Derin Acılar #wattys2020 TAMAMLANDI

Bölüm 20 Şah - Mat

Öff hoşgeldiniz

Bugün biraz rahatsızım giriş böyle olcak artık idare ediverin karnım havaya uçacak gibi neyse benim midem sizi ilgilendirmiyor bir yerde:D

Arkadaşlar size iyi okumalar lütfen oy ve yorum vermeyi unutmayın sizleri seviyorum.

1 Hafta Sonra

Bir haftadır bu odadaydık ve bir haftadır tuvalet dışında odadan çıkmıyorduk şaka gibiydi resmen, artık duvarlar üzerime üzerime geliyordu Buse desen zaten umudunu kaybetmiş ama benim umut etmekten başka çarem yoktu.

Aklımda bir şey vardı aslında dün tuvalete giderken bütün eve bakınmıştım ortalık koruma kaynıyordu ve eğer benim kaçtığımı düşünürlerse evdeki korumaların yarısı beni aramaya giderdi böylelikle işim kolaylaşırdı.

"Bakar mısın?"Diye bağırdığımda kapının önündeki koruma açmıştı kapıyı.

"Tuvalete gitmem gerek."Dediğimde gelip zinciri çözmüştü ayağa kalkıp ondan önce ilerlemeye başladım koridorun başında durmuştu o daha ileriye gelmeleri yasaktı zaten koridorun sonunda ise tuvalet ve iki boş oda vardı.

Banyoya girip asılan el havlusunu ve diş fırçasını aldım odalar içten kilitliydi ve anahtarlara ulaşmam gerekiyordu, diş fırçasının arkasını anahtar deliğine soktum ve kapının altından havluyu geçirdim birkaç saniyelik uğraşımdan sonra anahtarı düşürmüştüm.

Bu kapıları içten kilitleyip bahçe kapısından çıkacak kadar psikopattı bu adam, havluyu çekip anahtarın elime gelmesini sağladım ve kapıyı açıp kendimi içeriye kilitledim odanın içindeki küçük dolaba girip saklandım.

Kapıyı tekrar kilitlememin sebebi ise odaya girdiğimi anlamamaları içindi ama er ya da geç nasıl kaçtığımı anlarlardı o yüzden kısa bir zamanım vardı onlar paniğe kapılıp kaçtığımı düşündükleri için tek bir yere toplanacaklardı Arından emir alır almaz dağılacaklardı bu yüzden birkaç dakikam olacaktı bahçeden çıkmam için.

Birkaç dakika içinde bağırışmalarla birlikte herkes ön tarafa hücum ettiğinde dolaptan çıkıp bahçe kapısını açtım ve var gücümle koşmaya başladım tam boş bahçe demirlerine yaklaşmıştım ki arkamdan gelen bir el silah sesiyle kulaklarımı kapatıp istemsizce çığlık attım.

"Bir adım daha atarsan acımam."Diyen Arının sesiyle kala kaldım, yanıma gelip beni kolumda tutup kendisine çevirdi onun karşısında güçlü bir şekilde durduğumda sinir olmuş olacak ki bir anda tokadı yapıştırmıştı, hafif çığlığımla başım yana düşmüştü.

"Daha ilk haftadan kaçmaya çalışmak büyük cesaret!"Dedi ve tek elini saçlarıma çıkarıp arkaya doğru çekti acıyla dişlerimi sıktım madem benim acı çekmem bu adama zevk veriyordu bende elimden geleni yapardım

Saç diplerimdeki acı büyürken yüzünü yüzüme yanaştırdı o kadar geriye çekmişti ki boynum kopacak sandım.

"Seninde onun gibi olman için gardını düşürüp korkuta bildiğim kadar korkutmam gerek demek ki umudunu yerle bir edebileyim!"Dediğinde güldüm.

"Sen beni korkutamazsın benim umudumu kıramazsın!"Dedim ve sırıttım. "Sen koca bir hiçsin."Diye fısıldadığımda saçlarımdan çekip hızla yere fırlatmıştı beni ama çıtım çıkmamıştı.

Yerdeki çimenlerle bakışırken zihnimden Yağız'ın sözleri geçti. 'Ayağa kalk her zaman seni kaldıracak birini bulamazsın!'Aklıma gelen şey ile dudağımı dişleyip dizimden destek alarak ayağa kalkıp karşısında dimdik durdum.

"Bana öyle bakma!"Diye bağırdığında şaşkındım nasıl bakıyordum ki?

"Bakma dedim!"Diye bağırıp boğazımı sıktığında ağzım açık kala kalmıştım boğazımı sıkan elini tutup çekmeye çalıştım ama bırakıp beni boynumdan tutup tekrar yere fırlattığında bu kez kafamı taşa vurmuştum.