"ခ်န္းေယာလ္ ေန႔လည္ႀကီးကိုျပန္လာတာလား"
"အာ အကိုဆူဟို ေဈးကျပန္လာၿပီလား ဒီေန႔ေစာသားပဲ အာလူးေတြက"
ၿခံထဲဝင္ဝင္လာခ်င္းလွမ္းေမးလာတာမို႔ အကိုဆူဟိုရွိရာ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ဆီဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ခါတိုင္းအခ်ိန္ထက္ေစာကာျပန္လာသလို အာလူးေတြအခြံႏႊာေနေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ကပဲျပန္အေမးထုတ္မိသည္။
"ဘတ္ဟြၽန္းေလ ေနမေကာင္းခ်င္လို႔ေဈးကေစာေစာျပန္လာလိုက္တာ အခုအာလူးဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ေပးမလို႔"
"ဟင္ ဟုတ္လားေတာ္ေတာ္ႀကီးေနမေကာင္းတာလား"
"နည္းနည္းပါ ေခါင္းကမၾကည္သလိုျဖစ္ေနလို႔ဆိုပဲ လူက ၾကည့္ရတာ အားနည္းေနတဲ့ပုံေပၚတာနဲ႔ ငါလဲ အိမ္ျပန္ေခၚလာခဲ့တာ ခ်န္းေယာလ္ကေရာ အိမ္ဘာလို႔ျပန္လာတာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္က ဘတ္ဟြၽန္းဗိုက္အပ္တာ လ္ိုက္ကူမလို႔ မေန႔ကတုံကင္ယူခဲ့ၿပီးသားေလ"
"အေတာ္ပဲ ခ်န္းေယာလ္ ေခၚသြားေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းကေဆးခန္းသြားဖို႔ေျပာတာ မသြားဘူးပဲျငင္းေနတာ မင္းတခါထဲျပခဲ့ေပးလိုက္"
"ဟုတ္ ဗိုက္အရင္ျပမွထင္တယ္ အခ်ိန္နီးေနေတာ့ေလ ၿပီးမွ အေထြေထြေဆာင္သြားျပေပးလိုက္မယ္"
"ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ဒါဆို အကို ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ထားလိုက္မယ္ အျပန္စားလို႔ရေအာင္"
"ဟုတ္ အခန္းထဲရွိတယ္မို႔လား ဘတ္ဟြၽန္းက"
"ခဏ လွဲေနခိုင္းထားတာ ၀င္ကူေပးလိုက္ဦး အက်ႌလဲတာေလးဘာေလး အကိုက အေနာက္မွာဟင္းအိုးတန္းလန္းနဲ႔မို႔"
"ဟုတ္"
ပ်ာပ်ာသလဲနဲ႔ ေနာက္ေဖးမီးဖိုထဲဝင္သြားတဲ့အကိုဆူဟိုကမသိရင္ နာမည္ေက်ာ္ စားဖိုမႉးႀကီး အတိုင္းပင္။
*********************
ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္
"ညီ အကို ၀င္ခဲ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္"
"ေနသာရဲ႕လား"
"ဟုတ္ သက္သာလာပါၿပီ ေခါင္းပဲမူးေနလို႔"
"ဒီေန႔ေဆး႐ုံမွာ တုံကင္ယူထားတာ သြားရေတာ့မွာေနာ္"
"အာ ဟုတ္သားပဲ ကြၽန္ေတာ္ေမ့ေနတာ ခဏေနာ္ အကို႔ကိုအားနာစရာႀကီး အ"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
