Bölüm 41 Sapık

149 9 1
                                    

Merhabalar

Bölüm biraz kısa ama güzel oldu bence iyi okumalar lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayınız.

"Herkesin buraya bir geliş sebebi var az çok öğrendin zaten şimdi sıra sende sen niye düştün buraya?"Dedi Şeyda, kucağında uyuyan bebeğini beşiğe bırakmaya kıyamıyordu sürekli onunlaydı.

"Yağız beni hapisten kurtardı."Dediğinde şaşkınca baktım.

"Hapis derken suçun neydi?"Diye sordu Buse.

"Cinayete teşebbüs, beni zorla evlendirmeye çalıştıkları adamı nikahtan önce bıçakladım."Dediğinde şaşırmıştım.

"Beni istemediğim birisiyle sırf kan davası için evlendireceklerdi ha unutmadan birde başlık parası var tabi."Dedi sinirle gülerken.

Kötü insanların yaptıkları iğrençlikler yüzünden insan oluşumdan hep utanmışımdır. Her insan kötü değildir tabi ki bu galiba bizim şansımız birazda, kötü ailelerimiz vardı.

"Keşke insanlar bu kadar kötü olmasa."Dedi Buse, galiba içimizdeki en facia geçmiş ona aitti. Kendi öz babası tarafından tacize uğramak annesiyle kaçıp tam kurtulduk derken annesinin hastalanıp ölmesi üzerine Araf'a gelmek ve kaçırılmak 2 yıl boyunca hayvan gibi bir deliğe tıkılıp kalmak ve işkence görmek, onun yaşadığı travma çok büyüktü.

"Nerede? Gerçi iyisi de bize denk gelmez neden çünkü biz doğuştan bahtsız bedeviyiz."Dedi Şeyda kucağındaki Bebeği pışpışlarken.

"Öyle deme sonuçta mutluyuz artık."Dedi Lila ve kesinlikle haklıydı.

"Kızlar benim yarım saatlik bir işim var dönerim sonra."Dedi Arya ayaklanırken.

"Saat çok geç oldu nereye?"Dediğimde bir an tedirgince durdu.

"Annem bir şey göndermiş bana onu alacağım."Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Ama dedin ki-"Lafımı yarıda kesmişti.

"Annem bütün bu olanlara karşı duran tek kişiydi şimdi ayrı düştük gizlice bana bir şey göndermiş birisiyle onu alacağım."Dediğinde kafamı salladım.

"Bende geleyim mi?"Diyen Lila'ya döndü.

"Gerek yok."Deyip çıktığında acayip kıllanmıştım bu işten.

Arya'dan

Dışarıyı çıktığımda ceplerimi yokladım telefonumu unutmuştum harika! Annem bana bir şey göndereceğini söylemişti ama kiminle gönderdiğini söylememişti arka sokaktaki parka çağırmıştı sadece.

Kaldırımda yürürken geçmişimi düşündüm bir an, o adamla zorla evlenseydim eğer hayatımı kaydıracaktı pislik o adam sapıktı bir kere tacizden suçu vardı sahte bir evlilik istesem beni mi dinlerdi sanki.

Dünya pis varlıklarla dolu ne yaparsın ki? İnsanlar birbirlerinin hayatına sıçmak için ant içmiş sanki, benim ailem gibi olan insanlar çocuklarının hayatlarını mahvetmek için mi yaşıyorlardı madem mahvedeceksiniz doğurmayın kardeşim.

Sokağı dönüp parka doğru yürüyordum ki birisi kolumdan tutup kendine doğru çekmişti beni eliyle ağzımı kapattığında çırpınmaya başladım.

Bir anda elini ısırdığımda acı dolu inlemesini duymuştum ayağımın topuğuyla sertçe onun ayağına bastım ve beni bırakmasını sağladım.

"Yine mi sen be kurtulamayacak mıyım ben sizden!"Diye bağırdığımda bana doğru bir adım atmıştı pislik.

"Bu hırçın hallerin seni daha güzel yapıyor."Dediğinde midem bulanmıştı.

Derin Acılar #wattys2020 TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin