Nabersiniz
Bıkmadan üşenmeden sürekli yeni bölüm yazıyorum çünkü işsizim yapacak bir sey bulamıyorum ve çok usengecim yattıgım yerden surekli yazıyorum hepsi sizin için degerimi bilin aşklarım♥️
Bir gece yarısı bağıra çağıra içinden hıyar şarkısını söylemek geliyordu yazarın ama annesi onu vururdu 🤣
Neyse siz okuyun hayde yorum ve oylama yapmayı unutmayın ♥️
Güneş çok güzel parlıyordu insanlara umut olurcasına aydınlıktı ortalık karanlığa inat aydınlık gerçi ne fark eder ki karanlık olmadan aydınlık bir hiçtir öyle değil mi?
Yağız ile Yusuf da gündüz ve gece gibiydi aslında Yağızın karanlığına Yusuf'un ışık saçmasıydı güzel olan kafama kaldırıp yüzüme çarpan güneşe baktım sıcaklığı tenimi okşarken gülümsedim.
"Limonlarda güneşleniyormuş demek ha."Diyen Yusuf'a göz devirdim bu çocuk her yerden çıkmak zorunda mıydı?
"Yağız nerede?"Dediğimde kaşlarını çattı.
"Ne yapacaksın Yağızı?"
"Bugün Lila'nın yapacağı işi ben yapacağım onun acil bir işi çıktı da."Dedim kızının yanına gitmesi gerekmişti her ne kadar Özgür onun annesi olduğunu bilmese de Lila'dan yardım istemişti.
"Tamam, içeride."Dedi barın karanlık koridorunun ucundaki kırmızı kapıyı gösterirken.
Ona cevap vermeden yürümeye başladım bütün koridor simsiyahtı ve koridoru aydınlatan beyaz loş bir ışık vardı yerdeki kırmızı halıda yürüyüp kırmızı kapının önüne geldiğim de kapıyı çaldım ve içeriye girdim elindeki kalemle oynuyordu beni görünce soğuk bakışlarıyla süzdü.
"Ne var?"
"Lila'nın yerine ben yapacağım işi onun acil bir sorunu çıktı gelemeyecek."Dediğimde yarım ağız sırıttı.
"Tamam, kolay zaten."
"Ne yapacağım peki?"Dediğimde saçlarını karıştırıp masaya yasladı kollarını.
"Barda bir adam var seni onun yanına göndereceğiz onu oyalayıp sana vereceğim telefonu adamın telefonuyla değiştireceksin birkaç dakika daha ona engel olup telefondan uzak tutacaksın ki biz aldığımız telefonla olan işimizi bitirelim hepsi bu."Dediğinde başımı salladım.
"Tamam."
"Üzerini değiştir yan odada elbise var onu giy ha bu arada kendini savunman gerekirse eğer daha önce yaptığın gibi kala kalma."Dediğinde başımı belli belirsiz salladım Yağızın odasından çıkıp yan odaya geçtiğimde sırtımı kapıya yasladım ve yutkunup gözlerimi yumdum.
Flashback
Yeni tanıştığımız Ela adındaki kız Lila'ya tokadı geçirdiğinde Lila'nın ayağı takılmıştı ve düşmüştü o sırada Yağız bana bakarken konuştu.
"Vur!"Dediğinde kaşlarımı çattım.
"Ben mi?"
"Evet, vur!"Dedi tekrar.
"Ama ben yapamam bana bir şey yapmadı ki?"
"Kavganın ortasında gelen dayak insan seçmez!"Dediğinde kararsızca kalmıştım. "Acıma çabuk!"Dediğinde bu kez olmaz dercesine ellerimi sallayıp dudağımı ısırdım bir anda karnıma tekme yediğimde iki büklüm olup acıyla yere oturdum ellerimle karnımı sardığımda Yağız'ın ilk defa kahkaha attığını duydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Derin Acılar #wattys2020 TAMAMLANDI
Teen FictionDemek sende Araf caddesine düştün o halde burada barınmak istiyorsan liderin koyduğu kurallara uymak zorundasın! 1- Tutkuya izin vardır ama aşka asla çünkü aşk aptallıktır! 2- ihanet edenlerin affı olmaz sonu ölümdür. 3- liderin ettirdiği kavgalara...