Sene 3019.
Covid-19 isimli yeni tip virüs tüm dünyanın yok olmasında ki başlangıcı yapmıştı. Sadece son altı ayda dünya nüfusunun dörtte birini öldüren bu virüs; Evrenistlerin sevinci haline gelmişti.
İntikam dolu ruhlar, acımasız düşüncelere sahip...
Bizim olmadığımız bir dünya eskisi gibi mi olurdu? Varlığımız içinde yaşadığımız şu dünyaya ufacık da olsa bir güzellik katabiliyor mu?
...
Simülasyon odasından çıkarken başım dönüyordu. Masayı es geçerek deri koltuğa bıraktım kendimi. Samida benim aksime masanın kenarında ki sandalyelerden birine oturmuştu. Bakışları üstümde hissediyordum ancak onlara bakmak yerine gözümü kapatarak kendime gelmeyi bekledim.
Güven testi derken böylesine zorlu bir simülasyona sokacakları aklımın ucundan geçmemişti. Beş dakika olarak hazırlanan simülasyonda Perla ve ekibini tutsak oldukları yerden kurtarmak için uğraşmıştık. Herşey gerçek gibi yaşandığı için şuan kan ter içinde kalmıştım. Sonuç olarak kendi hayatımız pahasına onları kurtarmıştık. Bu testi geçmiş olmalıydık. Eğer geçemediysek burada bulunan herkese ağız burun dalasım gelebilirdi.
"Çok iyi iş çıkardınız kızlar, tebrikler." Tural'ın sesiyle ona döndüm. Simülasyon odasından gelmişti. Arkasına dönerek kapıyı tamamen görünmez yaptı ilk önce, sonra masaya gelerek simülasyon sonuçlarını ortaya koydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaşça kalkarak masaya ilerledim. İki tane A4 boyutu cam masanın ortasında duruyordu. İlk önce Perla aldı eline bir kaç saniye süren göz gezdirme işleminden sonra herkes sıralayla boş görünen o camlara bakmıştı. Ve sanırım bize göstermeyeceklerdi. Kaşlarımı çattım.
"Ne yapıyoruz şimdi?" diye sordum.
"Artık bizden birisiniz," dedi Perla sakince. Samida dayanamayarak ofladı. Onu bu saçma durumun içine soktuğum için kendimden nefret ediyordum. "Siz kimsiniz? Artık anlatacak mısınız?" Diye sordu.
Mavi kız göz devirerek elinde ki camlarla arkasında ki duvara yürüdü ve bir kaç ayardan sonra duvarın yok olmasını sağladı. Gözden kaybolurken bu odanın daha kaç odaya açıldığını merak ediyordum.
"Biz aileleri için bir şeyler yapmaya çalışan kişileriz," dedi Perla. "Hepsi bu." Masanın başında ki yerine oturdu. Ben de dayanamayarak Samida'nın yanına Perla'nın çaprazına oturdum. Karşı tarafta oturan henüz adını öğrenemediğim çocuk güldü.
"Hepsi bu değil Ömer, biz yaşadığımız evrene ihanet eden, savaş açan bir grubuz. Bunları da anlatmalısın bence."
"Doğru düzgün anlatın," dedim. Sesim gayet sakindi aslında ama içimde tuhaf bir merak ve heyecan vardı.
Perla derin bir nefesin ardından bana baktı. "Evrenistlerin dünyaya olan nefretini hepimiz biliyoruz. Covid-19 isimli virüsün dünyada yayılması ile dünya büyük bir çıkmaza girdi. Geliştirdikleri teknolojiler bu virüsün yayılımını engelleyemedi ve beş ay gibi kısa bir sürede dünyanın dörtte biri yok oldu," dedi.
