Ocean Eyes // bxb

29

 Herkesin sevgisinin bir yere kadar olduğu, insanın kendi ailesinin bile her koşulda yanında olmayacağı gerçeği yüzüme bir kez daha tokat gibi çarpalı yaklaşık üç gün oluyordu. Artık duygularımı içimde yaşamıyor, dışarıya da yansıtabiliyordum. Bu yüzden hem iş yerindeki arkadaşlarım hem Arya hem de Berk suratımın günlerdir asık olduğunun farkındaydılar fakat ben de beni kendi halime bıraktıklarının farkındaydım. İzin günüme uyandığım sabah kendimi daha iyi hissediyordum. Kendime koyu bir kahve hazırladığım sırada Arya'nın ayaklarını adeta sürüyerek mutfağa girdiğini gördüm.

' Sonunda keyfin yerine gelmiş bakıyorum.'

'Hı?'

' Islık sesine uyandım.. Sabahın 9'unda uyanık ne işin var ? Seni normalde 11den önce uyandıramazdım izin gününde.'

Kahve isteyip istemediğini anlamak için elimle kahve kavanozunu işaret ettiğimde başını iki yana salladı. Sıcak suyu bardağıma döküp kahve kokusunu içime çekerken

' Hayat kısa, erken kalkar erken yol alır.' dedim.

' Bildiğin tüm özlü sözleri sıralamana gerek yok. Hazırlanıp derse yetişmem lazım. Sen ne yapacaksın?'

Omzumu silkerek yorgun yüzüne baktım. Okula gitmeye pek istekli görünmüyordu çünkü vizelerin yaklaştığını biliyordum. Bu yüzden sanırım ben de evde kalıp ders çalışacaktım. Mezuniyetimin uzamasını istemiyordum ve seneye hem çalışıp hem de kamu sınavlarına hazırlanmak istediğim için ne kadar erken mezun olursam o kadar iyi olacaktı. 

' Ders çalışırım ben de.' dedim. Gerçekten de tüm öğlenim whatsapptan atılmış notları temize çekmekle geçti. Allahtan okuldaki arkadaşlarım iyi insanlardı da benim için not alıp istisnasız her gün atıyorlardı. Saat öğleden sonra 4'e gelirken Berk ile sabahtan beri konuşmamış olduğumuzu düşündüm. Normalde çok sık mesajlaşmıyorduk ama günaydın faslından sonra mesajlarıma aralıklarla dönüşler yapmıştı. Onu daha dün akşam görmüş olmama rağmen deli gibi özlemiştim. Telefonumu elime alıp arama kaydından ismine tıkladım ve kulağıma götürdüm. Tam kapatmama yakınken telefon açıldı fakat ses ona ait değildi.

' Alo?'

 Kulağıma dolan kadın sesine cevap verip vermemek arasında kalırken dudaklarım benden izin almadan kıpırdandı.

' Alo?'

' Ben Berk'in annesiyim.' 

Duyduğum cümle ile kaskatı kesildim. Yapabildiğim tek şey sertçe yutkunmak olmuştu ve karşıdaki ince sesli kadının bunu duymadığını umut etmek. Kadın gerildiğimi fark etmiş olsa gerek konuşmaya devam etti.

' Berk biraz rahatsız da bugün yanına geldim. Şimdi uyuyor.'

' Neyi var acaba?'

 Endişem utangaçlığıma ağır bastığında kadının hafifçe güldüğünü duydum. Beni bilip bilmediğinden emin değildim. Açıkçası liseli kızlar gibi Berk'e 'annene benden bahsettin mi?' diye sormamıştım da. Ama kadının gülüşünden bir şeyler sezdiğini anlayabiliyordum. Neticede oğlunun eşcinsel olduğunu biliyordu.

' Üşütmüş sanırım. Saatlerdir yatıyor. İşin yoksa gelmeye ne dersin? Akşam yemeği hazırlıyordum bize katılırsın hem.'

 Bir kaç saniyelik duraksamanın ardından 

' Tabi,' diye kabul ettim. Kendime şaşırıyordum çünkü sevgilinin ailesiyle tanışmak bana göre korkunç bir şeydi. Hem ilişkimiz daha yeniydi ve bunun için zaman olduğunu sanıyordum. Yine de kendi kendime tribe girmek yerine telefonu kapattıktan sonra üzerimi değiştirmek için odama geçtim. Geçen sefer çok üstüne düştüğümden yine aynısını yapmayayım diye hasta olduğunu haber vermeyen Berk'e sinirliydim ama endişem bu sinirime de baskın geliyordu. Sitenin önüne geldiğimde güvenliğe bilgi verdim ve içeri girene dek gergin bir şekilde öylece bekledim. Nihayet kapının önüne ulaştığımda elimi zile götürmeden önce kendi kendime cesaret verebilmek için derin bir nefes aldım. Üzerime elime gelen ilk şeyleri alıp geçirmiştim ve bunlar da siyah bir pantolon ve bordo bir kazaktı. Şık görünüp görünmediğimi düşündüğümü fark edince kendi kendime güldüm. Daha önce hiç kendimi birine beğendirme çabam olmamıştı. Elimizdeki bu, alın bununla idare edin kafasında bir insan olmuştum, şimdi ise erkek arkadaşımın annesi tarafından beğenilme arzusuna sahip olduğuma inanamıyordum. Yine de elim zile dokunmadan önce telefonumun ekranımdan görüntümü kontrol etmeme engel olmadım.