Doorbell
Nakagat ko ang aking pangibabang labi dahil sa lutong nang pagkakasabi niya nuon. Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko, pakiramdam ko ay nasira ko ang araw niya dahil sa pagpapakita ko dito.
"Sorry..."
"Mapanghi ka pala Piero eh" pangaasar ni Lance sa kanya kasabay nang paghingi ko sana ng sorry.
"Shut up!"
Bahagya akong napaiktad ng sumigaw siya. Kaagad na naginit ang gilid ng aking mga mata dahil duon. Hindi ko tuloy alam kung para sa akin ang sigaw na iyon o para kay Lance. But i take it, pakiramdam ko ay para iyon sa akin. Sawang sawa na siguro si Piero sa kakaSorry ko pero palagi ko naman siyang niloloko.
Bumagsak ang mga mata ko sa sahig habang nanatili sa aking kinatatayuan. Naestatwa ako duon, namanhid ang aking buong katawan. Gusto ko na lang tumakbo palabas duon.
"Ano bang ginagawa niyan dito?" Iritadong tanong pa ni Piero. Mas lalong bumigat ang dibdin ko, hindi ko na napigilang mapaluha.
"Bisita ko si Amaryllis" kaagad na singit ni Lance. Tumayo siya para lapitan ako, sinubukan niya akong pakalmahin.
Nahihila ko siyang tiningala. "Aalis na lang ako, babalik na lang ako..." mahinang paalam ko sa kanya. Umiling siya sa akin.
"Ginawan ka ni Sarah ng peanut butter, mas masarap iyon pag bagong luto. Wag mo nang pansinin si Piero may regla ata" nakangising sabi pa niya sa huling mga salita para pagaanin ang aking loob.
Tipod akong ngumiti kay Lance habang marahang pinupunasan ang aking pisngi. Nakumbinsi niya akong magstay, imbes na manatili duon sa dinning ay nag stay kami ni Sarah sa may salas. Nakaupo ako sa sahig ng sala nilang fully carpeted. Nakaupo si Sarah sa may sofa habang nakakandong sa kanya ang anak. Nakangiti ito sa akim habang pinapanuod kung paano ko kainin ang tikoy na ginawa niya para sa akin.
"MamiMiss ko to Sarah" wala sa sariling sabi ko sa kanya. Kita ko ang unt unting paglaho ng kanyang mga ngiti. Kumunot ang kanyang noo kaya naman bayolente akong napalunok at umiwas nang tingin.
"Aalis ka Amaryllis?" Mahinang tanong niya sa akin. Napanguso ako, hindi ko pa din magawang tingnan niya. Diretso ang tingin ko sa pagkain sa aking harapan.
"Baka? Hindi ko pa alam" malungkot na sagot ko sa kanya.
Matapos ang paguusap namin ni Sarah ay sandali niya akong iniwan sa may sala. Nagpaalam itong gagaw ang mirienda para sa amin. Nang makaramdam ako nang pagkauhaw ay tumayo ako at naglakad sa papunta sana sa kusina. Dumaan ako sa may dinning kung nasaan sina Piero at Lance.
Busy si Lance sa harapan ng kanyang laptop. Nakatayo si Piero, nakatalikod sa akin. Nakaharap siya ngayon sa malaking salamin ng condo habang may kausap sa kanyang cellphone. Napanguso ako habang pinagmamasdan ang bahagyang paguga ng kanyang balikat. Tumatawa ito habang may kausap duon.
"May kailangan ka Amaryllis?" Tanong ni Lance sa akin. Nanlaki ang mata ko dahil sa biglaan niyang pagpansin sa akin.
Kita ko ang bahgyang pagsulyap ni Piero sa akin. Sandali niya lamang akong binalingan pagkatapos ay inirapan niya ako at tumalikod muli. Kumirot ang dibdin ko dahil sa ginawa niya. I miss him. I miss him smiling for me, yung mapupungay na mga mata niyang palaging tumitingin sa akin. Ang mga mararahang hawak niya na para bang takot na takot siyang masaktan ako. I miss Piero.
"Uhm...makikiinom lang ako ng tubig" mabilis na sagot ko kay Lance bago ako dumiretso sa may kusina para puntahan si Sarah.
Ilang hakbang pa lamang ang nanagawa ko papasok duon ay muli akong tumakbo palabas dahil sa pagikot ng aking sikmura. Diretso akong tumakbo patungo sa common cr malapit sa dinning.
