Bölüm 23 Hayat

247 12 0
                                    

Merhaba

Herkese güzel minnoş bir bölümle geldim sadece sonu minnoş ama başlarda yine biraz kötü enerji var bakalım neler olacak.

Sizede iyi okumalar dilerim.

Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın.

3 Ay Sonra

Karanlıkta kalmış dünyamızı aydınlatmaya çalışırken daha da karartmıştık. Birini kaybetmiştik bu cadde bir kez daha karanlığa bürünmüştü, turuncu saçları ve mavi gözleriyle eve renk katan birisi olmayacaktı artık.

Herkes her konuda birbirine yalan söylüyordu ben iyi olduğum konusunda, Lila kızı konusunda, Buse yaşadıkları konusunda herkes bir yalanın peşinden ilerliyordu.

Artık içimden gülmeyi bırak dışımdan bile gülümsemekte zorlanıyordum babamdan sonra ilk defa bu kadar etkilemişti beni Elanın ölümü, onlar benim ailem gibi olmuştu burada tanıdığım herkes birbirinin ailesiydi ve biz ailemizin bir üyesini kaybetmiştik.

Keşke kır papatyası kadar özgür ve mutlu olabilsek, bence onlar dünyanın en güzel şeyi yemyeşil kırların arasında olan güneşe karşı açan o manzarada o güzel havada olsak kır papatyası gibi.

Acı insanın her zerresine dokunan ama bir türlü geçmeyen acı, ruhumuzu derinden etkiledi içimde büyük bir boşluk oluştu o boşluğa ise suçluluk duygusu oturdu. Hala benim yüzümden öldüğünü düşünüyorum herkes öyle olmadığını söylese de öyleydi.

Üzerimize çöken bu karanlıktan kurtulduğumuz zaman bir kır papatyası olabilirdik ama biz gök kuşağı tarafından dışlanmış siyah gibiyiz karanlığız, kendi acılarımızla baş edip hayata zor da olsa tutunan siyahlarız.

3 Ay içerisinde düzenimiz baya değişmişti, Lila kızını yanına almıştı ve ona her şeyi anlatmıştı Özgür ilk başta kabul etmese de yavaşça alışacaktı. Buse bizimle yaşıyordu ve saf olması dışında iyi bir kızdı Yağızla aralarında bir şey vardı umarım çok canını acıtmaz ne diyebilirim ki.

Savaş nerede kimse bilmiyordu ama acısı dindiği zaman geri dönerdi elbet, o olaydan sonra Arın ortadan kaybolmuştu ve büyük ihtimalle ölmemişti o yüzden dikkatli olmamız gerekiyordu.

Buse ile aynı odada kalıyorduk o Elanın yerine geçmişti bizim için ne kadar zor olsa da onu kabul etmiştik Lila başta çok sinirlenmişti bu duruma ama oda yavaş yavaş alışmaya başladı.

Şeyda inanılmaz bir şekilde ortalarda yoktu sırra kadem basmıştı oda Savaş gibi ve giderken şey demişti.

"Merak etmeyin benden kurtulamazsınız geri geleceğim."Dedikten sonra Buseye dönmüştü. "Hayırlı olsun."Demişti sanırım Yağız konusundan bahsediyordu ilginç bir şekilde sorun çıkarmamıştı sanırım tek garezi bendim.

"Lal çıkıyoruz."Dedi Buse, bugün bir işimiz vardı erkekler bizi bekliyordu ve hesabımızda epeyce para birikmişti yaptığımız işler çok kazandırıyordu.

Lila'dan

Birlikte bir restoranın önüne geldiğimizde kulaklığımı takıp arabadan indim bugün restorandaki adamı ben tavlayacaktım harika!

Restorana girip Ulaşa kısa bir bakış attım garson kıyafeti ona yakışmıştı ama anlamadığım bir şekilde bana sinirliydi Yağızın teklifini kabul ettiğim için tavır yapıyordu kendini ne zannediyordu bu! Kulaklığımdan gelen Yağızın sesiyle dikkat kesildim.

"Sağ taraf cam kenarı 3.masa da siyah takım elbiseli adam dosya çantasında ne yap et al onu."Dediğinde tarif ettiği tarafa doğru iki adım atmıştım ki gördüğüm adamla nefesim kesildi olduğum yerde kala kaldım.

Derin Acılar #wattys2020 TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin