"ေျပာပါဦး "
"ဟိုေလ အေဖ ဒါက"
၂ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ စိတ္ဆိုးၿပီး မေခၚတဲ့ အေဖကေရွ႕တည့္တည့္ကေန မွင္ေသေသၾကည့္ၿပီးေမးေနတာမို႔ ဘယ္ကေနပင္ စေျပာရမလဲမသိ။
ၾကက္ေပါက္ဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အိုမားနဲ႔ဆို သူမတူေအာင္ စကားမ်ားတဲ့သူက သူမဟုတ္ေတာ့သလိုပင္။ လက္ေတြကို လိမ္က်စ္လို႔ေခါင္းကလည္း ၾကမ္းျပင္ထဲဝင္ေတာ့မယ့္ပုံ။
"ဒီတစ္ေယာက္နဲ႔ ဘာလဲ ေမးေနတယ္ေလ"
"ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူပါ အေဖ"
"ခ်စ္သူ"
"တစ္ဘ၀လုံးအနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တဲ့သူပါ အေဖ"
"အဟက္ မင္းတို႔ကေလးေတြေတာ္ေတာ္႐ူးပါ့ကြာ ဘယ့္ႏွယ္ ရွာရွာေပါက္ေပါက္"
"တကယ္ပါ အေဖရယ္ သားတို႔အရမ္း ခ်စ္ၾကတာပါ ေနာ့ အိုမား"
ဆယ္ဟြန္းကပါ မသိသလို သိသလိုနဲ႔ခပ္ခြၽဲခြၽဲေလးေျပာေနေပမယ့္ အတင္းအားတင္းေနရပုံ။
"မင္း ငါ့ကို အေဖလို႔မေခၚနဲ႔ကြ"
"ဟယ္ ဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ ေဖႀကီး ကေလးေတြ သူ႔ဟာသူေနၾကပါေစ ခ်စ္တာပဲမုန္းတာမွမဟုတ္တာ"
"မင္းကပါေနာ္ ေမႀကီး "
"တကယ္ပါ အေဖရယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုမခြဲပါနဲ႔ ေနာ္ ေနာ္ ေနာ္"
"အေပးအယူ လုပ္မယ္"
"ဗ်ာ"
ႏွာေခါင္း႐ိုးႏုေပၚ က်ေနတဲ့မ်က္မွန္ႀကီးကို တြန္းတင္ကာေျပာလာတဲ့အေဖျဖစ္သူေၾကာင့္
"ဟုတ္ ဟုတ္အေဖ ေျပာေလ ေနာ္"
"မင္းကို Companyက တျခားshareရွင္ေတြကပါသေဘာက်ေနတယ္ ဒီေတာ့ မင္းအလုပ္ေတြကို ဆက္ဦးစီးေပး ေက်ာင္းက အက ဆရာကေနထြက္လိုက္ေတာ့"
"ဟာဗ်ာ ဒါကေတာ့"
"ေဖႀကီး"
"ေနပါဦး ငါဆက္ေျပာပါရေစ မင္း က ခ်င္ရင္ ငါခြင့္ျပဳတယ္ကြာ အလုပ္ကိုမထိခိုက္ရင္ၿပီးေရာ Okလား"
"တကယ္လား တကယ္လား အေဖ"
"တကယ္ေပါ့ဟ ဒါဆို ငါသေဘာတူမယ္"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
