Hindi siya si Sachi
"Lance anong pwede kong ipainom kay Peanut?" Tanong ko kaagad dito kinabukasan pagkalabas na pagkalabas ko ng aming kwarto. Yakap yakap ko ito, ni hindi ko na nagawa pang suklayin ang buhok ko dahil sa pagaalalang gutom na ito.
Napangisi si Lance ng mapatingin sa akin. "May nabibiling gatas para sa aso sa mga groceries" sagot niya sa akin na kaagad kong tinanguan. Marahan kong hinaplos ang maiksi at malambot nitong balahibo.
Kaagad akong iginala ang aking mga mata para hanapin si Piero, wala na kasi ito sa aming kwarto pagkagising ko. "Si Piero?" Muli kong tanong kay Lance. Naghahanda ito ng dinning, ang swerte talaga ni Sarah sa kanya, husband material.
Ngumisi ito ng parang may naalalang nakakatawa. "Pinabili ko ng pandesal para matuto. Dalawa na anak niya ang tamad tamad pa din" natatawang sagot niya sa akin habang napapailing.
Naisip ko tuloy kung ano nanamang itsura ni Piero ngayon. Siguradong nakabusangot nanaman ang kanyang mukha. Awtomatikong kumislap ang aking mga mata ng makita ang paglapag ni Lance ng mga jumbo hotdog sa lamesa. Kinuha ko ang aking tinidor at mabilis na tumusok nuon.
Sarap na sarap ako sa pagkain ng halos sabay kaming mapaiktad ni Lance sa gulat ng bumukas at sumara ng malakas ang pintuan. Napatigil ako sa pagkain ng makita ko ang papalapit na si Piero, nakasimangot at nagdadabog kung maglakad.
"Good job Daddy Piero" pangaasar pa sa kanya ni Lance na hindi man lang natakot sa inaasta nito.
Tumalim ang tingin ni Piero sa kanya kaya naman nagiwas ako ng tingin. Baka mauwi nanaman sa away ang dalawang iyon. Kung minsan ay ako na lang ang nahihiya at nahihirapang lumunok sa tuwing nagaaway sila sa harapan ng pagkain.
Naramdaman ko ang paglapit nito sa akin kaya naman kaagad ko siyang tiningala. "Bukas ako na lang ang bibili ng Pandesal" pagprepresinta ko para naman hindi na siya magalit at hindi masira ang umaga niya.
Marahan siyang umiling. "Ako na" laban niya bago niya marahang hinaplos ang buhok ko na hindi ko pa nasusuklay. Napakagat ako sa hotdog ng makaramdam ako ng kiliti dahil sa marahan nitong pagsuklay sa aking buhok.
"Patikim nga ako niyan" mapanuyang sabi niya kaya naman bahagya kong inilayo ang tinidor ko sa kanya.
"Kumuha ka na lang duon, may laway ko na to eh" pagdadahilan ko pero tamad lamang akong tiningnan ni Piero.
Humaba ang nguso ko, pero hindi pa din siya natinag. Itinaas niya ang kanyang kamay para hawakan ang aking palapulsuhan para ilapit ang kamay ko sa kanya. "Kaya nga yan ang gusto ko may laway mo" anya na para bang hindi siya nandidiri sa kanyang sinasabi.
Nalukot ang mukha ko. "Kadiri ka Piero, kumuha ka na lang ng bago" pagtulak ko pa sa kanya pero masyado siyang matigas at kaagad na inilapit ang kamay ko sa kanyang bibig para makakagat ng hotdog ko.
Gusto kong matawa sa itsura niya. Kaagad siyang kumagat, hindi lang isang beses kundi halos ubusin na niya yun. Sinamaan ko siya ng tingin.
Inirapan niya ako habang sarap na sarap siya sa pagnguya. "Ang sarap talaga..." nakangising sabi pa niya. Mabilis kong hinampas ang braso niya, nagsitaasan kasi ang balahibo ko dahil sa sinabi niya.
"Ang bastos mo" akusa ko sa kanya at kaagad na inilapag si Peanut sa may higaan niya at umupo na sa dinning.
"Bastos na yon?" Pangaasar pa niya sa akin habang umuupo na din sa kanyant upuan.
