𝒟𝒾𝒶𝒷𝑜𝓁𝒾𝓀 𝒟𝑒𝓈𝓉𝓇𝑜𝓎𝑒𝓇𝓈

Prawdziwy Wiek Wampirów

Dzień dobry wieczór wszystkim.

Dzisiejszy rozdział skupi się na temacie bardzo skomplikowanym, ponieważ wszystko co możemy na ten temat powiedzieć pochodzi z prawdziwych historycznych faktów oraz moich przemyśleń.

Wyimaginowane werble są w tle. Dzisiaj skupimy się na temacie zaproponowanym przez Animek-Chan czyli „Ile lat mogą mieć wampiry w uniwersum Diabolik Lovers?"

Zacznijmy od tego, co wiemy już na pierwszy rzut oka. Wampiry w Diabolik Lovers starzeją się inaczej niżeli ludzie. Dowodem na to stwierdzenie będzie jedna scena z anime - morderstwo Cordelii.

Coś co musimy wiedzieć w tej sytuacji, to to że Yui już żyje. To oznacza że ta sytuacja dzieje się wcześniej niż siedemnaście lat przed pojawieniem się dziewczyny w rezydencji Sakamaki. Kiedy przyjrzymy się Ayato, Laito i Kanato w tym okresie a tym jak wyglądają już w chwili obecnej to nie ma wielkich zmian.

Podobną rzecz w takim razie możemy też wyciągnąć przy braciach Mukami. Od momentu kiedy dochodzi do ich przemiany, starzeją się identycznie jak bracia Sakamaki. Uważam jednak, że powinniśmy zauważyć, że będzie istniała przepaść pomiędzy Subaru (najmłodszym z Sakamakich) a Ruki'm (najstarszym z Mukamich)

Przejdźmy zatem do faktów historycznych, które udało mi się wyciągnąć. Ci co czytali rozdział dotyczący przeszłości braci Mukami będą kojarzyli pewne fakty, które w tym momencie powiążę z prawdziwymi wydarzeniami historycznymi.

Otóż wtedy wspominałam o tym, że:

„Poprzez ścieżkę Rukiego w Lost Eden możemy się dowiedzieć, iż miejsce w którym mieszkali w swoim dzieciństwie znajduje się gdzieś w Europie Wschodniej" - Lavenderchqn

W tym momencie odkryję kolejny rąbek tajemnicy. Angielska wikipedia skupiająca się na uniwersum Diabolik Lovers mówi, że bracia Mukami pochodzą z Rumunii.

Dlaczego to dopowiadam? Kiedy przyjrzymy się faktom historycznym, a mówiąc bardziej szczegółowo - sytuacji wielu państw europejskich po drugiej wojnie światowej, możemy zauważyć jedną rzecz. Rewolucja w Rumunii.

W 1981 roku, obecny władca - Nicolae Ceaușescu, rozpoczyna swój plan zmniejszenia długów w jakich tonął wtedy kraj (szacowane jest to na około dziesięć miliardów dolarów amerykańskich.) Rzeczy pierwszej potrzeby, takie jak gaz, ogrzewanie i jedzenie, były drastycznie ograniczane. Przez to wzrastało niedożywienie wśród ludzi, a liczba osieroconych dzieci wzrastała do najwyższych w Europie.

Takie „rekordowe" wyniki pojawiały się w tak drastycznym tempie, ponieważ Ceaușescu wprowadził zakaz aborcji dzieci, pomimo tego że ludzie nie mieli środków do wychowywania dzieci. Właśnie dlatego pojawiło się wiele sierot, które potem trafiły do sierocińców.

Brzmi znajomo? Zapewne tak.

Otóż sytuacja w sierocińcach też lepsza nie była. Przez całą sytuację jaką pan Ceaușescu wprowadził nawet w sierocińcach nie było rzeczy wymaganych do prawidłowego trybu życia.

Wielki procent dzieci, który się tam znajdował wcale nie było sierotami. Dorośli zostawiali swoje pociechy w domach dziecka, by one na spokojnie dorosły a wtedy ich opiekunowie prawni mogliby je zaadoptować ponownie, by dzieci mogły ich wspierać finansowo. Podobna sytuacja była także z dziećmi mniejszości romskiej.

W najgorszej sytuacji były dzieci niepełnosprawne. W szpitalu psychiatrycznym w mieście Seret, gdzie wiele młodych w takiej sytuacji się znajdowało, brakowało lekarstw, środków do higieny, a przemoc fizyczna, psychiczna jak i wykorzystywanie seksualne młodych dzieci stało się powszechne.