Chapter 5

5.3K 161 10
                                    

"ပိုင္လင္းစက္...ငါမင္းကိုေျပာမယ္
မင္းအခုကိုယ္နဲ႔ ခ်ရမယ္"

"ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ ဆက္..သူကဘာမွမတတ္ဘူးေလ"

" မင္းတိတ္တိတ္ေနစမ္း ႐ွင္း"

"ကြၽန္ေတာ္လုပ္မယ္"

"ပိုင္ေလး"

ေခါင္းခါျပလာတဲ့Dကို အဆင္ေျပေၾကာင္းေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

"မင္းဘယ္ေလာက္စိတ္မာမလဲ ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္တယ္...ၿပီးေတာ့မွမင္းကို ဘယ္ေနရာမွာ အသုံးခ်ရမလဲ ဆုံးျဖတ္မယ္
မင္းခႏၶာကိုယ္ကမၾကံ႕ခိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ စိတ္ဓာတ္ေတာ့ၾကံ႕ခိုင္သင့္တာေပါ့ "

" သခင္ေလးစိတ္မပ်က္ေစရဘူး"

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္မို႔ သာမန္ရန္ပြဲမ်ားအနည္းငယ္ ျဖစ္ဖူးေသာ္လည္း သခင္ေလးလိုလူတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္႐ုံးရည္ခ်င္းယွဥ္ရတဲ့အခါ အျပတ္အသတ္ပင္ျဖစ္သည္။

ဆင့္ကာဆင့္ကာ အထိုးခံထားရေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ေပါက္ျပဲကာဖူးေယာင္လာသည္။ေျခေထာက္ကိုျဖတ္ကန္လိုက္သည္မို႔ ေခြလွဲသြားခိုက္တြင္ သခင္ေလးဖိနပ္က ရင္ဘတ္ေတြဗိုက္ေတြဆီ တရစပ္ဝင္လာေတာ့သည္။

"အာ့...."

ေအာင့္တက္ေနေသာဗိုက္ကိုဖိကိုင္ရင္း ပါးေစာင္မွေသြးေတြကို ေထြးထုတ္လိုက္သည္။
သခင္ေလးကေတာ့ လက္ပိုက္လ်က္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းေပၚ ေျခေထာက္တစ္ဖက္တင္ထားရင္း

"မင္းအ႐ႈံးေပးရင္ ကိုယ္ရပ္ေပးမယ္..
အဲ့လိုမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ရပ္မဲ့အခ်ိန္အထိ မင္းေတာင့္ခံထားႏိုင္ရင္ မင္းႏိုင္တယ္"

"အ႐ႈံးေပးရင္ ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္မွာလဲ"

"ခႏၶာကိုယ္ၾကံ႕ခိုင္ေအာင္ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္႐ွိေအာင္ သင္ယူလို႔ရတယ္...စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ႕ညံ႕ေနရင္ေတာ့ ငါ့ဖိနပ္ကိုပဲတိုက္သင့္တယ္"

"လုံးဝအ႐ႈံးမေပးႏိုင္ဘူး သခင္ေလး....ကြၽန္ေတာ္က သခင္ေလးအတြက္ အားကိုးရတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေစရမယ္"

နာက်င္မႈကိုအံတုကာ ကုန္း႐ုန္းထရင္း သခင္ေလးမရပ္မခ်င္းေတာင့္ခံထားရသည္။

No one but you(OR)The Mafia Guys[completed]Where stories live. Discover now