Ellerimi kulaklarıma daha çok bastırdım ve sesli bir şekilde ağlarken gözlerimi sıkıca yumdum, yağmur bardaktan boşalırcasına yağarken güçlü bir çığlık attım içimdeki korku acıya acı dehşete dönüyordu gözlerimi açmak olanlara bakmak istemiyordum.
Etraf yağmurun akıttığı tonlarca suyla yerdeki göle dönen kanlar birbirine karışmıştı, nasıl bir yere düşmüştüm ben? Babamın ölümünden sonra beni satmak isteyen üvey annemden kaçmıştım ama daha beter bir yere düşmüştüm.
Gözlerimi hafifçe araladığımda önümde duran iki cesedi gördüm kanları yağan yağmur suyuna karışmış akıp gidiyordu, karşımda acımasız bir adam duruyordu bir an elindeki silahla beni de vuracak sanmıştım ama yanıma gelip elini uzattı.
"Arafa hoş geldin! Şimdi sana iki seçenek."Dedi ve dilini dudağında gezdirip korkudan titreyen bedenimi süzdü. "Ya gelirsin ya da ebediyete gidersin."Dedi yerdeki cesetlere kısa bir bakış atıp dehşetle mavi gözlerimi onun mavilerine diktim.
"Gelirim."
***************************
Hello
Araf caddesini nasıl buldunuz daha ilk dakikadan?
Biraz zor bir yer acaba bu kız orada barına bilecek mi?
Neyse minik patateslerim okuyup göreceğiz artık ne olacağını.
Hikayede geçen karakterlerin geçmişi tamamen gerçek insanlardan dinlenerek yazılmıştır ve çoğu kısmı gercekte yaşanmıştır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Derin Acılar #wattys2020 TAMAMLANDI
JugendliteraturDemek sende Araf caddesine düştün o halde burada barınmak istiyorsan liderin koyduğu kurallara uymak zorundasın! 1- Tutkuya izin vardır ama aşka asla çünkü aşk aptallıktır! 2- ihanet edenlerin affı olmaz sonu ölümdür. 3- liderin ettirdiği kavgalara...
