Marrying The Mafia Boss (EDITING SOON)

#Dreamers (MEET THE FIANCE)

Shaira's POV

Pagkatapos ng usapan namin ni andrew kanina ay di ko na sya ulit nakausap balik na naman kami sa dati naming pakikitungo sa isat isa

Like STRANGERS na parang hindi magkakilala.

Hindi pa rin naman nagbabago ang pakikitungo sa kanya ng mga kaklase namin pati na rin ng iba pang estudyante kinatatakutan maski nga mga teacher napapahinto nalang sa pagtuturo kapag andyan na sya.

Nakakatuwa lang isipin na kapag wala pa sya laging magulo at maingay ang school pero kapag andyan na sya wala na silang magagawa kung hindi ang tumahimik nalang at pagmasdan ang bawat galaw nya.

Minsan nga iniisip ko kung bakit sya ganyan? bakit ang cold nya saming lahat dito sa university?bakit ang tahimik nya? Napapansin ko rin kasi na kahit tahimik lang sya parang ang dami nyang problemang pinagdadaanan.

"Ms. Perez" Nagulat naman ako ng tawagin ako ng prof. nmin sa math kaya napatayo agad ako.

"P-po?" kinakabahan kung tanong sino ba naman kasi yung hindi matatakot kung yung prof. mo sa math ay lumalaki yung mata tsaka nag uusok na yung ilong nya sa galit.

"Are. You. Listening. To. Me?" mas lalo naman akong kinabahan ng magsalita sya at tingnan ako na parang ililibing nya ko patiwarik waaaaah creepy.

"Ah! an----" hindi ko na natuloy yung sasabihin ko ng magsalita sya.

"Ms. perez wala sa bintana ang prof. mo kaya pwede ba sa akin ka tumingin hindi sa labas sinasayang mo lang ang oras ko sa pagtuturo dito!" sabi nya napayuko naman ako hindi dahil sa kahihiyan kundi dahil sa galit sakin ni sir ayokong pati dito sa school may magalit sakin.

Sawang sawa na akong manlimos ng pagmamahal sa taong kahit kailan ay di ka naman nya mamahalin.

"Sorry" nakayuko ko pa ring sabi sakanya nakakapagod na din naman kasing masaktan at kasuklaman ng isang tao lalo pa kung ang pamilya mo pa to.

"Kung pagod kana sa kakasalita mo ng mga wala namang kwenta Edi magre-sign kana hindi ka namin kailangan dito!" Napaangat naman ako ng tingin tsaka ko tiningnan yung taong nagsalita.

"Drew?" mahina kong sambit sa pangalan nya hindi ko alam kung narinig nya ba ang pagtawag ko sa pangalan nya nakatalikod kasi sya sakin tsaka nasa harap lang ang buong atensyon nya.

"S-sorry" sabi naman ng prof. namin na halata din na takot sya ngayon tsaka na rin nya ko agad pinaupo bwahaha buti nga sakanya de joke lang kasalanan ko rin naman eh di ako nkikinig.

Kahit punong puno ako ng pagtataka dahil sa ginawang pagsabat ni drew na hindi nya naman gawain hindi ko pa rin maiwasang titigan si drew.

Kahit parati syang seryoso at tahimik kahit may pagkamasungit sya hindi ko pa rin mapagkakaila na meron syang maamong mukha at perpektong katawan na pinapangarap ng lahat ng babae at pinapangarap kung maging prinsepe.

******

Pagkatapos ng klase ko ngayong araw ay nagpaalam na agad ako kela Liro para pumunta sa ****** Restaurant.

Medyo na late nga ako eh kasi sobrang traffic kaya sigurado akong lagot na naman ako sa daddy ko nito.

Pagdating ko sa restaurant na sinasabi ni daddy isang galit nyang mukha ang sumalubong sakin nakaramdam na naman ako nun ng takot kahit simpleng tingin lang sakin ni dad natatakot na agad ako feeling ko kasi pinapatay na ako ng paulit ulit ng mga tingin ko.

"Sorry dad late ako." sabi ko ng makalapit na ako sakanya.

"Diba sinabi ko sayo na ayaw ko sa mga taong late!" nagpipigil sa galit nyang sabi at alam kong kanina nya pa ako gustong sampalin hindi nya lang magawa dahil maraming makakakita sakanya.