edebilirim?(!)" dedim, göz devirerek. Sırıttı.

  "Öğlen fazla iyiydin!" dedi. Omuz silktim.

  "Konumuz o değil." dedim. Sonra kapşonümü takmaya çalıştım. Ah! Çantama sıkışmış! Çek çek gelmiyor!

  "Bekle," dedi Mert ve o an ne olduğunu anlamadan kollarını bana sardı. Ah hayır! Kapşonümü çıkarıyor! Siz de...(!)

  "Teşekkür ederim," dedim ve o da kapşonümü kafama taktı. Ben de saçlarımı düzelttim.

  "Buna nasıl teşekkür edersin?" dedi gülümseyerek. Gözlerimi kocaman açtım.

  "Yuh Mert! Alt tarafı bir yardım ettin!" dedim sinirle. Ciddi mi¿?

  "Ben anlamam!" dedi omuz silkerek.

  "Öf tamam! Ne istiyorsun çabuk söyle!" dedim kaşlarımı çatarak.

  "Sonraya saklayacağım güzelim," dedi ve üzerime eğildi. Evet, aramızda en az beş santim var.

  "Ama emin ol, bir teşekkür daha edeceksin." dedi ve göz kırptı. İttim onu.

  "Çıksana be! İçime girseydin?!" dedim sinirle. Güldü. Ben de sinirle çıktım sınıftan. Geri zekâlı!

   Bahçeye çıktığımda Giray'da oradaydı. Kapşönümü çıkardım ve tekrar taktım. Hayır, deli değilim! Mert takmıştı, ama artık ben taktım!

  "Derin, eve bırakayım mı?" dedi, yanına gidince.

  "Olur," dedim ve birlikte çıkış kapısına doğru yürüdük.

  "Gökçe'yi sevmedin mi?" dedi, karşıya bakıp yürüyerek. Kısa bir bakış attım ona.

  "Yalan söyleyemem. Hayır," dedim, kısık çıkan sesimle.

  "Peki, seni sevmen için zorlayamam. Ama hiç olmazsa biraz daha kibar ol." dedi ve güldü.

  "Neye gülüyorsun?" dedim, tek kaşımı kaldırarak.

  "Bahçede arkasından bağırdın ya, delirmişti! Hele o kantinde, topukluyla uzayan biri dediğinde..." dedi ve daha fazla güldü. En son dayanamadım ve ben de bastım kahkahayı!

  "Geldik," dedim evin önüne geldiğimizde.

  "Burası mı? Güzel yermiş." dedi, evi inceleyerek.

  "Eh, artık bir çaya gelirsin." dedim, gülümseyerek.

  "Bunu davet olarak algılıyorum. Gelirim tabi! Kumsal nasıl yaa?" dedi, gülümseyerek. Kumsal ile pek samimi değillerdi, ama yine de arkadaştılar tabii.

  "O da iyi, buralarda. Farklı ilçede ama olsun." dedim gülerek.

  "Sinemaya gidelim bir ara. En son hiç iyi bitmemişti." dedi gülerek. Ben de güldüm. Cidden hiç iyi bitmemişti. Girdiğimiz film romantik-komediydi ve İĞRENÇ!
   Komedi bu muduru yaa?! Neyine güleyim ben? Iyy!

  "Neyse hadi gir içeri, üşürsün. Ben de birkaç alt sokakta oturuyorum. Bukre Otel-Bar var ya, onun sokağında." dedi, gülümsedim. Duymuş gibiydim bu sokağı...

  "Tamam, gelirim." dedim ve el sallayıp içeriye girdim.

Yazar'dan...