The Last man standing
Hindi umuwi si Sachi ng gabing iyon na hindi niya nagagamot ang mga sugat ko. Gustuhin ko man siyang ihatid pauwi ay hindi ko magawa, hindi ako kumpyansa sa gamit kong sasakyan. Sa panahon ngayon, ni hindi ko na din alam kung ligtas pa ang buhay ko. Lalo na't nalaman kong sina Zandro at big boss ang may pakana ng kaguluhan kanina.
Halos isang oras pagkaalis ni Sachi ay tumunog ang cellphone ko. Nakareceive ako ng messege mula sa kanya na nasa bahay na siya. Duon ay nakahinga ako ng maluwag. Napabuntong hininga ako bago ko inisang tungga ang hawak kong beer. Mula sa aking kinatatayuan ay kita ko ang ilaw ng buong syudad. Pagod akong napasandal sa salaming pader ng aking condo.
"Ano tong pinasok mo Piero?" Pagod na tanong ko sa aking sarili at tsaka mariing napapikit.
Dama ko pa din ang sakit ng aking buong katawan kinabukasan sa aking paggising. Bahagya akong nangiwi ng maramdaman ko ang kirot sa aking tagiliran. Mukhang sobra iyong napuruhan dahil sa pagkakasipa sa akin nung lalaki kahapon.
Kahit may iniindang sakit ay nagawa ko pa ding magayos para makapasok sa eskwela.
"Piero!" Nakangising sigaw ni Zandro sa akin.
Nakasandal ito sa kanyang bagong sports car. Muli nanaman niyang naagaw ang atensyon ng mga estudyanteng dumadaan dahil sa gara ng kanyang sasakyan. Nang tuluyan akong makalapit sa kanya ay mabilis niya akong inakbayan.
"Balita ko napasubok kayo kahapon ah" natatawa tawa pa niyang sabi sa akin.
Napairap ako sa kawalan. "Para saan ba iyon?" Medyo inis na tanong ko pa sa kanya.
"Syempre pare, para din kayong mga estudyante diyan. May grading" kwento pa niya sa akin.
Kahit hindi kami ganuong magkakilala ni Zandro ay nagawa ko pa ding sumama sa kanya. Gusto kong kumita ng pera. Pera na pinaghirapan ko. Kahit buo na ang aking desisyon ay hindi pa din maalis sa aking isip kung gaano kadelikado ang aking pinapasok.
"Ayos ka lang ba?" Tanong ni Zandro sa akin ng mapansin niya ang aking pagkatulala.
"Paano pag gusto ko ng kumalas?" Seryosong tanong ko sa kanya.
Sandali siyang natigilan bago siya ngumisi sa akin. "Nakapirma ka na pare, wala ng atrasan" sabi pa niya sa akin.
Bumigat ang tingin ko sa kanya. "Wala ka bang balak magbagong buhay?" Mapanghamong tanong ko sa kanya.
Kita ko ang pagaalinlangan sa kanyang mga mata. Ramdam ko na gusto din ni Zandro na umalis duon. "Hindi ba't bagong buhay na ito? Madami akong pera, lahat ng gustuhin ko kaya kong bilhin" pagmamayabang pa niya sa akin.
Hindi ako nakapagsalita. Kaya ko din namang bilhin ang lahat ng gustuhin ko kahit hindi ako maging isang ganap na agent. Baka nga yung sinasabi ni Zandro na malaking halaga ay wala pa sa kalahati ng allowance ko mula kina mommy at daddy.
Dahil sa aking pananahimik ay kaagad niya akong hinawakan sa balikat. "Nakita mo na si Boss Bob, hindi na papayag iyon na kumalas ka sa grupo" sabi pa niya sa akin.
Napaiwas na lamang ako ng tingin sa kanya ng maganunsyo ang professor namin ng dismissal para sa unang subject. Mabilis na tumayo si Zandro sa aking tabi.
"Isa lang ang alam kong paraan para makalabas sa organization..." pahabol pa niya sa akin.
Kaagad ko siyang nilingon. "Ano?" Desididong tanong ko sa kanya.
