Boran'ın Kia Sorento'su bayağı rahat gelmişti. Arka koltuğa çaprazlamasına uzanarak ayaklarımı arkaya doğru yatırdığım ön koltuğun sırt kısmına yerleştirmiş söylemesi ayıp fosur fosur uyuyordum. Sabaha kadar yeşil gözlü bir afet rüyalarımı süslediğinden yavaş yavaş kıpranmaya başlasam da uyanmaya hiç mi hiç niyetim yoktu. İnadına gözlerimi daha sıkı kapatıp horluyordum da hatta. Yeşil gözlü afet dediysem yanlış anlamayın sakın ha... I afet benim sevgili karıcığımdan başka birisi değildi tabii ki.
Arabanın camının tıklanmasıyla gözlerimi aralayıp ayaklarımı aşağı indirdim. Üzerimdeki battaniyeyi sıyırıp yattığım yerden gerilerek doğruldum. Of ben rahat mı demiştim? Ne rahatı yav her yerim tutulmuştu. Ellerimi yumruk yapıp gözlerimi ovalarken arabada yatmama sebep olan halacığıma bir güzel söylenmeye başladım.
"Alacağın olsun hala, senin yüzünden bak ne hallere düştüm".
Cama tekrar tıklanmasıyla bakışlarımı dışarıya doğru çevirdim. Ben Asmin'i görmeyi beklerken dışardaki Boran'dı. Hayal kırıklığına uğramış bir şekilde arabanın penceresini açmak için kapıya doğru uzandığımda belime saplanan ağrı inlememe sebep oldu. Yüzümü buruşturarak pencerenin kolunu çevirip camı indirdim. Başımı açtığım pencereden dışarıya doğru uzatarak "N'oldu? Ne var!" diye çemkirdiğimde Boran da aynı ses tonuyla bana cevap verdi.
"Senin kendi araban yok mu? Benim arabamda ne işin var!"
"Vaaar" dedim uzatarak. "Kendi arabam var da... bu cüsseyle benim BMW Coupe serisine sığacağımı düşünmüyorsun herhalde değil mi?" dedim çok bilmiş bir tavırla.
Boran kaşlarını çatarak bana baktığında "Hem senin araban daha konforlu", diye ekledim sırıtarak.
"Ee hava atmasını biliyordun ama benim arabam spor model diye. N'oldu şimdi? Evden kovulunca gitsin spor gelsin konfor mu oldu? Yok öyle yağma. Bir daha git kendi arabanda yat."
Benim gibi arabadan anlamayan okurlarım için: Boran'ın arabası
Bu da Ezman'ın arabası.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İstikamet Londra (Töre Mecburiyetim kitabı)
PoetryBu kitapla bambaşka bir töre hikayesi okuyacaksınız. Bol kahkahalı kimi zaman gözyaşları içinde kimi zaman da öfkeleneceksiniz. Ama bir karakter var ki o sizden biri. Onu seveceğinize emimim. Ezman okumak için gittiği ve orada kalıp çalışmaya başl...