"အာ ေဆာတီးေဆာတီး အကိုခ်န္းနဲ႔ဆယ္ဟြန္းေလး ေဈးကဒီေန႔မွေရာင္းေကာင္းေနလို႔ေနာက္က်သြားတယ္"
"ေျဖးေျဖးလာပါ ဘတ္ဟြၽန္းရဲ႕ ဖြင့္စဆိုေတာ့သိပ္မေရာင္းရေသးပါဘူး"
"ေအးေလ အကိုဘတ္ဟြၽန္းက ပ်ာတာပ်ာတာနဲ႔ ေျပး႐ူးေျပး႐ူးလုပ္မေနနဲ႔ လာဒီမွာလာထိုင္"
ဆယ္ဟြန္းက လက္ကေနဆြဲကာ အကိုခ်န္းေယာလ္ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္ထားေသာCBSအမည္တပ္အဆာေျပလွည္းေလးေဘးကခုံေပၚမွာထိုင္ခိုင္းသည္။
အကိုခ်န္းတို႔႐ြာမွာ၂ညအိပ္၃ရက္ေနၿပီး အျပန္၂ရက္ေလာက္ေနမွစတင္လႈပ္ရွားကာဖြင့္ခဲ့တာမို႔အခုမွဖြင့္တာ၁ရက္၂ရက္ရွိေသးသည္။
မနက္ပိုင္းအကိုခ်န္းက အလွကိတ္ပုံစံ နဲ႔အသားညႇပ္ေပါင္မုန႔္ကိုလုပ္ေရာင္းသလို အကိုဆူဟိုနဲ႔ေဈးလိုက္ၿပီးအျပန္မွ ဘတ္ဟြၽန္းကငါးေပါင္မုန႔္နဲ႔ေတာ့ပူကီလုပ္ေရာင္းသည္။ ဆယ္ဟြန္းကေတာ့ဘာမွမလုပ္တတ္တာမို႔ ၂ေယာက္လုံးကိုဝိုင္းကူေပးသည္။ ညေနပိုင္းဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔ဆယ္ဟြန္းရွိရင္ေတာ့ အကိုခ်န္းကပဲဆိုင္အတြက္ေနာက္ရက္လိုတာေတြကိုတခါတည္းထြက္ဝယ္သည္။
"ဘယ္လိုလဲ အကိုခ်န္းမနက္ပိုင္းေရာင္းရလား"
"ဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူး က်န္တာေတာ့မ်ားတယ္ဘတ္ဟြၽန္းေရ အစဆိုေတာ့သိပ္ဝယ္မစားရဲၾကေသးတာေနမယ္အရသာမသိေသးေတာ့"
"အြမ္းေနာ္ ေနာက္ရက္ေတြက်ေရာင္းေကာင္းမွာပါ ဆယ္ဟြန္းေလး ညေနအျပန္ေလ အကိုနဲ႔စက္ဆိုင္လိုက္ခဲ့ေပးဦးေနာ္ အထည္သြားယူမလို႔"
"လိုက္ခဲ့မွာေပါ့ဗ် ကြၽန္ေတာ္ေကာ အဲ့အလုပ္လုပ္ဦးမယ္ေလ ခဏေတာ့ အင္တာဗ်ဴးထားတာကလည္း ရလဒ္ကမထြက္ေသးေတာ့ ရသမွ်ေငြေတာ့ရွာထားမလားလို႔"
"ေတြးတတ္လိုက္တာ ဆယ္ဟြန္းေလးက ေတာ္တယ္"
ေဘးကထိုင္ေနတဲ့ဆယ္ဟြန္းပါးေလးကိုဖစ္ကာေျပာလိုက္ေတာ့စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကေျမာက္ကားႀကီးလုပ္လာသည္။
"ကဲပါ ဒါဆိုအကိုခ်န္းလူျပတ္တုန္းေနာက္ေန႔အတြက္ ေဈးသြားရင္သြားေလ ကြၽန္ေတာ္ငါးေပါင္မုန႔္တို႔လုပ္လိုက္ေတာ့မယ္"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
